Κύριε διευθυντά
Ο εγγονός μου σπουδάζει Ιατρική στην Τσεχία και ολοκληρώνοντας το δεύτερο έτος των σπουδών του έχει υποχρέωση να παρακολουθήσει για μερικές εβδομάδες τη θεραπευτική δραστηριότητα (χειρουργεία, ιστορικό ασθενών κ.λπ.) σε κάποιο νοσοκομείο. Με την ενθάρρυνση / στήριξη διευθυντή χειρουργικής κλινικής του νοσοκομείου υπέβαλε σχετική αίτηση στη γραμματεία του Ευαγγελισμού για να εγκρίνει την είσοδό του σε θαλάμους και χειρουργεία, όπως προβλέπουν οι κανονισμοί. Και ακόμη περιμένει, εδώ και εβδομάδες, την ολοκλήρωση μιας εντελώς τυπικής διαδικασίας. Για όλο τον υπόλοιπο κόσμο τυπική, όχι όμως για την Ελλάδα προφανώς και στο μεταξύ ο καιρός περνάει…
Γραφειοκρατία, απροθυμία για εξυπηρέτηση, οκνηρία, κακή βούληση; Αγνωστο, αλλά το αποτέλεσμα είναι το ίδιο για τον φοιτητή που είχε την ατυχή ιδέα να απευθυνθεί σε ελληνικό νοσοκομείο προκειμένου να ικανοποιήσει τις απαιτήσεις του πανεπιστημίου του και βλέπει ανήμπορος τον χρόνο να τρέχει. Κατά τα άλλα, θέλουμε να αποτρέψουμε τα παιδιά μας να καταφεύγουν σε πανεπιστήμια του εξωτερικού και ακόμη περισσότερο, να αντιστρέψουμε το brain drain. Ερμη χώρα!
*Συνταξιούχος θωρακοχειρουργός-αγγειοχειρουργός
