1. Ας το αντιληφθούν. Κερδίζουν, χάνουν τελικά χαμένοι είναι. Με τις πράξεις και παραλείψεις τους την ανέδειξαν ως το κομβικό πεδίο της απαράδεκτης συμπεριφοράς τους. Τη Χειμάρρα εννοώ. Από τις εκλογές του Οκτωβρίου 2000 την έχουν μετατρέψει σε κορυφαίο σημείο εκλογικής σύγκρουσης και αυθαιρεσιών εις βάρος των υποψηφίων της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας.
2. Οι αρμόδιοι της «αρμόδιας» Υπηρεσίας, από το φωταγωγημένο και προδήλως επιβλητικό κτίριο στον λοφίσκο βορείως του λιμανιού της Χειμάρρας, τροφοδοτούν τα Τίρανα με «ανησυχητικά» μηνύματα. Γίνονται «απειλητικότερα» κάθε φορά που πλησιάζουν οι εκλογές. Υποθέτω ότι λίγο διαφέρουν εκείνων του 2000.
3. Ας αφήσουν κατά μέρος τα περί ανεξαρτήτων θεσμών δικαιοσύνης… Διαφορετικά και φυσιολογικά θα ήσαν τα πράγματα αν οι διαδοχικοί πρωθυπουργοί της Αλβανίας διαχρονικά αντιμετώπιζαν την εκλογική διαδικασία της Χειμάρρας ψύχραιμα. Ο κ. Εντι Ράμα έχασε τη σημαντικότερη για τον ίδιο προσωπικά μάχη. Υπέστη από τον φυλακισμένο υποψήφιο δήμαρχο της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας στη Χειμάρρα οδυνηρή ήττα. Η αυθαίρετη σύλληψη και φυλάκιση έκανε τον Φρέντι Μπελέρη ίνδαλμα, γνωστό τώρα στις Βρυξέλλες και στην Ουάσιγκτον.
4. Οι ηγέτες των Τιράνων θα έπρεπε να έχουν καταλάβει ότι οι ίδιοι ευθύνονται. Κατέστησαν τη Χειμάρρα καταλύτη στις σχέσεις της Αλβανίας με την Ελλάδα και με την Ευρωπαϊκή Ενωση. Ανεξαρτήτως της έκβασης των εκλογών, το πολιτικό τους κόστος λόγω Χειμάρρας είχε προεξοφληθεί. Τώρα τους καταλογίζεται.
5. Στόχος των Τιράνων θα έπρεπε να είναι η απελευθέρωση και αποκατάσταση του Φρέντι Μπελέρη. Αυτή θα είναι η λιγότερο επώδυνη για τον κ. Ράμα επιλογή. Ο κλοιός θα σφίξει. Ας σταθμίσουν προσεκτικά και χωρίς τις πολύχρωμες ιδιοσυγκρασιακές εκρήξεις της ηγεσίας τους την κατάσταση. Δεν έχουν καλές επιλογές. Η παράταση της φυλάκισης του εκλεγέντος δημάρχου Χειμάρρας θα τον κατατάξει στην ίδια κατηγορία με τους Ρώσους πολιτικούς φυλακισμένους Αλεξέι Ναβάλνι και Βλαντιμίρ Καρά-Μουρζά, επικριτές του Βλαντιμίρ Πούτιν.
* Ο κ. Αλέξανδρος Π. Μαλλιάς είναι πρέσβης επί τιμή.
