Πρόσφατα στη Βουλή, ο πρωθυπουργός παραδέχθηκε, ότι οι διαδηλώσεις εναντίον της Συμφωνίας των Πρεσπών «είχαν αρκετά γραφικά στοιχεία και ενδεχομένως σ’ αυτές να είχαν εμφιλοχωρήσει και κάποιοι θύλακες της ακροδεξιάς». Ήταν μια τολμηρή παραδοχή εκ μέρους του κ. Μητσοτάκη, αν σκεφθούμε ότι αρκετοί από τους ακροατές του, στην ολομέλεια της Βουλής, είχαν πρωτοστατήσει στις διαδηλώσεις για το Μακεδονικό. Και μάλλον για να μην τους προσβάλει ήταν τόσο ευγενής και δεν είπε ότι, τόσο στο Σύνταγμα όσο και στην Θεσσαλονίκη, η ψεκασμένη ακροδεξιά είχε τον πρώτο λόγο και τα στελέχη της ΝΔ -αλλά και κάποια του ΚΙΝΑΛ- ήταν απλώς τα καρυκεύματα. Για να μην πούμε και για τους Χρυσαυγίτες που έσερναν τον χορό σ’ αυτό το τουρλουμπούκι -ιδίως στην περιφέρεια.
Οι τερατοσυνευρέσεις πάντως, δεν είναι κάτι σπάνιο στη χώρα μας. Θυμηθείτε και τις πλατείες των Αγανακτισμένων με τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να αγκαλιάζονται με ψεκασμένους ακροαριστερούς και ακροδεξιούς. Και στις πλάτες τους τα παιδιά τους να μαθαίνουν να μουτζώνουν την Βουλή! Αποτέλεσμα άλλωστε, αυτής της αντισυστημικής συνεύρεσης ήταν και η συγκυβέρνηση Τσίπρα-Καμμένου – αλλά αυτό δεν είναι το σημερινό μας θέμα. Ο πρωθυπουργός έκανε λοιπόν ένα βήμα και αναγνώρισε την γραφικότητα των διαδηλώσεων για το Μακεδονικό. Γραφικότητα πολιτική και όχι αισθητική και γι’ αυτό άκρως επικίνδυνη για τα εθνικά μας συμφέροντα.
Το πόσο σημαντικό είναι να απομακρυνθούμε από την εποχή που και τα ταξί φωνάζανε «η Μακεδονία είναι μια και ελληνική», το παραδέχθηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης αμέσως μόλις έγινε πρωθυπουργός. Και ζήτησε από τους αξιωματούχους της Βόρειας Μακεδονίας να εφαρμόσουν χωρίς καθυστερήσεις και στο σύνολό της, τη Συμφωνία των Πρεσπών. Αν μια Συμφωνία είναι κακή, καταστροφική και προδοτική -όπως κατέληγαν να λένε κάποιοι δεξιοί ρήτορες, υπουργοί σήμερα – δεν ζητάς την «εδώ και τώρα» εφαρμογή της. Προσπαθείς να κερδίσεις χρόνο, να τη διορθώσεις όπου μπορείς, να διαπραγματευτείς άλλες ερμηνείες για κάποιες από τις προβλέψεις της, κ.λπ., κ.λπ. Αλλά πλέον και αυτό είναι ιστορία. Αυτό όμως που δεν είναι ιστορία είναι τα όσα σχεδιάζει το «Μακεδονικό Μέτωπο» -ας το ορίσουμε έτσι- για τα ελληνοτουρκικά.
Η παρέμβαση του Αντώνη Σαμαρά στην έναρξη των διερευνητικών επαφών Ελλάδας -Τουρκίας, έφερε στην επιφάνεια όλους τους παραλογισμούς των υπερεθνικιστών, που εδώ και δεκαετίες σαμποτάρουν την εξωτερική πολιτική της χώρας. Ανοίγω μια παρένθεση για να δικαιολογήσω τον όρο «υπερεθνικιστές». Ο Γιώργος Μαυρογορδάτος στο podcast «Διορθωτικά μαθήματα ιστορίας» επιμένει να αναφέρει ότι «ο εθνικισμός γεννήθηκε ως ιδεολογία, φιλελεύθερος και δημοκρατικός». «Υπήρξε καρπός δυο ελπιδοφόρων επαναστάσεων, της αμερικανικής και της γαλλικής», σημειώνει ο καθηγητής εξηγώντας ότι «από αντίδραση στη γαλλική επανάσταση εμφανίστηκαν δεξιές έως και ακροδεξιές εκδοχές και παραμορφώσεις του εθνικισμού, με συνέπεια τα παραληρήματα του φασισμού και του ναζισμού του 20ου αιώνα».
