Το παιχνίδι του Kέντρου άνοιξε και είναι πλέον για τρεις. Η ηγεμονία του Κυριάκου Μητσοτάκη στον χώρο αμφισβητείται για πρώτη φορά εδώ και δυόμισι χρόνια. Ο ΣΥΡΙΖΑ μέσα στη δημοσκοπική του καχεξία επιχειρεί να εκμεταλλευτεί τη νέα κόντρα Ν.Δ. – ΚΙΝΑΛ. Και ο Νίκος Ανδρουλάκης, που φαίνεται να κερδίζει το ίδιο και από τους δύο μεγάλους, βρίσκεται μπροστά σε ένα μεγάλο δίλημμα: Ποιον δρόμο να διαλέξει.
Η «δανεική» ψήφος που είχε πάρει το 2015 ο Αλέξης Τσίπρας τον πρόδωσε σε μεγάλο βαθμό το 2019. Αποδεικνύεται ωστόσο πως το ποσοστό των τελευταίων ευρωεκλογών (23,75%) αποτελεί το εκλογικό του υπόγειο. Είναι η βάση, την οποία προσπαθεί να υπερβεί, χωρίς ακόμα να έχει βρει τον τρόπο. Και οι οπτικές για το πώς πρέπει να κινηθεί στο νέο σκηνικό είναι δύο. Στελέχη της αριστερής πτέρυγας θεωρούν πως η γαλάζια παράταξη πράττει σωστά που επιτίθεται στο ΚΙΝΑΛ. Προχωράει σε σύγκρουση, προκειμένου να κόψει τις διαρροές και να μην αφήσει τους αντι-ΣΥΡΙΖΑ ψηφοφόρους να αλλάξουν στρατόπεδο. «Εμείς, αντί να κάνουμε πολιτικά μέτωπα, λέμε όλοι αδέλφια είμαστε», τονίζουν χαρακτηριστικά σε κατ’ ιδίαν συσκέψεις τους.
Οι «προεδρικοί», προς το παρόν τουλάχιστον, πιστεύουν πως πρέπει να αφήσουν το ΚΙΝΑΛ να βάζει τις διαχωριστικές γραμμές, τηρώντας στάση αναμονής. Είναι πολύ πιθανόν να απολαμβάνουν το θέαμα. «Είχε πάνω από δέκα χρόνια το ΠΑΣΟΚ να φάει δεξιές σφαλιάρες», τόνιζε στέλεχος της πλειοψηφούσας τάσης στην «Κ». Η στήριξη της πρότασης δυσπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ, ο πρωθυπουργός που ξέχασε τα κεντρώα στελέχη που κατηγορήθηκαν για τη Novartis, η απόρριψη του voucher της Νίκης Κεραμέως με μια ανακοίνωση καρμπόν από ΣΥΡΙΖΑ – ΚΙΝΑΛ και οι ίσες αποστάσεις της Χαριλάου Τρικούπη στο επεισόδιο Αθανασίου – Πολάκη έχουν φέρει τα πάνω κάτω το 2022.
Το βασικό σενάριο
Στόχος της Κουμουνδούρου παραμένει η πρωτιά στις κάλπες της απλής αναλογικής, προκειμένου ο σχηματισμός προοδευτικής κυβέρνησης να μη γίνει με όρους ψήφου ανοχής.
Αν κάτι παρηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ είναι πως η είσοδος Ανδρουλάκη στο ταμπλό των διψήφιων ποσοστών απειλεί σοβαρά την αυτοδυναμία Μητσοτάκη. Κορυφαίο στέλεχος από την πτέρυγα των «προεδρικών» ανέλυε στην «Κ» ένα σενάριο, που στην περίπτωση που έχει συζητηθεί περαιτέρω στην Κουμουνδούρου δείχνει πως δεν βαδίζουν προς τις εκλογές με όρους δεύτερου γύρου. Από τη μια πλευρά η αποδυναμωμένη Ν.Δ., που καταφέρνει να κερδίσει τις πρώτες εκλογές με ποσοστό κοντά στο 30%. Απέναντί της το δίπολο ΣΥΡΙΖΑ – ΚΙΝΑΛ, που μαζί ξεπερνούν άνετα το 40%.
