Κύριε διευθυντά
Πριν από μερικούς μήνες βρήκα την πόρτα του κτιρίου πρώην ΟΤΕ στη Ραφήνα και βρέθηκα σε ένα «Μουσείο Θαλάσσης» άριστα διαμορφωμένο. Πέρασα άλλες δύο φορές αλλά ήταν κλειστό. Ηθελα να μελετήσω κάπως πιο διεξοδικά τα εκθέματα, μεταξύ των οποίων και το ναυάγιο του ατμόπλοιου «Χειμάρρα» στον Ευβοϊκό Κόλπο στις 18-19 Ιανουαρίου 1947. Ο Εμφύλιος στο αποκορύφωμα. Το πλοίο ξεκίνησε από τη Θεσσαλονίκη 18 Ιανουαρίου 1947 ώρα 8.30 για Πειραιά. Είχε, σύμφωνα με δημοσιεύματα εφημερίδων, 544 επιβάτες: 144 αδειούχους στρατιώτες, 34 πολιτικούς κρατουμένους (δέσμιους στο αμπάρι!), 43 χωροφύλακες, το πλήρωμα 86 άνδρες, και λοιπούς επιβάτες. Κυκλοφορούσε η φήμη πως το Α/Π έπεσε σε νάρκη. Και ακόμη πως το βύθισε το «βαθύ κράτος» που ήθελε να απαλλαγεί από τους κομμουνιστές κρατουμένους, πριν πάνε στα στρατοδικεία και κατηγορηθεί η Ελλάδα. Λόγω σφοδρής θαλασσοταραχής, το πλοίο πέρασε στον Ευβοϊκό Κόλπο. Στη Χαλκίδα αποβίβασε περί τους 10 επιβάτες και επιβιβάστηκαν νέοι ταξιδιώτες. Ο πλοίαρχος Σπύρος Π. Μπηλίνης, 53 ετών, άφησε στο πηδάλιο τον αξιωματικό και πήγε στην καμπίνα του. Στις 19 Ιανουαρίου 1947 το πλοίο βυθίστηκε. Ο πλοίαρχος και οι λοιποί αξιωματικοί εγκατέλειψαν πρώτοι το σκάφος και απομακρύνθηκαν με τις σωσίβιες λέμβους, οι οποίες προορίζονταν για τους επιβάτες. Σύμφωνα με επίσημη εκδοχή, ο απολογισμός ήταν 353 νεκροί. Στο δικαστήριο ο πλοίαρχος και οι λοιποί του πληρώματος «τιμωρήθηκαν» με 1 έως 12 μήνες «απαγόρευση ασκήσεως του επαγγέλματος»! Το ατμόπλοιο ναυπηγήθηκε το 1905. Διαστάσεις 76,3 x 10,3 μ. και βύθισμα 4,1 μ., ταχύτητα max 12 κόμβοι (22 χλμ./ώρα). Το Α/Π το πήρε η Βρετανία από τη Γερμανία ως λάφυρο πολέμου και το έδωσε στην Ελλάδα. Από το 1946 λειτούργησε κατά καιρούς ως επιβατικό, νοσοκομειακό, ναρκαλιευτικό, κρουαζιερόπλοιο και για ταξίδια αναψυχής. Επιβάτες 500 τον χειμώνα και 600 το θέρος. Ανελκύστηκε το 1968 σε κομμάτια. Το 2000 καταδυτική ομάδα, οι Κ. Θωκταρίδης, Αντ. Γράφος, Αριστ. Ζερβούδης και Βασ. Λάμπρου, ανέσυραν από τον βυθό 178 αντικείμενα ανήκοντα σε επιβάτες και πλήρωμα και τα παρέδωσαν στον ∆ήμο Ραφήνας. Ο δήμος οργάνωσε μουσείο με εξαιρετική διαρρύθμιση. Βρίσκεται στο κέντρο της πόλης, σε ένα θαυμάσιο κτίριο, πρώην του ΟΤΕ, δίπλα από τον μητροπολιτικό ναό, την Παντάνασσα. Θα μπορούσαν να τακτοποιήσουν τα ευρήματα σε μια αίθουσα και να διαφημίσουν το μουσείο. Η Ραφήνα έχει πολιτιστικούς συλλόγους που θα ήθελαν να αναλάβουν τη λειτουργία του μουσείου, για να μην επιβαρύνεται ο δήμος. Ισως και το δραστήριο Λύκειο Ελληνίδων. Μεταξύ των θυμάτων ήταν και η μητριά της ηθοποιού και τραγουδίστριας Λάουρα (Ελένη Λαλαπάνου). Ο Λαλαπάνος ήταν «κοινοτικός» γιατρός στο Πλατύ κατά την Κατοχή. Η δεύτερη γυναίκα του ήταν αθλήτρια της κολύμβησης, αλλά στην προσπάθεια να σώσει το αχρόνιαγο μωρό της, δεν τα κατάφερε. Η Λάουρα φοιτούσε στο ∆ημοτικό Σχολείο Πλατέος μαζί μας επί Κατοχής.
*Πρώην γυμνασιάρχης, Ραφήνα
