Την ώρα των πρώτων –πολυαναμενόμενων– ανακοινώσεων ως προς τα πρόσωπα που θα συνθέσουν τη νέα εσωκομματική δομή του Κινήματος Αλλαγής σηματοδοτεί η τρέχουσα εβδομάδα, με τη μεθαυριανή επιστροφή του Νίκου Ανδρουλάκη από το Στρασβούργο να περιγράφεται ως ορόσημο εξελίξεων.
Ο πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ θα βρεθεί στην έδρα του Ευρωκοινοβουλίου τόσο για την τελετή έναρξης του εξαμήνου της γαλλικής προεδρίας, όσο και για την εκλογή νέου προέδρου στη θέση του Νταβίντ Σασόλι, που θα συνοδευτεί και από την ανάδειξη της Εύας Καϊλή σε θέση αντιπροέδρου. Ειδικότερα, ως προς το τελευταίο σημείο, από τη Χαρ. Τρικούπη έκαναν λόγο για μια σημαντική «αναβάθμιση» όχι μόνο για την ευρωβουλευτή, αλλά και σε επίπεδο κόμματος και Σοσιαλδημοκρατών.
Ως προς το πρώτο πεδίο, παρότι έχουν εμφανιστεί και κάποια ίχνη κριτικής για καθυστερήσεις, το μήνυμα που εκπέμπεται είναι ότι στόχος είναι ο σταθερός βηματισμός και όχι οι βιαστικές αποφάσεις. Οπως έχει προαναφερθεί, οι πληροφορίες θέλουν τον Δημήτρη Μάντζο να μετακινείται από τη θέση του διευθυντή της Κοινοβουλευτικής Ομάδας σε εκείνη του εκπροσώπου Τύπου, ενώ θεωρείται πιθανό το δίδυμο της εκπροσώπησης να συμπληρωθεί από μια γυναίκα.
Από εκεί και πέρα, εκτός από τον πιθανό αντικαταστάτη του Δ. Μάντζου στην Κ.Ο. και τον διευθυντή του γραφείου του προέδρου, το παζλ είναι ευρύτερο, μιας και στο επίκεντρο βρίσκονται επίσης και τα πρόσωπα που θα επωμιστούν το οργανωτικό βάρος ενόψει του συνεδρίου. Δεδομένο θεωρείται από την ημέρα της εκλογής του κ. Ανδρουλάκη ότι οι επί μακρόν στενότεροι συνεργάτες του, Ανδρέας Σπυρόπουλος και Στέφανος Ξεκαλάκης, θα είναι τα πρόσωπα-κλειδιά στο εγχείρημα της εσωκομματικής ανασυγκρότησης.
Το αν αυτό θα δρομολογηθεί από συγκεκριμένες θεσμικές θέσεις, θα κριθεί και από το αν τα δύο στελέχη θα διεκδικήσουν βουλευτική έδρα στις επόμενες εκλογές. Πρόκειται για έναν παράγοντα που θεωρείται βαρόμετρο για αρκετές καίριες θέσεις, καθώς η χώρα τους επόμενους μήνες θα αρχίσει να κινείται σε προεκλογικούς ρυθμούς (ενδεχομένως και πρόωρα), κάτι που σημαίνει ότι εκ των πραγμάτων θα υπάρξει ένα «ασυμβίβαστο» μεταξύ θεσμικών ρόλων και υποψηφίων βουλευτών.
