Το τοπίο εντός του οποίου εισέρχονται στην τελική ευθεία των τριών εβδομάδων μέχρι τις κάλπες της 21ης Μαΐου χαρτογραφούν τα κόμματα, προκειμένου να οριστικοποιήσουν τη στρατηγική τους: ως βασικό εργαλείο αξιοποιούν τις δημοσιευμένες και τις «μυστικές» δημοσκοπήσεις της περιόδου, οι οποίες για Ν.Δ., ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ κρύβουν σε ορισμένες περιπτώσεις ευχάριστες και σε άλλες δυσάρεστες «εκπλήξεις».
Κοινό τόπο στα κομματικά επιτελεία, ενόψει της επερχόμενης κάλπης, αποτελούν ότι η Ν.Δ. τείνει να απορροφήσει το μεγαλύτερο μέρος των απωλειών από την τραγωδία των Τεμπών, η στασιμότητα του ΣΥΡΙΖΑ που εμφανίζεται να αντιμετωπίζει αίφνης το «αγκάθι» της «αριστερής πολυκατοικίας», ενώ ερωτηματικό αποτελούν οι αντοχές που θα επιδείξει το ΠΑΣΟΚ εν μέσω των διλημμάτων που θα προβληθούν, καθώς η χώρα εισέρχεται στον σκληρό πυρήνα της προεκλογικής περιόδου.
Βασικό «συν» για το Μέγαρο Μαξίμου αποτελεί πως η Ν.Δ. εμφανίζεται να ανακάμπτει, να κινείται σε ποσοστά πέριξ του 32% στην πρόθεση ψήφου (Pulse για τον ΣΚΑΪ) και να διασφαλίζει «καθαρή» διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ στην περιοχή των 6 ποσοστιαίων μονάδων. Ως αποτέλεσμα, θεωρείται ρεαλιστικός ο στόχος να προσεγγίσει το 33%-35% στις εκλογές της απλής αναλογικής, με απώτερη επιδίωξη να υπερβεί τον πήχυ της αυτοδυναμίας στη δεύτερη αναμέτρηση της 2ας Ιουλίου.
Επίσης, θετική για τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη εξέλιξη συνιστά το γεγονός ότι διαφαίνεται πως κερδίζει την κρίσιμη μάχη του Κέντρου από τον Αλέξη Τσίπρα. Σε δημοσκόπηση της Metron Analysis («Βήμα»), σε όσους αυτοτοποθετούνται πολιτικά στο Κέντρο, η Ν.Δ. λαμβάνει στην πρόθεση ψήφου 28,8%, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ 13,9%.
Οπως λέγεται, ο κ. Μητσοτάκης ενδέχεται να αποκομίζει κέρδη από το «θολό» κυβερνητικό αφήγημα του ΣΥΡΙΖΑ, που κινείται μεταξύ κυβέρνησης νικητών, ηττημένων και ψήφου ανοχής, αλλά και εξαιτίας του «άγνωστου Χ» για την πρωθυπουργία που καταλογίζεται ως στρατηγική στον Νίκο Ανδρουλάκη.
Οι παγίδες
Στον αντίποδα, όμως, υπάρχουν για το «γαλάζιο» στρατόπεδο στην τελική ευθεία προς τις κάλπες και παγίδες, για τις οποίες κυβερνητικά στελέχη αναγνωρίζουν πως απαιτείται αυξημένη προσοχή. Ειδικότερα, ως γκρίζες ζώνες εντοπίζονται:
• Ο κίνδυνος η Ν.Δ. να παρασυρθεί από τη στασιμότητα που εμφανίζεται να καταγράφει ο ΣΥΡΙΖΑ. Oπως λέγεται, «το ταγκό των υψηλών ποσοστών θέλει δύο». Εάν επικρατήσει βεβαιότητα ότι το κυβερνών κόμμα θα κόψει με άνεση πρώτο το νήμα των εκλογών, είναι πιθανόν να εκδηλωθούν συνθήκες χαλαρής ψήφου που τελικώς θα υπονομεύσουν τον στόχο του Μεγάρου Μαξίμου για ένα ποσοστό – διαβατήριο για την αυτοδυναμία στις δεύτερες κάλπες. Δεν είναι εξάλλου τυχαίο ότι ο κ. Μητσοτάκης μιλάει πλέον σταθερά, όχι για δύο αλλά μία «ενιαία» εκλογική αναμέτρηση.
