Πρώτα, αμηχανία. Και μετά, επιεικώς, σκεπτικισμός. Με αυτό τον τρόπο υποδέχθηκαν στο Μέγαρο Μαξίμου την απόφαση του Δικαστικού Συμβουλίου που παρέπεμπε μεν στο Ειδικό Δικαστήριο τον Δημήτρη Παπαγγελόπουλο και την Ελένη Τουλουπάκη, αλλά όχι για τη στοχοποίηση των δέκα πολιτικών προσώπων για τη Novartis. H πολιτική σημασία που είχε αποδώσει η Ν.Δ. τα προηγούμενα χρόνια στην υπόθεση δεν αντανακλάται στο πόρισμα των δικαστών. Πράγμα που παραδέχθηκε και ο ίδιος ο πρωθυπουργός στη συνέντευξη που έδωσε στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΪ. «Σέβομαι την απόφαση της Δικαιοσύνης», ανέφερε, επισημαίνοντας ωστόσο πως έχει «κάποια ερωτήματα για το σκεπτικό, έτσι όπως αυτό διατυπώθηκε στο βούλευμα το οποίο είδε το φως της δημοσιότητας». Με αυτό τον τρόπο ο πρωθυπουργός, τηρώντας την απαιτούμενη θεσμική αυτοσυγκράτηση, διατύπωσε τις ενστάσεις του Μαξίμου για το πώς έκλεισε η υπόθεση. Στην κυβέρνηση, πάντως, τονίζουν πως, ανεξάρτητα από τη συγκεκριμένη πτυχή στην οποία αναφέρθηκε και ο κ. Μητσοτάκης, είναι «κωμικό» να πανηγυρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ όταν ένας κορυφαίος υπουργός του –ο δεύτερος κατά σειρά– και δεξί χέρι του τέως πρωθυπουργού κ. Τσίπρα παραπέμπεται στο Ειδικό Δικαστήριο και εκείνοι να «κάνουν σαν να μη συμβαίνει τίποτα». Για το Μαξίμου, ωστόσο, όπως είπε και ο κ. Μητσοτάκης, η υπόθεση έκλεισε με την απόφαση της Δικαιοσύνης, «αλλά σίγουρα αποτελεί μεγάλη κηλίδα για τον ΣΥΡΙΖΑ».
Κύκλοι του Ευάγγελου Βενιζέλου έλεγαν ότι «κανείς δεν δικαιούται να εκλαμβάνει τη σιωπή του ως αφέλεια».
Ανεξαρτήτως της ενόχλησης του Μαξίμου, τα συναισθήματα των θιγόμενων από την υπόθεση προσώπων μετά την ανακοίνωση του βουλεύματος θα μπορούσαν να περιγραφούν και ως βουβός βρασμός. Ο Αντώνης Σαμαράς δεν έχει εκφραστεί δημοσίως, κρατώντας τη θεσμικώς επιβαλλόμενη σιγή για την απόφαση της Δικαιοσύνης. Είναι βέβαιο, ωστόσο, ότι η μερική απαλλαγή Παπαγγελόπουλου και λοιπών δεν ήχησε καθόλου θετικά στα αυτιά του, όπως προκύπτει από πηγές που πρόσκεινται στον πρώην πρωθυπουργό, καθώς το θέμα αυτό αποτέλεσε «σημαία» του. Οι έντονες ενστάσεις που εκφράζουν συνομιλητές του κ. Σαμαρά –και απηχούν και τις δικές του απόψεις– είναι πως το βούλευμα εμπεριέχει μια βασική αντίφαση: «Αφού διώκεται ο κ. Παπαγγελόπουλος για την παρέμβασή του στην κ. Ράικου που είχε αντικείμενο τη Novartis, πώς είναι δυνατόν να θεωρείται πως δεν συμμετείχε σε σκευωρία;» λένε, προσθέτοντας πως το Δικαστικό Συμβούλιο αποδέχθηκε πως ο κ. Παπαγγελόπουλος παρέπεμψε πολιτικούς χωρίς στοιχειοθέτηση, αποφεύγοντας όμως να ακολουθήσει τις λογικές συνέπειες αυτής της διαπίστωσης. Στην πράξη, πάντως, μια δημόσια τοποθέτηση για το θέμα θα μπορούσε να προκαλέσει πολλές πολιτικές παρενέργειες. Γι’ αυτό και ο κ. Σαμαράς ζυγίζει καλά το αν, πότε και με ποιο τρόπο θα εκδηλώσει τη δυσαρέσκειά του. Το γεγονός ότι στην πρόσφατη συζήτηση στη Βουλή προκλήθηκε ευθέως από τον κ. Τσίπρα –ο οποίος «υπέκλεψε» τη σαμαρική φράση ότι «θα το πάει μέχρι τέλους»– είναι, για όσους γνωρίζουν την πολιτική ιδιοσυγκρασία του Μεσσηνίου, ικανός λόγος για να περιμένει κανείς εν καιρώ αιχμηρή αντίδραση από την πλευρά του. Σιγήν ιχθύος τηρούν και τα υπόλοιπα πολιτικά πρόσωπα που ενεπλάκησαν στην υπόθεση της Novartis, με εξαίρεση τον Αδωνι Γεωργιάδη, ο οποίος εντός της εβδομάδας, στην ίδια γραμμή με το Μαξίμου, δήλωσε πως η υπόθεση έκλεισε και «αποσύρονται τα της σκευωρίας, αφού πλέον η Δικαιοσύνη απεφάνθη τελεσίδικα». Ούτε ο Ευάγγελος Βενιζέλος έχει τοποθετηθεί δημοσίως, με τις πληροφορίες να λένε πως δεν προτίθεται να το κάνει τουλάχιστον το επόμενο διάστημα. Κύκλοι, ωστόσο, του πρώην προέδρου του ΠΑΣΟΚ θυμίζουν πως ο κ. Βενιζέλος ήταν αυτός που είχε «σηκώσει» στη Βουλή το θέμα της Νοvartis, τόσο νομικά όσο και πολιτικά, και προσθέτουν πως «κανείς δεν δικαιούται να εκλαμβάνει τη σιωπή του ως αφέλεια». Η υπόθεση Νοvartis έκλεισε δικαστικά. Αυτό είναι δεδομένο. Πολιτικά, όμως, δεν είναι καθόλου βέβαιο πως έχει κλείσει και ενόψει Ειδικού Δικαστηρίου οι πρωταγωνιστές μπορεί να πάρουν εκ νέου θέση μάχης για μια νέα πολιτική αντιπαράθεση.
