Κύριε διευθυντά
Είμαι μια Ελληνο-Καναδή συνταξιούχος εκπαιδευτικός, έχω δικό μου διαμέρισμα στην Αθήνα, ελληνικό διαβατήριο και ταυτότητα και έρχομαι από το 2017 στην Ελλάδα για έξι μήνες. Το 2016, όταν αγόρασα το διαμέρισμά μου, λόγω των capital controls, δεν μπόρεσα να ανοίξω λογαριασμό τράπεζας με το ελληνικό διαβατήριο. Χάρις στην εξαιρετική εξυπηρέτηση ενός υπαλλήλου σε γνωστή ελληνική τράπεζα, μπόρεσα να ανοίξω λογαριασμό με το καναδικό μου διαβατήριο. Φυσικά για να μπορέσει να γίνει αυτό χρειάστηκε να δώσω πολλά προσωπικά στοιχεία, καναδική φορολογική δήλωση, απόδειξη ότι είμαι συνταξιούχος και φυσικά το καναδικό διαβατήριο. Επόμενο να μου ζητούν όλα αυτά τα στοιχεία, άνοιγα για πρώτη φορά λογαριασμό στην Ελλάδα.
Τέλη Ιουλίου 2024 έληξε η χρεωστική κάρτα και πήγα στην τράπεζα για να ζητήσω μια καινούργια. Μαθημένη από τον Καναδά που η ανανέωση γίνεται σε πέντε λεπτά, ποια ήταν η έκπληξή μου όταν μου ζήτησαν ξανά την τελευταία καναδική φορολογική μου δήλωση, στοιχεία ότι είμαι πραγματικά συνταξιούχος, λες και το καναδικό μου διαβατήριο δεν ήταν αρκετό για να αποδείξει ότι είμαι πραγματικά εγώ. Χωρίς αυτά τα στοιχεία, δεν είχα καμία πρόσβαση στον λογαριασμό μου και θα έμενα χωρίς χρήματα. Ο υπάλληλος ήταν ανένδοτος, αυτός είναι ο κανονισμός της τράπεζας. Γιατί η τράπεζα να θέλει ξανά την καναδική μου φορολογική δήλωση αφού με ξέρει εδώ και εφτά χρόνια; Οταν τελικά ικανοποίησα αυτόν τον κανονισμό και ξανάδωσα τα απαιτούμενα στοιχεία, και εδώ βρίσκεται η αιτία που σας γράφω, υπέγραψα όχι μία, όχι δύο, αλλά έξι φορές για να μπορέσω να γίνω κάτοχος της καινούργιας κάρτας!
Τίποτα δεν άλλαξε στην ελληνική γραφειοκρατία που βασανίζει τον κοσμάκη. Δεν είναι αλήθεια ότι η τεχνολογία άλλαξε τα πράγματα και διευκολύνει τον πολίτη. Το μόνο που άλλαξε είναι ότι αντί να υπογράψω σε έξι κόλλες χαρτιού όπως παλιά, υπέγραψα έξι φορές σε μια μικρή ταμπλέτα. Ελεος! Απλοποιήστε τους κανονισμούς σας ώστε ένα διαβατήριο και μια υπογραφή να είναι αρκετά για εμάς τους Ελληνες του εξωτερικού!