• Η χαμηλή πτήση που καταγράφει η Ν.Δ. στο ειδικό ερώτημα προς το κόμμα των αναποφάσιστων «σε ποια επιλογή είστε πιο κοντά». Από το συγκεκριμένο σώμα (κινείται στο 11%, σύμφωνα με την Pulse) η Ν.Δ. επιλέγεται μόλις από το 8% των ερωτηθέντων.
Η παγίωση της διαφοράς μπορεί να προκαλέσει κλίμα εφησυχασμού στους δυνητικούς ψηφοφόρους του κυβερνώντος κόμματος.
Αναφορικά με τον ΣΥΡΙΖΑ, στα «συν» καταγράφονται η καλύτερη εικόνα που έχει στους αναποφάσιστους (την αναφέρει ως πιθανή επιλογή του 14% των ερωτηθέντων), αλλά και ότι επιβεβαιώνει την υπεροχή του στη μάχη της νέας γενιάς και των ασθενέστερων στρωμάτων: στην Generation Z (17-26 ετών) ο ΣΥΡΙΖΑ προηγείται της Ν.Δ. με 19,5% έναντι 13% (Metron), ενώ προβάδισμα καταγράφει και στην εργατική τάξη (20,3% – 12,6%) και τους μικρομεσαίους (24,8% έναντι 19,5%, σύμφωνα με τη Metron).
Ανταγωνισμός
Στον αντίποδα, διπλό –και πιθανότατα «διασυνδεδεμένο»– πρόβλημα για την Κουμουνδούρου αποτελούν:
• Η στασιμότητα των ποσοστών του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην τελική ευθεία προς τις κάλπες. Σύμφωνα με την Pulse, μάλιστα, ο ΣΥΡΙΖΑ κατέγραψε από τις αρχές Απριλίου οριακή μείωση, υποχωρώντας από το 26% στο 25,5%. Οπως λέγεται, εάν κυριαρχήσει η αίσθηση πως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει ελπίδες νίκης στις επερχόμενες εκλογές, δεν μπορεί να αποκλειστεί μια μερίδα απογοητευμένων ψηφοφόρων του να στραφεί σε άλλους πολιτικούς σχηματισμούς ή προς την αποχή.
• Οι υψηλές δημοσκοπικές πτήσεις που πραγματοποιούν τα κόμματα στα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ και ειδικότερα το ΚΚΕ και κυρίως το ΜέΡΑ25. Πολλοί εκτιμούσαν πως αθροιστικά το ΚΚΕ και το ΜέΡΑ25 στις εκλογές δεν θα υπερέβαιναν το 8%-9%, ενώ προεξοφλούσαν πως το κόμμα του κ. Βαρουφάκη θα έμενε εκτός Βουλής. Ομως, στην τρέχουσα συγκυρία κινούνται στο 6% και 5% αντίστοιχα (Pulse), με τους αναποφάσιστους να ανέρχονται σε 11%.
Μάλιστα, ορισμένοι συνδέουν τις αναφορές της Κουμουνδούρου σε κυβέρνηση με ψήφο ανοχής, ακριβώς στην αριστερή απειλή που δέχεται ο ΣΥΡΙΖΑ. Οπως λέγεται, ενδεχομένως η Κουμουνδούρου στοχεύει να «εκθέσει», μέσω της άρνησής τους, τους Δημήτρη Κουτσούμπα και Γιάνη Βαρουφάκη, ώστε να προβάλει ο ΣΥΡΙΖΑ ως το μόνο όχημα για την απομάκρυνση της Ν.Δ. από την εξουσία, συμπιέζοντας έτσι τις εκλογικές απώλειες προς τους συγκεκριμένους χώρους.