Θα μπορούσαν να διεκδικήσουν κάτω από συγκεκριμένους όρους τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης μειοψηφίας; Υπενθυμίζεται πως το Σύνταγμα δίνει το δικαίωμα σε μια κυβέρνηση να υπερψηφιστεί με απόλυτη πλειοψηφία επί των παρόντων βουλευτών. Με όριο την εξάμηνη θητεία και μια προγραμματική συμφωνία που θα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, την αύξηση του κατώτατου μισθού, την κατάργηση των νόμων Χατζηδάκη κ.λπ., αλλά ενδεχομένως και την αλλαγή του εκλογικού νόμου, στόχος θα ήταν να δοθεί ένα πρώτο δείγμα γραφής της προοδευτικής διακυβέρνησης στην κοινωνία.
Από την εξίσωση λείπει ο Νίκος Ανδρουλάκης, που γνωρίζει πολύ καλά πόσο ακριβά πλήρωσε το ΠΑΣΟΚ την προηγούμενη συνεργασία που είχε κάνει με τη Ν.Δ., ως δεύτερο κόμμα. «Ποιο λόγο έχει να ξανακάνει το ίδιο λάθος;», διερωτώνται οι περισσότερο ρεαλιστές στην αξιωματική αντιπολίτευση. Βέβαια υπό συνθήκες πίεσης και ακυβερνησίας, τα διλήμματα μπαίνουν με πιο επιτακτικό τρόπο. Η στρατηγική του ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να περιλαμβάνει την πρωτιά, έστω και με μια ψήφο στις κάλπες της απλής αναλογικής, προκειμένου ο σχηματισμός προοδευτικής κυβέρνησης να μη γίνει με όρους ψήφου ανοχής, που θα την καθιστά απολύτως εξαρτώμενη. Στο νέο εκρηκτικό σκηνικό που έχει στηθεί, οι τελευταίες επιθέσεις του Ευάγγελου Βενιζέλου στο Μαξίμου, αλλά και η τοποθέτηση της Αννας Διαμαντοπούλου σε ιστοσελίδα, που δεν απέκλεισε τη συνεργασία ΣΥΡΙΖΑ – ΚΙΝΑΛ, δείχνουν τους διαφορετικούς όρους με τους οποίους παίζεται πλέον το πολιτικό παιχνίδι.
Το σίγουρο είναι πως η Κουμουνδούρου θα συντηρήσει την ακρίβεια στην κορυφή της επικαιρότητας. Δεν είναι όμως μόνο η μάχη της εξουσίας που προβληματίζει τον Αλέξη Τσίπρα. Το κόμμα του καλείται να πραγματοποιήσει ένα δύσκολο συνέδριο, από το οποίο πρέπει να βγει ενωμένο. Μέχρι στιγμής η κορύφωση της κριτικής προς τον Κυριάκο Μητσοτάκη λειτουργεί κατευναστικά στις τάσεις. Στην «Ομπρέλα» επιμένουν να πιέζουν και το τελευταίο τους κείμενο ήταν αρκετά σκληρό, λέγοντας «όχι στα παρωχημένα αρχηγικά πρότυπα που δεν ταιριάζουν σε ένα σύγχρονο αριστερό ευρωπαϊκό κόμμα». Επαναλαμβάνουν πως ο πρόεδρος του κόμματος θα πρέπει να εκλέγεται από το συνέδριο, όπως και η Κεντρική Επιτροπή. Για το αν θα βρεθεί συμβιβαστική φόρμουλα, όπως έχει δημοσιεύσει η «Κ», οι συζητήσεις των επόμενων ημερών θα είναι κρίσιμες. Η βούληση του Αλέξη Τσίπρα, πάντως για σαρωτικές αλλαγές είναι ισχυρή.
