Kύριε διευθυντά
Πέρασαν 25 χρόνια από την απώλεια του Γιάννου Κρανιδιώτη. Θυμήθηκα τον χειμώνα του 1958, μετά την επιστροφή του Μακαρίου από τις Σεϋχέλλες, με κάλεσε ο Νίκος Κρανιδιώτης στο σπίτι του, στο Ψυχικό, με τη γυναίκα μου Αγγελική, μνηστή μου τότε, ξαδέλφη του Ν. Κρανιδιώτη, σε δείπνο, προς τιμήν του Μακαρίου. Η συνάντηση ωστόσο ήταν ουσιαστικά η πιο στενή ιδιωτική επαφή και συζήτηση που είχα με τον Μακάριο, για το μέλλον του ενωτικού αγώνα και την Κύπρο και τα οράματά του. Με τον Νίκο Κρανιδιώτη είχα και άλλες συναντήσεις. Με τον γιο του τον Γιάννο δημιουργήσαμε φιλικότερες σχέσεις όταν ήταν ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ, και με τη γυναίκα του Κατερίνα Μπούρα, πρόξενο της Ελλάδος. Μένει πάντοτε στον νου μου ο χαρακτηρισμός του Γιάννου για τον Ανδρέα Παπανδρέου, στο σπίτι μας στην Πάφο: «Θα μπορούσε να είναι πρωθυπουργός οποιουδήποτε κράτους!» ∆ηλαδή ελάχιστα ενδιαφερόταν για την Ελλάδα! Ο Γιάννος ήταν πολύ έξυπνος και μελετημένος, και δυναμικός πολιτικός, σ’ αυτόν κυρίως οφείλεται η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε., και είναι λυπηρό ότι χάθηκε τόσο γρήγορα, ενώ μπορούσε να προσφέρει πολλά στην Κύπρο, ίσως και ως πρόεδρός της. Ο Γιάννος παρουσίασε και το μεγάλο μυθιστόρημα της Αγγελικής «Γαλατείας και Πυγμαλίωνος» το 1997.
*Συντ/χος Λυκειάρχης
