Κύριε διευθυντά
Διάβασα με ενδιαφέρον στο φύλλο της 25ης Οκτωβρίου το άρθρο της κ. Τασούλας Καραϊσκάκη με τίτλο «Το κλειδί που λείπει». Ως γνώστης ωστόσο του θέματος που θίγει η αρθρογράφος –συγκεκριμένα, σχετικά με το κλέψιμο καυσίμου στην αντλία, για όσους δεν έχουν αναγνώσει το εν λόγω άρθρο– ως εκ της προηγούμενης επαγγελματικής μου εμπειρίας θα ήθελα να σας βεβαιώσω ότι το κλειδί υπάρχει ήδη από την αρχή της δεκαετίας του ’10 έχοντας για λίγο εφαρμοστεί και στην πράξη, σχετικές όμως περί δικαίου απόψεις φαίνεται ότι οδήγησαν στην εγκατάλειψή του. Η λύση έγκειται στο λεγόμενο «κρυφό αυτοκίνητο», συγκεκριμένα ένα επιβατηγό κρατικό αυτοκίνητο με συνήθεις πινακίδες εξοπλισμένο με ένα μετρητικό σύστημα αποτελούμενο από ένα δεύτερο ρεζερβουάρ στο πορτ-μπαγκάζ και έναν πιστοποιημένο ηλεκτρονικό μετρητή όγκου στο οποίο καταλήγει το καύσιμο κατά τον εφοδιασμό του (αντί του κανονικού ρεζερβουάρ). Οδηγούμενο από κρατικούς ελεγκτές μπορεί να προσεγγίζει το προς έλεγχο πρατήριο χωρίς να αναγνωρίζεται από τον πρατηριούχο και έτσι ο τελευταίος, εφόσον έχει προβεί σε παρέμβαση στην αντλία, να μην προβαίνει σε διόρθωση του μετρητή του μέσω remote control και η ένδειξη του πιστοποιημένου μετρητή να πιστοποιεί κατά πόσον ο μετρητής της αντλίας μετράει σωστά ή είναι πειραγμένος μέσω παρέμβασης στο λογισμικό του συστήματος εισροών-εκροών του σχετικού πρατηρίου.
ΥΓ.: Ας σημειωθεί ότι παρόμοια μετρητική ένδειξη θα μπορούσε να αποτελέσει και υπόδειξη ελέγχου του καυσίμου και από πλευράς νοθείας.
*Χημικός, π. Δ/ντής Υπ. Ανάπτυξης
