Κύριε διευθυντά
Πόσοι Ελληνες ξέρουν ότι στις 14.9.1944, πριν από 80 χρόνια, στο Ρίμινι, ύστερα από σκληρές μάχες σώμα με σώμα, η νίκη έστεψε τα Οπλα των γενναίων ανδρών της 3ης Ορεινής Ταξιαρχίας μας; Ποιος μπορεί να εκτιμήσει την αξία αυτών των νικών στην Ιταλία που έσπασαν την απόρθητη γοτθική γραμμή των Γερμανών; Είμαι σίγουρη ότι θα είναι ελάχιστοι. Πόσοι ξέρουν ότι η Ελληνική Σημαία στολίζει και σήμερα την κορυφή του δημαρχείου της ιταλικής πόλεως του Ρίμινι; Ελάχιστοι γιατί η τηλεόραση που θα έπρεπε να ενημερώνει τους πολίτες για τα ιστορικά γεγονότα που επέδρασαν καταλυτικά στην απελευθέρωσή μας από τη φρίκη της γερμανικής κατοχής και της κομμουνιστικής επίθεσης, μόνο για τη θλιβερή πραγματικότητα μας ενημερώνει. Ευτυχώς η Πολιτεία κάθε χρόνο τιμά τη μνήμη αυτών που έπεσαν πολεμώντας ηρωικά και στέλνει μια αντιπροσωπεία που καταθέτει λίγα λουλούδια στο νεκροταφείο του Ριτσιόνε, όπου υπάρχει μνημείο με τα ονόματα των ηρωικών νεκρών. Ο ημερήσιος Τύπος περί άλλα τυρβάζει κι αυτός. Είναι όμως δίκαιο να αναφέρω τα ονόματα των αξιωματικών – συντελεστών της νίκης στο Ρίμινι, που η έμφυτη σεμνότητά τους δεν τους επέτρεψε να προβάλουν τα κατορθώματά τους.
Διοικητής της Ταξιαρχίας ήταν ο συνταγματάρχης Θρασύβουλος Τσακαλώτος. Διοικητής του 1ου (πρώτου) τάγματος ήταν ο συνταγματάρχης Ιωάννης Καραβίας, του δευτέρου ο Σοφοκλής Τζανετής και του τρίτου ο Ανδρέας Λουτεράκης. Και οι τέσσερις έγραψαν βιβλία όπου εξιστορούν αναλυτικά τα γεγονότα.
ΥΓ.: Ο μετέπειτα υποστράτηγος Ιωάννης Καραβίας είναι ο ίδιος που ως ταγματάρχης στη μάχη της Πίνδου αντικατέστησε τον τραυματισθέντα ήρωα Κωνσταντίνο Δαβάκη και αντεπιτεθείς κατά της Μεραρχίας «Τζούλια», έδωσε την πρώτη νίκη στον ελεύθερο κόσμο, κατά τον πόλεμο του 1940.
*Συνταξιούχος συμβολαιογράφος