Οι υπερεθνικιστές λοιπόν -παραμορφώνοντας τον φιλελεύθερο και δημοκρατικό εθνικισμό- από την μεταπολίτευση βάζουν συνεχώς τρικλοποδιές στη χώρα μας και τα συμφέροντά της. Δεν θα μιλήσω για τις μπάρες στα χωριά της Θράκης και τις κοντόφθαλμες πολιτικές που έσπρωξαν, Μουσουλμάνους, Πομάκους και Ρομά στην αγκαλιά του τουρκικού Προξενείου. Θα μείνω μόνο στα «κατορθώματά» τους, τις τελευταίες δύο δεκαετίες, στο Κυπριακό και το Αλβανικό. Στην Κύπρο πίεσαν και τελικά τα κατάφεραν να αρνηθούμε λύσεις, που αν είχαν εφαρμοστεί, τώρα η μεγαλόνησος δεν θα «βούλιαζε» από Τούρκους στρατιώτες και ο Ερντογάν δεν θα έκανε πικ-νικ στην Αμμόχωστο. Η επανένωση της Κύπρου και η διζωνική, δικοινοτική ομοσπονδία είχε προσφερθεί στους Ελληνοκύπριους, όμως την κλωτσήσανε ακούγοντας τις φωνές από την Ελλάδα ότι «αύριο θα έχει ο Θεός μια καλύτερη λύση…». Οι ίδιες φωνές κράτησαν ενεργό και το «Αλβανικό Μέτωπο» στερώντας από την Ελλάδα τη δυνατότητα να έχει και αυτή ένα οικονομικό τουλάχιστον προτεκτοράτο. Η Αλβανία αναστήθηκε από τα εμβάσματα που έστελναν οι μετανάστες της από την Ελλάδα, οι τράπεζες όμως στην Αλβανία είναι πλέον τουρκικές. Η Τουρκία εκπαιδεύει και εξοπλίζει τον αλβανικό στρατό, χτίζει σχολεία, Πανεπιστήμια, τζαμιά, νοσοκομεία και εμείς συζητάμε ακόμη αν πρέπει να καταργήσουμε το «εμπόλεμο» των 80 ετών – ναι, ισχύει ακόμη!
Και τώρα οι υπερεθνικιστές προσπαθούν να κρατήσουν την σύγκρουσή μας με την Τουρκία στα μέτρα του προηγούμενου αιώνα. «Όπλα και κανόνια» και καμία συζήτηση. Μεταφράζουν και αναμασούν όλες τις πολεμικές ιαχές που παράγονται στην Άγκυρα, προσπαθώντας να εγκλωβίσουν την Ελλάδα σε ένα γήπεδο που ποτέ δεν θα βγει νικητής. Τα ατού της χώρας μας δεν βρίσκονται στις αποθήκες των πολεμικών βιομηχανιών…Εκεί έχουν πρόσβαση όλοι, και οι Τούρκοι βέβαια. Και οι ρόδες που πάνω τους θα κυλήσει η Τουρκία των 82 εκατομμυρίων και θα βρεθεί στα βάθη της Ασίας, δεν θα εφευρεθούν ποτέ. Γείτονές μας θα είναι, στον αιώνα τον άπαντα, και κοινή επιδίωξη πρέπει να έχουμε την ειρηνική συνύπαρξη και την ειρηνική επίλυση των διαφορών. Σήμερα με τις διερευνητικές, αύριο με ένα μορατόριουμ πτήσεων στο Αιγαίο, μεθαύριο με τη Χάγη ή τη λύση του Κυπριακού…
Θα τα καταφέρουμε; Η απάντηση εν πολλοίς θα εξαρτηθεί από το σθένος του Κυριάκου Μητσοτάκη. Θα συνεχίσει παραδοσιακά ή θα γίνει η εξαίρεση; Τι απάντηση θα έδινε στον πατέρα του, Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, που υποστήριζε ότι «η ελληνική Δεξιά παραδοσιακά δεν ξέρει, με ελάχιστες εξαιρέσεις, να κάνει εξωτερική πολιτική, δεν τολμά να κάνει πολιτική»*.
* Αλέξης Παπαχελάς. Ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης με τα δικά του λόγια – Τόμος β, σελίδα 232.
Ακούστε εδώ το podcast
