Αποτιμώντας τα «απόνερα» του ντιμπέιτ αλλά και σχεδιάζοντας τις τελικές τους κινήσεις οδεύουν προς την τελική μάχη της Κυριακής οι έξι υποψήφιοι για την ηγεσία του ΚΙΝΑΛ.
Η προχθεσινή τηλεμαχία δύσκολα μπορεί να πει κανείς ότι είχε νικητές ή ηττημένους, μιας και –άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότερο– οι «πέντε» έριξαν το βάρος στην αποφυγή λαθών, ενώ δεν προέβησαν σε χτυπήματα κάτω από τη ζώνη, που μπορεί να οδηγούσαν σε εικόνα πόλωσης. Υπήρξαν, ωστόσο, πολλά σημεία που αποτύπωσαν το πού απευθύνεται ο καθένας, αλλά και κάποιες ενδείξεις που μπορεί να αποδειχθούν «προφητικές» ενόψει δεύτερου γύρου ή και για την επόμενη ημέρα.
Νίκος Ανδρουλάκης και Ανδρέας Λοβέρδος ανέδειξαν τα βασικά τους αφηγήματα: ο πρώτος την ανανέωση και την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, ο δεύτερος τη στροφή στο «εθνικό ακροατήριο», μιλώντας για ανάγκη εκατέρωθεν διεύρυνσης. Η «αντιπαράθεση» των δύο για το ζήτημα της κοινοβουλευτικής εκπροσώπησης έδειξε πως πρόκειται για πεδίο που θα απασχολήσει αρκετά σε περίπτωση νίκης του ευρωβουλευτή.
Ο πρώην υπουργός παράλληλα… υπενθύμισε και την απουσία του Γιώργου Παπανδρέου, χωρίς πάντως να είναι ιδιαίτερα αιχμηρός, ενώ επέμεινε και στο θέμα της συμφωνίας των Πρεσπών, όπου ο κ. Ανδρουλάκης επέλεξε, όπως στο σύνολο της διαδικασίας, να μην περάσει στην αντεπίθεση. Αντίθετα, έλαβε απάντηση από τον Παύλο Χρηστίδη.
Ο Παύλος Γερουλάνος έριξε σημαντικό βάρος στην ανάγκη ριζικών αλλαγών στο σύστημα διακυβέρνησης και ευρύτερα στο πολιτικό σκηνικό, ενώ η διαφωνία Λοβέρδου – Καστανίδη για τον νέο Ποινικό Κώδικα έφερε στο προσκήνιο τις ιδεολογικές διαχωριστικές γραμμές μεταξύ τους αλλά και τις δεξαμενές στις οποίες απευθύνονται. Οι τόνοι γενικά δεν ανέβηκαν, αν όμως κάτι προκύπτει από τα παραπάνω είναι πως ο νέος πρόεδρος αλλά και όλα τα στρατόπεδα θα έχουν μπροστά τους πολυμέτωπες ασκήσεις ισορροπίας –και ενότητας– τους προσεχείς μήνες.
Συζητήσεις στο παρασκήνιο για τις πιθανές συμμαχίες ενόψει του β΄ γύρου των εκλογών για την ηγεσία του κόμματος.
Παράλληλα, αρκετοί παρατηρητές σχολίαζαν με ενδιαφέρον την τελευταία ενότητα των ερωτήσεων μεταξύ των υποψηφίων. Ηταν «ανοίγματα» ενόψει β΄ γύρου οι επιλογές των ερωτηθέντων, ειδικά από τους κ. Ανδρουλάκη και Λοβέρδο; (Απευθύνθηκαν σε Καστανίδη και Γερουλάνο, αντίστοιχα.) «Ηταν… εύκολες “πάσες”», σχολίαζε στέλεχος από την «ουδέτερη» εσωκομματική ζώνη, παρατηρώντας ωστόσο πως η όποια συζήτηση περί συμμαχιών είναι «πιθανώς ευρύτερη, αλλά και αναμενόμενη» με το βλέμμα στη δεύτερη Κυριακή.
Πάντως, ο διάλογος Λοβέρδου – Γερουλάνου για ηλεκτρονική ψηφοφορία και… σταυρωμένα ψηφοδέλτια ήταν από τα λίγα στιγμιότυπα που προκάλεσαν «σούσουρο» στο πάνελ των υποψηφίων, τουλάχιστον σε ζωντανή μετάδοση. Από εκεί και πέρα, δεν πέρασε απαρατήρητη και η ερώτηση του Παύλου Χρηστίδη προς τον Ανδρέα Λοβέρδο για τις γυναικοκτονίες και τον Ποινικό Κώδικα, η μοναδική στην εν λόγω διαδικασία που είχε σαφώς αιχμηρή απόχρωση.
Σε κάθε περίπτωση, η κυρίαρχη εσωκομματική εκτίμηση είναι πως το όποιο αποτύπωμα του ντιμπέιτ –για συμμετέχοντες και μη– δύσκολα θα είναι καθοριστικό για το τελικό αποτέλεσμα, τουλάχιστον όσο ο παράγοντας της κινητοποίησης δυνάμεων από τους υποψηφίους, που παραμένει το υπ’ αριθμόν ένα βαρόμετρο. Αυτό που σχολιαζόταν με ικανοποίηση από τη Χαρ. Τρικούπη ήταν πως, παρά τους προ εβδομάδων φόβους για ακραία πόλωση στις κάλπες, το προεκλογικό θερμόμετρο δεν έχει ανέβει σε επικίνδυνα επίπεδα, κάτι που, όπως λέγεται, εξέπεμψε και το ήπιο κλίμα της τηλεμαχίας.
