Κύριε διευθυντά
Με το άρθρο του στο φύλλο της 31/7/2024 της εφημερίδας σας, ο κ. Κώστας Λεονταρίδης μας καθιστά κοινωνούς της άγνωστης εις τους πολλούς διαδρομής και προσφοράς εις την επαναστατημένη Ελλάδα του ιερωμένου, φιλανθρώπου, ∆ιδασκάλου του Γένους και μέλους της Φιλικής Εταιρείας Θεοκλήτου Φαρμακίδη.
Ας μου επιτραπεί ως Κερκυραίου να προσθέσω ότι από το έτος 1823 δίδαξε στην Ιόνιο Ακαδημία της Κέρκυρας μέχρι το 1825, που διορίσθηκε διευθυντής του Εθνικού Τυπογραφείου και αρχισυντάκτης της Γενικής Εφημερίδος της Ελλάδος, της μετέπειτα και έως της σήμερον Εφημερίδος της Κυβερνήσεως.
Μέσα από το άρθρο επιβεβαιώνεται και το σαράκι της διχόνοιας που κατατρέχει τους Ελληνες σε κάθε εποχή.
Εντυπωσιακή είναι, και αξίζει να επαναληφθεί για όσους δεν διάβασαν το άρθρο, η αναφορά εις την άρνησή του να παραλάβει τον Μεγαλόσταυρο του Σωτήρος, ο οποίος του απενεμήθη ως αναγνώρηση των υπηρεσιών του στο έθνος, αλλά κυρίως η επιχειρηματολογία του για την άρνησή του αυτή: «Εάν τι καλόν έπραξα, το εμόν καθήκον εξετέλεσα. Ικανή δε μοι έσεται αμοιβή η συνείδησις ότι εξεπλήρωσα τούτο».
Στάσις ζωής, που φαίνεται περίεργη εις τη σημερινή Ελλάδα και δίδαγμα για όλους.
*Πρ. διοικητής του Ιπποκρατείου Νοσοκομείου Αθηνών