Το «ζύγι» του ΠΑΣΟΚ
Τέλος, διπλής ανάγνωσης είναι τα ευρήματα του τελευταίου κύματος δημοσκοπήσεων και για τη Χαριλάου Τρικούπη. Το ΠΑΣΟΚ εμφανίζεται, τουλάχιστον προσώρας, να επιτυγχάνει τον στόχο του για καθαρό διψήφιο ποσοστό. Ομως, δεν αναπτύσσει ανοδική δυναμική και ως εκ τούτου αντιμετωπίζει τον κίνδυνο απωλειών λόγω της πόλωσης μεταξύ Ν.Δ. και ΣΥΡΙΖΑ, που πιθανότατα θα κυριαρχήσει κατά τις τρεις τελευταίες εβδομάδες της προεκλογικής περιόδου.
Στα θετικά του ΠΑΣΟΚ μπορεί να πιστωθεί, επίσης, ότι καταγράφει υψηλά ποσοστά (14%) μεταξύ όσων αυτοτοποθετούνται κεντρώοι.
Αντιθέτως, πηγή προβληματισμού αποτελεί η χαμηλή απήχηση της πρότασης του Νίκου Ανδρουλάκη για σχηματισμό κυβέρνησης συνεργασίας με πρωθυπουργό που δεν θα είναι είτε ο κ. Μητσοτάκης είτε ο κ. Τσίπρας. Σύμφωνα με την Pulse, στο ερώτημα «μετά τις εκλογές τι θα ήταν καλύτερο», πρωθυπουργός ο Κυρ. Μητσοτάκης απαντά το 38%, πρωθυπουργός ο Αλ. Τσίπρας το 26%, ενώ «η πρόταση για πρωθυπουργό του Ν. Ανδρουλάκη» συγκεντρώνει μόλις 9%.
Αναγνώριση, όχι αναγνωρισιμότητα
«Θα πρέπει να τους γκουκλάρετε». Με αυτή τη φράση σύστησε ο Πρωθυπουργός τους εκλεκτούς του για το ψηφοδέλτιο Επικρατείας. «Δεν είναι σελέμπριτι», εξήγησε, καθώς το κριτήριο της επιλογής του ήταν η αξία τους -«η αναγνώριση και όχι η αναγνωρισιμότητα».Η πρωτοτυπία της λίστας πάντως έγκειται στο γεγονός ότι τα πρόσωπα που βρίσκονται στις πρώτες πέντε θέσεις έχουν όλα πολιτική και διοικητική προϋπηρεσία στη διακυβέρνηση Μητσοτάκη.
Η επικεφαλής, ψυχολόγος, Ειρήνη Αγαπηδάκη, ήταν εθνική συντονίστρια για τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα, προτού μετακινηθεί στη γενική γραμματεία Δημόσιας Υγείας. Δεύτερος, ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Θεόδωρος Σκυλακάκης, συμβολίζει την πίστη της κυβέρνησης στα οικονομικά επιτεύγματα της τετραετίας. Τρίτος, ο υπουργός Πολιτικής Προστασίας, και πρώην Επίτροπος της Κύπρου στην Ε.Ε., Χρήστος Στυλιανίδης.
Τέταρτη η πολιτική επιστήμων, Ιωάννα Λυτρίβη, διευθύνουσα σύμβουλος στον Εθνικό Οργανισμό Πιστοποίησης Προσόντων. Την πεντάδα
των κυβερνητικών στελεχών συμπληρώνει ο γενικός γραμματέας Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Καταπολέμησης της Φτώχειας, Γιώργος Σταμάτης. Στην έκτη θέση η Νεφέλη Χατζηιωαννίδου, επιχειρηματίας που έχει ιδρύσει την ψηφιακή πλατφόρμα «Υπέροχες Γυναίκες. Το ψηφοδέλτιο συμπληρώνεται από τους Μαρία Πολύζου, πρωήν μαραθωνοδρόμο, Γεωργία Βαχαρίδη, δικηγόρο, Νίκο Παπαϊωάννου, πρύτανη του ΑΠΘ, Νίκο Κορογιαννάκη,
δικηγόρο με έδρα τις Βρυξέλλες, Μαρία Διαμαντοπούλου, εκπαιδευτικό που ζει στο Παρίσι, Άννα Καστάνη, αγρότισσα από τη Μαγνησία, Πορφυλένια
Κανελλοπούλου, δικηγόρο και στέλεχος της ΟΝΝΕΔ. Στην τελευταία τιμητική θέση ορίστηκε ο Αντώνης Σγαρδέλης ιστορικό στέλεχος της ΝΔ και παλαιός συνεργάτης του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.
