Κύριε διευθυντά
Εξ αφορμής του ρεπορτάζ του κ. Απόστολου Λακασά, 19 Ιουλίου ε.έ., για την οψέποτε επικείμενη εισαγωγή μαθήματος ηθικής στο σχολείο για όσους μαθητές ζητούν απαλλαγή από τα θρησκευτικά, αξίζει να σημειωθεί ότι και το επερχόμενο μάθημα ηθικής θα συνεπάγεται δικαίωμα απαλλαγής από αυτό (σε αντίθεση, βέβαια, με τα μαθηματικά, τη φυσική, ή τη γεωγραφία…), χωρίς να μπορούν να υποχρεωθούν οι γονείς σε παροχή συγκεκριμένης εξήγησης προς τούτο, πόσο δε μάλλον εξήγησης που ακολούθως θα κριθεί για τη βασιμότητά της. Τούτο εδράζεται κυρίως στο άρθρο 2 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης ∆ικαιωμάτων του Ανθρώπου περί «θρησκευτικών και φιλοσοφικών πεποιθήσεων» και στη νομολογιακή ερμηνεία του (μεταξύ άλλων, υπόθεση Folgerο κ.ά. κατά Νορβηγίας στο Ε∆∆Α, 2007). Ρεαλιστικά μιλώντας, δεν αναμένεται στην πράξη να ζητήσουν κάποιοι γονείς απαλλαγή από τα θρησκευτικά και ακολούθως επίσης από το εναλλακτικό μάθημα, με τους μαθητές μετέωρους στο προαύλιο ή όπου. Ενδεχομένως όμως αξίζει να σημειωθεί πως δεν είναι η δυνατότητα απαλλαγής από τη «θρησκεία» που προστατεύεται στο ευρωπαϊκό νομικό πλαίσιο, αλλά το δικαίωμα των γονέων ως προς την εκπαίδευση ανηλίκων τέκνων τους σε συμφωνία με τις δικές τους θρησκευτικές αλλά και φιλοσοφικές πεποιθήσεις – κάτι που έχει κατ’ ουσίαν κριθεί ήδη πως περιλαμβάνει μαθήματα «ηθικής». Αδύνατον ν’ απαλλαγεί κανείς από την απαλλαγή, λοιπόν.
*Ερευνητικός εταίρος University College London
