Κύριε διευθυντά
Μπορεί η εποχή όπου ο ∆ημήτριος Βικέλας και ο Πιερ ντε Κουμπερτέν, οι αρχικοί εμπνευσταί αναβιώσεως της Ολυμπιακής Ιδέας, να επέρασε οριστικώς και ανεπιστρεπτί, όμως τα εν Παρισίοις γεγονότα καταδεικνύουν σαφώς πως το Ολυμπιακό Ιδεώδες διαβιοί εν βαθυτάτη κρίσιν και παρερμηνείαν.
Κρίσιν διαμέσου του υπερμοντερνισμού (ασθένειαν τείνουσα ανίατος εις τους καιρούς μας), όπως και τόσες άλλες πτυχές του ελληνικού πολιτισμού, αξίαι αι οποίαι άνδρωσαν την ανθρωπότητα επί χιλιετίες, τίθενται πλέον ανοικτά εν αμφιβόλω και μετατρέπονται δυστυχώς ετούτοι οι αγώνες εις προπαγανδιστικήν πλατφόρμα διαφόρων νεοταξικών αντιλήψεων με σκοπούς εξαιρετικώς διάφορους από του αρχικού πνεύματος του Ολυμπισμού.
Ο υπερδικαιωματισμός αρχίζει πλέον και καθίσταται καθεστώς και αι αξίαι του παλαιού κόσμου τίθενται με την σειράν των υπό ανηλεή διωγμόν. Ο αθλητισμός ομοιάζει να χρησιμοποιείται ως αφορμή προς την επίτευξιν εξωαθλητικών σκοπιμοτήτων. Την σήμερον οι Ολυμπιακοί Αγώνες δεν σταματούν πολέμους. Τουναντίον ξεκινούν πολέμους κοινωνικοπολιτικούς τοιουτοτρόπως δε, χάνεται αίφνης και το αρχικόν νόημα του Ολυμπισμού.
Εμείς, ως Ελληνες, διατηρούμε το ηθικόν «έννομον συμφέρον» του να προασπίσουμε τις αξίες του ιδεώδους τούτου. Διότι ναι μεν ευαρέστως παραχωρούμε συμβολικώς κάθε φορά και όποτε μας ζητείται την Ολυμπιακή Φλόγα, μα και όσοι την λαμβάνουν οφείλουν να σέβονται, να τιμούν και να μην παραποιούν χάριν εξωαθλητικών σκοπιμοτήτων την συμβολικήν παραχώρησιν ταύτην. Να εκφράσουμε την αντίθεσίν μας με κάθε νόμιμον και δημοκρατικόν τρόπον. Να μην επιτρέψουμε αδιαφορώντας την νοηματικήν αλλοίωσιν και την μετατροπή εις εμποροπανήγυριν υπερδικαιωματισμού, μίαν εκ των ελαχίστων παγκόσμιων εναπομεινασών ιερών ιδεών, του Ολυμπιακού ιδεώδους.
*Εις εκ των Κοσμητόρων Σχολών Φιλολογικού Συλλόγου «ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ», Μέλος τακτικόν της Εθνικής Εταιρείας των Ελλήνων Λογοτεχνών Μουσικοσυνθέτης, Δημοσιογράφος, Κριτικός Λογοτεχνίας
