Κύριε διευθυντά
Με πολλή προσοχή διάβασα την επιστολή του πολιτικού μηχανικού ∆ημήτρη Κοτσώνη στο φύλλο της 31/7/2024 περί λειψυδρίας. Είναι απορίας άξιον, πώς δεν ακούγονται φωνές σαν αυτή του κ. Κοτσώνη, που βλέπει το μείζον σε αποτελεσματικότητα και το έλασσον σε περιβαλλοντική επιβάρυνση, χωρίς να αναλώνεται σε τοπικισμούς και κομματισμούς τακτικισμούς. Είναι επίσης απορίας άξιον, πώς δεν ξεσηκώνονται οι ταγοί και οι κάτοικοι του συνόλου της Αττικής, που το θέμα της επαρκούς υδροδότησης τους αφορά άμεσα, με σκοπό να ιεραρχηθούν οι ανάγκες της χώρας. Η λειψυδρία μας προειδοποίησε προ πολλών ετών χωρίς να μας κάνει προσεκτικότερους. Οσοι είναι στρατευμένοι σε ιδεολογίες και κόμματα καλά θα κάνουν να ακούσουν τη φωνή του κ. Κοτσώνη, που αφορά σχεδόν το 50% του ελληνικού πληθυσμού και να αφήσουν τα φαραωνικού μεγέθους και σοβιετικής έμπνευσης έργα της εκτροπής του Αχελώου που έχουν εξελιχθεί για λόγους ιδεοληψίας σε «πίθο των ∆αναΐδων» των οικονομικών του κράτους, χωρίς ενίσχυση της Ε.Ε., γιατί απλά δεν συμφωνεί με τις υπάρχουσες προτάσεις. Ο Αχελώος και η Τριχωνίδα (η οποία μπορεί να ενισχυθεί σε νερά από τον Αχελώο, μέσω υπάρχουσας διώρυγας) είναι το τελευταίο καταφύγιο για τη λειψυδρία της Αττικής. Πολιτικός κόσμος και κοινωνία πρέπει να διαφυλάξουν ως κόρην οφθαλμού το ύστατο και μοναδικό καταφύγιο υδατικών πόρων της χώρας μας: Τον Αχελώο και την Τριχωνίδα.
*Γεωπόνος
