Μετρώντας δυνάμεις, εντείνοντας τις περιοδείες τους, αλλά και με τα πρώτα δημοσκοπικά δεδομένα στα χέρια τους οι υποψήφιοι για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ εισέρχονται στην τελική ευθεία για τη μάχη της 5ης Δεκεμβρίου.
Ο Γιώργος Παπανδρέου επιχειρεί να κινηθεί σε δύο παράλληλους άξονες. Αφενός στο παραδοσιακό πασοκικό ακροατήριο, προτάσσοντας το «αντιδεξιό» αφήγημα. Σε χθεσινή ανακοίνωση από το γραφείο του, μάλιστα, γινόταν λόγος για «παρεμβάσεις στην εκλογική διαδικασία όχι μόνο από εξωθεσμικά και άλλα κέντρα, αλλά και από παράγοντες της Δεξιάς». Παράλληλα επιχειρεί να διευρύνει το στίγμα του και σε άλλα πεδία με προοδευτικό πρόσημο και απήχηση στα νεότερα ακροατήρια, μιλώντας για τη Σύνοδο για το Κλίμα, το Facebook και την αποποινικοποίηση της ψυχαγωγικής κάνναβης. Κατά κάποιες εκτιμήσεις αποκρούοντας, δι’ αυτού του τρόπου, την κριτική για έλλειψη του στοιχείου της «ανανέωσης».
Από την πλευρά του ο Ανδρέας Λοβέρδος, όπως φάνηκε και από τη στάση του για τον Ποινικό Κώδικα, κινείται απαρεγκλίτως στην κατεύθυνση ανάδειξης ενός «ξεκάθαρου στίγματος», παγιώνοντας, παράλληλα, και τη θέση του ως αντίθετος πόλος προς τον κ. Παπανδρέου. «Η πρότασή μου είναι ΠΑΣΟΚ. Οποιος θέλει να καταδικάσει αυτόν τον χώρο μιλάει για προοδευτικές ή άλλες συγκυβερνήσεις», ανέφερε χθες από τον Κορυδαλλό σε ακόμη μία αιχμή «συστημένη» προς τον πρώην πρωθυπουργό, απευθυνόμενος σταθερά και στο «αντιΣΥΡΙΖΑ» ακροατήριο.
Η στρατηγική των «μονο- μάχων», που εντείνουν τις περιοδείες και τις δημόσιες εμφανίσεις τους.
Η τακτική του Νίκου Ανδρουλάκη κινείται στο έδαφος ανάμεσα στους δύο βασικούς αντιπάλους του. Ο ευρωβουλευτής, ο οποίος βρέθηκε αυτές τις ημέρες στην Κρήτη, βασική «δεξαμενή» του, αποφεύγει τις μετωπικές επιθέσεις εναντίον τους. Η στρατηγική του προσβλέπει και στο να αναδειχθεί ως «υποψηφιότητα ενότητας» απέναντι σε δύο αντίρροπους πόλους. Επιπλέον, αρκετοί παρατηρητές μιλούν και για «στρατηγική δεύτερου γύρου», εκτιμώντας ότι λειτουργώντας ως «αντίβαρο» ανάμεσά τους θα βρεθεί εγγύτερα σε όποιον εκ των δύο μείνει στην τρίτη θέση.
Κατά βάσιν στην «αντιδεξιά» πτέρυγα, μέρος της οποίας διεκδικεί, απευθύνεται σταθερά και ο Χάρης Καστανίδης, μιλώντας για «ιδεολογικό και προγραμματικό χάσμα με τη Ν.Δ.», αλλά ταυτόχρονα και για «έλλειμμα εμπιστοσύνης στον ΣΥΡΙΖΑ». Στο ίδιο έδαφος, αλλά με πιο πολυσυλλεκτικές βλέψεις, κινείται ο Παύλος Γερουλάνος, οι δεξαμενές του οποίου αποτελούν ένα ερώτημα ενόψει των «μετακινήσεων» του β΄ γύρου. Ο ίδιος χθες (ΣΚΑΪ) ξεκαθάρισε πως η υποψηφιότητά του «δεν στρέφεται υπέρ ή κατά κάποιου άλλου υποψηφίου». Στην κορυφή της ατζέντας του θέτει, από την πλευρά του, σταθερά το κοινωνικό πρόσημο και τη νέα γενιά ο Παύλος Χρηστίδης, μιλώντας για «φωνή στους μη προνομιούχους» και αναδεικνύοντας ζητήματα όπως η εργασιακή επισφάλεια και η θέση της γυναίκας σήμερα.
