Η κατάσταση, όπως αυτή διαμορφώνεται στα ελληνοτουρκικά, θα συζητηθεί επί τη ευκαιρία και όχι προγραμματισμένα στη σημερινή συνεδρίαση του ΚΥΣΕΑ, το οποίο συνέρχεται με βασικό θέμα τη στρατηγική εθνικής ασφαλείας, που θα εισηγηθεί ο αρμόδιος επικεφαλής του συμβουλίου Θάνος Ντόκος. Σε γενικές γραμμές, ιδιαίτερα μετά την Πράγα και τον τρόπο με τον οποίο ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν εξετέθη με τη στάση που τήρησε ενώπιον των Ευρωπαίων, στην Αθήνα είναι πια σαφές ότι, τουλάχιστον στην πλευρά των δυτικών εταίρων της Ελλάδας, η τακτική που ακολουθεί η Αγκυρα είναι απολύτως ευκρινής. Με τον ίδιο τρόπο αντιμετωπίζεται η τελευταία δημόσια επίθεση του υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Μεβλούτ Τσαβούσογλου κατά της Ελλάδας, ο οποίος, πάντως, αναφέρθηκε στην αποστρατιωτικοποίηση ως ζήτημα που πρέπει να παραπεμφθεί στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης. Οπως είναι γνωστό, η Ελλάδα επισήμως αποδέχεται ότι στο Διεθνές Δικαστήριο μπορεί να παραπεμφθούν μόνον οι διαφορές που αφορούν την οριοθέτηση Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) και υφαλοκρηπίδας.
Παράλληλα, η προσπάθεια συντονισμού της Αθήνας με τους περιφερειακούς παράγοντες –κυρίως με την Αίγυπτο του Αμπντέλ Φατάχ αλ Σίσι– συνεχίζεται, με στόχο, μεταξύ άλλων, τη διασφάλιση του περιορισμού των όποιων αρνητικών επιπτώσεων του νέου τουρκολιβυκού «μνημονίου». Πάντως, παρά το γεγονός ότι το σύνολο συμμάχων και εταίρων, αλλά και ουδέτερων τρίτων έχει είτε καταδικάσει είτε λάβει αποστάσεις από την τελευταία αυτή συμφωνία της Τρίπολης με την Τουρκία, η ανησυχία για την κατάσταση στη Λιβύη παραμένει έντονη. Οι τοπικές πραγματικότητες (πρακτικός διαχωρισμός της χώρας στα δύο), αλλά και η διαρκώς μεγεθυνόμενη επιρροή της Αγκυρας στο δυτικό τμήμα της Λιβύης –ενώ ο διεθνής παράγοντας είναι ευλόγως απορροφημένος από τον γεωπολιτικό σεισμό της εποχής, που δεν είναι άλλος από τον πόλεμο που έχει προκαλέσει στην Ουκρανία η εισβολή της Ρωσίας– δημιουργούν συνθήκες επιμήκυνσης των εκκρεμοτήτων, που κρατούν τη βορειοαφρικανική χώρα σε ένα –εκτός διεθνούς δικαίου και νομιμότητας– παράτυπο καθεστώς.
Επίσης, χθες, από την Αθήνα εκφράστηκε ικανοποίηση για τη συμφωνία στην οποία κατέληξαν το Ισραήλ και ο Λίβανος για οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών τους, έπειτα από σειρά δια-μεσολαβητικών προσπαθειών των ΗΠΑ, με βασικό πρόσωπο σε αυτές τον σύμβουλο Ενεργειακής Ασφάλειας του Λευκού Οίκου Αμος Χόκσταϊν. Για την Αθήνα, η συμφωνία ανάμεσα σε δύο κράτη με τόσο επιβαρυμένη ιστορία αποτελεί απόδειξη ότι η πορεία που ακολουθεί η Τουρκία στο θέμα της οριοθέτησης θαλάσσιων ζωνών στην Ανατολική Μεσόγειο είναι, μεταξύ άλλων, ξεπερασμένη από τις εξελίξεις. Από το υπουργείο Εξωτερικών τόνιζαν, μάλιστα, ότι η διευθέτηση διαφορών με βάση το διεθνές δίκαιο «αποτελεί παράδειγμα, το οποίο οφείλουν να ακολουθήσουν όλες οι χώρες της περιοχής». Και υπενθύμιζαν ότι η Ελλάδα έχει ήδη συνάψει δύο συμφωνίες οριοθέτησης ΑΟΖ με την Ιταλία και την Αίγυπτο, ενώ έχει συμφωνήσει σε παραπομπή της διαφοράς με την Αλβανία στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης.
