Ο Βενέζης, ο Μ. Ακύλας και η μητέρα μου

Ο Βενέζης, ο Μ. Ακύλας και η μητέρα μου

Κύριε διευθυντά

Με πολλή συγκίνηση διάβασα στην επιστολή του κ. Λεωνίδα Σπ. Ξάνθη με τίτλο «Οι άγνωστοι ήρωες της Ηλιδας» («Καθημερινή», Σάββατο 29.6.2024) μια τιμητική αναφορά στον Μιχαήλ Ακύλα, αντισμήναρχο και ποιητή, που εκτελέστηκε ως όμηρος στην Καισαριανή στις 5.6.1942. Η ζωή, το έργο και ο θάνατός του αποτελούν το θέμα βιβλίου της κ. Αννίτας Παναρέτου, που βρίσκεται υπό έκδοση από την Εστία, με πρόλογο και επίλογο του καθηγητή Χάγκεν Φλάισερ, ο οποίος έχει με τον Μ. Ακύλα μακρινή εξ αγχιστείας συγγένεια.

Η ήδη αποβιώσασα μητέρα μου Μαρίνα Περλιγγή-Γιαννοπούλου είχε αρραβωνιαστεί με τον Μ. Ακύλα, επρόκειτο να παντρευτούν, μάλιστα ο ίδιος τής το πρότεινε πριν αναχωρήσει για το μοιραίο ταξίδι του στη Μ. Ανατολή, η ίδια όμως επέμενε να γίνει αυτό όταν θα τελείωνε ο πόλεμος. ∆υστυχώς τα γεγονότα δεν το επέτρεψαν. Μαζί του είχε γνωρίσει όλους τους κορυφαίους λογοτέχνες που αναφέρονται στην άνω επιστολή. Οπως μου είχε διηγηθεί η ίδια, ο στενότερος φίλος και των δύο υπήρξε ο Ηλίας Βενέζης, με τον οποίο και τη σύζυγό του η μητέρα μου διατήρησε επαφή έως το τέλος της ζωής του. Ο Βενέζης, ως γνωστόν, αφιέρωσε στον Μ. Ακύλα την «Αιολική Γη», ενώ και στο θεατρικό του έργο «Μπλοκ C», ο πρωταγωνιστής αντισμήναρχος ∆εσύλλας είναι στην πραγματικότητα ο Μ. Ακύλας. Εκτός αυτών και στον ημερήσιο Τύπο ο Βενέζης είχε με άρθρα του αναφερθεί στον Μ. Ακύλα, στην προσπάθεια του Αρχιεπισκόπου Δαμασκηνού να τον σώσει, στη διατήρηση του τάφου του στο Α΄ Νεκροταφείο κ.λπ.

Για τη μητέρα μου ο άδικος και παράλογος θάνατός του υπήρξε μια τραγωδία, από την οποία άργησε αρκετά να συνέλθει. Παρά το γεγονός ότι παντρεύτηκε τον πατέρα μου Αθανάσιο Γ. Γιαννόπουλο, τον οποίο αγάπησε και έζησε μαζί του πολύ καλά και αρμονικά, αποκτώντας τρία παιδιά και αργότερα τρία εγγόνια, η πληγή που της άφησε ο θάνατος του Ακύλα δεν έκλεισε ποτέ μέχρι τον θάνατό της το 1999, όπως μου εκμυστηρεύτηκε η ίδια προς το τέλος της ζωής της.

Η αναφορά του επιστολογράφου σας στον Μ. Ακύλα και η επικοινωνία που είχα με την κ. Αννίτα Παναρέτου εξ αφορμής αυτής, και την οποία ευχαριστώ ιδιαιτέρως για την τιμή που μου έκανε να συνομιλήσω μαζί της, ζωντάνεψαν στο μυαλό και την ψυχή μου την ιστορία τους και με γύρισε πολλά χρόνια πίσω.

*Συνταξιούχος Δικηγόρος

comment-below Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή
MHT