Κύριε διευθυντά
Στις 4/10/2024 παρακολούθησα με μεγάλο ενδιαφέρον τη συνέντευξη του πρωθυπουργού, σε τηλεοπτικό κανάλι (Mega) επ’ ευκαιρία των γενεθλίων της Νέας ∆ημοκρατίας, ο οποίος αναλύοντας το έργο του κόμματός του, ανεφέρθη πρωτίστως στο επίτευγμα της αποκατάστασης της νομιμότητας κατά της βίας στα γήπεδα, κατά των γυναικών, της φορολογικής συμμόρφωσης και τέλος κατά της βίας μεταξύ των νέων, η οποία κατά την άποψή του είναι σχετική με την ψυχική υγεία τους και την αλόγιστη χρήση της οθόνης και του ∆ιαδικτύου.
Ασφαλώς, η βία μεταξύ των νέων στα σχολεία ή αλλού είναι σχετική με την ψυχική υγεία αυτών, όχι όμως μόνο με αυτή, αλλά κυρίως και σε συνδυασμό πάντοτε με την πνευματική τους υγεία! Είναι γνωστή από αρχαιοτάτων χρόνων στην ελληνική φιλοσοφία η διαπίστωση, ότι το πνεύμα (νόηση, διανόηση, ιδεολογία κ.λπ.) και η ψυχή (αισθήματα, αισθήσεις, συναισθήματα κ.λπ.) των ανθρώπων, όπως και η δέουσα καλλιέργεια και φροντίδα όλων αυτών, συνιστούν ως ανυπέρβλητες αξίες την ενδεδειγμένη ανθρώπινη προσωπικότητα και αντίστοιχη συμπεριφορά.
Κατά την προσωπική μου άποψη, τον πρωτεύοντα ρόλο στην προστασία της πνευματικής και ψυχικής υγείας των νέων δεν έχει η οικογένεια (η οποία πολλές φορές λόγω ελλείψεως χρόνου, μορφωτικού επιπέδου ή αδυναμίας ορθής επιρροής και διδασκαλίας είναι σχεδόν ανύπαρκτη) αλλά, κυρίως, η Πολιτεία, με την παρεχόμενη παιδεία και εκπαίδευση των νέων, από το νηπιαγωγείο έως το λύκειο και το πανεπιστήμιο!
Ασφαλώς, τα υποδεικνυόμενα κατασταλτικά κυβερνητικά μέτρα στην αντιμετώπιση του προβλήματος (επιβολή αυστηρότερων ποινών, κατάργηση των κινητών και διορισμός στα σχολεία περισσότερων ψυχολόγων ή κοινωνιολόγων) δεν συντελούν στη λύση του.
Για παράδειγμα, η πνευματική υγεία των νέων θα μπορούσε να προστατευθεί και να ενισχυθεί (προληπτικά) με την επαναφορά της διδασκαλίας (όπως συνέβαινε παλαιότερα, όταν η βία μεταξύ των νέων ήταν σχεδόν ανύπαρκτη) των καταργηθέντων (χάριν των νεωτερικών κυβερνητικών αντιλήψεων) μαθημάτων, όπως Αρχαία Ελληνικά, Φιλοσοφία, Λογοτεχνία, Χριστιανική ηθική, Λογική, Ψυχολογία, και ακόμη με την προσθήκη νέων, επωφελών μαθημάτων και την κατάργηση άλλων περιττών και ανώφελων!
Οσον αφορά, δε, την ψυχική υγεία των νέων, προσωπικά θεωρώ ότι μόνο η Τέχνη σε όλες της τις μορφές και εκφάνσεις είναι ικανή να προστατεύσει τους νέους (μουσική, χορός, ζωγραφική, γλυπτική, θέατρο κ.λπ.), εφόσον βέβαια διδάσκονται από δασκάλους ή καθηγητές με ικανή και επαρκή μόρφωση.
Για παράδειγμα, δεν είναι δυνατό να αμείβεται από τον κρατικό προϋπολογισμό καθηγητής Μουσικής, για να πατάει ένα κουμπί στο Iντερνετ για ν’ ακούν οι μαθητές ένα τραγούδι, και τίποτε άλλο!
Ειδικώς, το πολύτιμο και τόσο ωφέλιμο και σπουδαίο μάθημα της Μουσικής θα έπρεπε να γίνεται όπως σε άλλες χώρες της Ευρώπης, όχι μόνο με τη διδασκαλία θεωρητικών μαθημάτων, αλλά και με την εκμάθηση μουσικών οργάνων, τη δημιουργία χορωδιών μεταξύ των μαθητών, τη σύσταση μικρών μουσικών ορχηστρικών συνόλων, τη διδασκαλία του τραγουδιού (φωνητική) και τόσα άλλα!
Δυστυχώς, στη χώρα μας, ο εκάστοτε υπουργός Παιδείας και όχι οι ειδήμονες; (με αξιοκρατικά και όχι πολιτικά κριτήρια) αποφασίζει, στο πλαίσιο του πολιτικού του προγράμματος, για τη δέουσα παιδεία και εκπαίδευση των νέων, αναγκαία ασφαλώς για την προστασία και τη διασφάλιση της πνευματικής και ψυχικής υγείας αυτών!
Και ιδού τα αποτελέσματα…
*Συν/χος Συμβολαιογράφος Αθηνών (Πτυχιούχος Ελληνικού Ωδείου)
