Κύριε διευθυντά
Χωρίς να θέλω να φανώ και πάλι απαισιόδοξη, διαβάζοντας το ρεπορτάζ του Γιώργου Λιάλιου (φ. 18/10/2024) με τίτλο «Παρωχημένη η οχύρωση του Κηφισού», έχεις αμέσως την εικόνα του πώς λειτουργούσαν και… λειτουργούν οι υποδομές στη χώρα μας! Αναφέρει τον κίνδυνο πλημμύρας της περιοχής γύρω από τον ποταμό σε μια ισχυρή βροχόπτωση. Αντιπλημμυρικά έργα εγκαταλείπονται (άλλωστε τα περισσότερα είναι σχεδιασμένα στο παρελθόν!) χρόνια μετά τη μελέτη τους για λόγους αν μη τι άλλο αστείους – δεν υπάρχει λύση, αύξηση του κόστους λόγω ενεργειακής κρίσης, κ.λπ.
Την Τετάρτη 9 Οκτωβρίου ο συρμός του προαστιακού μπήκε στη γραμμή του μετρό!: λάθος εντολών; ασυνεννοησία μεταξύ των ΟΣΕ – Hellenic Train; λάθος του προσωπικού; Ποιος ξέρει;
Ισως, μετά από αυτά τα «λίγα» παραδείγματα δυσλειτουργίας να πρέπει, αντί να γκρινιάζουμε, να λέμε πάλι καλά που, παρ’ όλα αυτά, πατώντας ένα διακόπτη, ανοίγει το φως, ανοίγοντας τη βρύση, τρέχει ακόμα νερό ζεστό ή κρύο, πως τα φρεάτια στους κεντρικούς και άλλους δρόμους δεν μας ρουφάνε ολόκληρους… όπως είχε συμβεί προ ετών στο Κάιρο, πως διασχίζοντας τις διαβάσεις, εάν αυτές διακρίνονται (της Βασ. Σοφίας κοντεύουν να σβήσουν τελείως και δεν είναι πολύς ο χρόνος που ξανάγινε η διάπλαση της λεωφόρου…), λίγοι σχετικά τραυματίζονται ή σκοτώνονται, πως οδηγώντας το αυτοκίνητό σου, δεν βρίσκεσαι κάθε μέρα στο συνεργείο, χάρη στις τόσες και τόσες λακκούβες! Και σταματώ εδώ…
