Κύριε διευθυντά
Εκ προοιμίου επιθυμώ να δηλώσω ότι πάντα με εξαιρετικό ενδιαφέρον διαβάζω τα άρθρα του καταξιωμένου δημοσιογράφου και στενού συνεργάτη σας, κ. Νίκου Βατόπουλου.
Η ενασχόλησή του και η βαθιά γνώση που έχει για την αρχιτεκτονική κληρονομιά της πόλεως των Αθηνών αλλά και ευρύτερα, προσωπικά με εντυπωσιάζουν.
Αφορμή της σημερινής επιστολής μου αποτέλεσε το άρθρο του που δημοσιεύθηκε στην «Κ» της 17ης Ιουλίου με τίτλο «Ενα αστικό ίχνος από τον Πειραιά του Μεσοπολέμου».
Συγκεκριμένα, η πρωτοβουλία της αρχαιολόγου Ειρήνης Γρατσία και της αρχιτέκτονος Σταματίας Μαλικούτη να εισηγηθούν-αιτηθούν προς το υπουργείο Πολιτισμού τον «χαρακτηρισμό» ενός κτιρίου επί της οδού Φίλωνος στον Πειραιά, με την αιτιολογία ότι πιθανή κατεδάφισή του εγείρει ζητήματα κατανόησης και προστασίας της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, με ωθεί να διατυπώσω ορισμένες σκέψεις.
Κατ’ αρχήν είναι σαφές, απολύτως ξεκάθαρο και ουδείς διαφωνεί ότι με πρωτοβουλία του κράτους, των πολιτιστικών κ.λπ. συλλόγων και του συνόλου των πολιτών, πρέπει να σωθεί και να προστατευθεί η αρχιτεκτονική κληρονομιά της χώρας.
Πιστεύουμε ότι οι σχετικές αποφάσεις και ενέργειες, σε ένα καθεστώς αστικής δημοκρατίας, πρέπει να λαμβάνονται έτσι ώστε κάθε πιθανόν πληττόμενος από τον χαρακτηρισμό πολίτης να μην υποστεί τιμωρούμενος αυτός μόνο (π.χ. ο ιδιοκτήτης) τις οικονομικές συνέπειες του χαρακτηρισθέντος ακινήτου. Πρέπει απαραιτήτως να του παρασχεθούν σχετικές πρόνοιες αποζημίωσης από το κράτος για την σχεδόν απαλλοτρίωση της περιουσίας του.
Επί του προκειμένου, η «λύση» που έδωσε εδώ και 45 χρόνια το κράτος με στόχο να περιορίσει, έστω μερικώς, την οικονομική καταστροφή των ιδιοκτητών, ήταν να μοιράσει ένα χαρτί που βαρύγδουπα το ονόμασε «Τίτλο μεταφοράς συντελεστή δόμησης». Η ασυγχώρητη αυτή πράξη εμπαιγμού και εξαπάτησης, όπως απεδείχθη, μένει μέχρι και σήμερα ανενεργή και αναξιοποίητη, αφού το χαρτί αυτό που έδωσαν δεν φρόντισαν να το ενεργοποιήσουν ποτέ.
Αποτελεί ντροπή!
Καταρρακώνεται το κράτος δικαίου, κύριοι της εξουσίας, με το να κοροϊδεύετε και να εξαπατάτε μεσοαστούς, μοιράζοντας τίτλους, δηλαδή στην ουσία σκέτα κουρελόχαρτα χωρίς αυτά να έχουν καμία απολύτως εμπορική αξία.
Θεωρώ ως εκ τούτου, ότι ο κ. Βατόπουλος ως απόλυτος γνώστης του αντικειμένου αλλά παράλληλα και οι δύο αξιότιμες εισηγήτριες κυρίες Ειρήνη Γρατσία και Σταματία Μαλικούτη σε συνεργασία με τους συλλόγους τους, πρέπει να προβληματιστούν για τη σπουδή νέων «χαρακτηρισμών», με τις εισηγήσεις που έσπευσαν να υποβάλουν στο υπουργείο Πολιτισμού.
Μην αμφιβάλλουν ότι μοιραία συνέπεια των νέων χαρακτηρισμών θα είναι και πάλι η πλήρης οικονομική καταστροφή χιλιάδων ιδιοκτητών αστών, ως επί το πλείστον της μεσαίας τάξεως.
Εν κατακλείδι, ως προς το ζητούμενο, δηλαδή την αξιοποίηση-συντήρηση κ.λπ. της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς, πιστεύω ότι αυτό αποτελεί δημόσιο αγαθό που το απολαμβάνει το σύνολο των πολιτών της χώρας. Αφορά, κατά συνέπεια, αποκλειστικά την πολιτεία και τους πολιτιστικούς, αρχιτεκτονικούς και αρχαιολογικούς οργανισμούς και συλλόγους.
Δεν πρέπει να οδηγεί στην οικονομική καταστροφή ορισμένων άτυχων ιδιοκτητών γιατί έτυχε να βρεθούν κάτοχοι τέτοιων ακινήτων.
Μη δημιουργήσετε με τους αιτηθέντες χαρακτηρισμούς σας μια νέα γενιά κατεστραμμένων πολιτών, άθελά σας.
Προβληματιστείτε από τα χορηγηθέντα ήδη κουρελόχαρτα (τίτλους μεταφοράς συντελεστή δόμησης) και αναλογισθείτε ότι ένα αφερέγγυο κράτος μπορεί να επαναλάβει απερίσκεπτα τη διανομή νέων τίτλων απλά χαρακτηρίζοντάς τους με νέους ή και τους παλιούς βαρύγδουπους τίτλους (ονομασίες).
Συνειδητοποιήστε ότι έχει συσσωρευτεί στην πράξη, αφενός οικονομική καταστροφή αθώων πολιτών (ιδιοκτητών) και αφετέρου χιλιάδες ερειπωμένων, κατεστραμμένων κτιρίων, ουσιαστικά κουφάρια γκρεμισμένων ερειπίων των πάλαι ποτέ χαρακτηρισθέντων ως διατηρητέων ακινήτων.
Ο έμπειρος και γνώστης σε βάθος του προβλήματος, κ. Ν. Βατόπουλος, θεωρώ ότι έχει το χρέος να περιγράψει τη σημερινή εικόνα χιλιάδων χαρακτηρισμένων ακινήτων.
Η αδυναμία των ιδιοκτητών που κηρύχθηκαν διατηρητέα τα ακίνητά τους, λόγω πολύ υψηλού κόστους, επισκευών και συντηρήσεων, χωρίς καμία πρόνοια/ενίσχυση από το κράτος, έχει οδηγήσει τα κτίρια αυτά σε άθλια καταρρέοντα ερείπια, εν πολλοίς μάλιστα και επικίνδυνα.
Αυτή είναι η αλήθεια!
Εύχομαι να ενημερωθεί το γραφείο του κ. Πρωθυπουργού.
Ο περίφημος τίτλος μεταφοράς συντελεστή δόμησης χορηγηθείς εδώ και 40-45 χρόνια είναι ένα σχεδόν κουρελόχαρτο κι ένας άθλιος εμπαιγμός εις βάρος των άτυχων ιδιοκτητών που τα ακίνητά τους δημεύθηκαν χαρακτηρισθέντα ως διατηρητέα.
*Κηφισιά
