ΤΟ ΘΕΜΑ
Η χθεσινή τηλεφωνική επικοινωνία ανάμεσα στον υπηρεσιακό υπουργό Εθνικής Αμυνας Αλκιβιάδη Στεφανή και στον ομόλογό του Γιασάρ Γκιουλέρ, επί τη ευκαιρία ανάληψης καθηκόντων από τον τέως αρχηγό των τουρκικών ενόπλων δυνάμεων, πέρα από τον τυπικό χαρακτήρα των συγχαρητηρίων είχε πολύ πιο ουσιαστικό νόημα. Επιβεβαιώθηκαν η δυνατότητα και η επιθυμία ανάμεσα στις δύο πλευρές να υπάρχει ανοιχτός δίαυλος με σκοπό τη βελτίωση των σχέσεων Ελλάδας και Τουρκίας. Το γεγονός ότι στην περίσταση αυτή βρέθηκε στο τιμόνι του υπουργείου Εθνικής Αμυνας ένας πρώην υφυπουργός Εθνικής Αμυνας και πρώην αρχηγός ΓΕΣ δεν είναι τυχαίο. Σκοπός είναι το χρονικό διάστημα έως τη συγκρότηση κυβέρνησης στην Αθήνα να υπάρχουν άνθρωποι που θα βοηθήσουν σε μακροπρόθεσμους στόχους, με κύριο τον μόνιμο στρατιωτικό δίαυλο.
Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ
Στα αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ. Εκεί βρίσκεται σε εξέλιξη μια λυσσαλέα μάχη ανάμεσα σε διάφορους σχηματισμούς, καθώς η υποχώρηση του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές της 21ης Μαΐου και η διαφαινόμενη περαιτέρω μείωση των ποσοστών του ΜέΡΑ25 οδηγεί σε ολοένα και μεγαλύτερες τριβές. Δημοσκοπικά, τουλάχιστον, φαίνεται ότι κέρδη προσπορίζεται η Πλεύση Ελευθερίας της Ζωής Κωνσταντοπούλου. Το μεγαλύτερο στρες έχει δημιουργηθεί στο κόμμα του Γιάνη Βαρουφάκη, στο οποίο οι αντιδράσεις ήταν οι αναμενόμενες. Αρχικά κατηγορίες από τον Γιάνη προς το εκλογικό σώμα και στη συνέχεια προσπάθεια για ανασύνταξη. Ετσι, πληροφορούμαστε ότι το ΜέΡΑ25 πρέπει να ξαναμπεί στη Βουλή και έως τότε να συζητήσουμε για τη «λυσσαλέα επίθεση στη μισθωτή εργασία», την «κλιματική κρίση και τον ταξικό πόλεμο», αλλά και «τι σοσιαλισμό θέλουμε». Η επιρροή συγκεκριμένων κομματικών νεολαιών στη θεματολογία είναι ορατή. Αλλά ίσως οι φοιτητικές εκλογές να είναι ο στόχος του ΜέΡΑ25. Και μπράβο.
ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ
Ο Χάρολντ Μακμίλαν. Ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου (1957-63) φημολογείται ότι είχε πει κάποτε ότι το μόνο που φοβάται είναι τα γεγονότα («events, dear boy, events»). Είτε το είχε πει είτε όχι, τις τελευταίες ημέρες τα γεγονότα φαίνεται ότι επιχειρούν να μας υπενθυμίσουν ότι η πραγματικότητα είναι διαφορετική από την –πολλές φορές– αποστειρωμένη προεκλογική αντιπαράθεση. Ο θάνατος γυναίκας σε καρότσα αγροτικού στην Κω καταγράφηκε στο συλλογικό υποσυνείδητο (με τον έναν ή τον άλλο τρόπο) ως μία ακόμη αποτυχία του κράτους. Οι λεπτομέρειες έχουν πάντα τη σημασία τους, αλλά η μεγάλη εικόνα είναι αποκαρδιωτική. Ενα κράτος που έχει στον πυρήνα της ύπαρξής του τον –σε σημαντικό βαθμό– νησιωτικό χαρακτήρα του, αντιμετωπίζει τα νησιά ως οικονομικούς πόρους (λόγω τουρισμού), δίχως την απαραίτητη οχύρωση απέναντι στην καθημερινότητα. Οι έχοντες γνώση θυμούνται εκείνες τις ατέρμονες συζητήσεις περί του αν η Ελλάδα πρέπει να γίνει «αρχιπελαγικό κράτος», τι θα απαιτείτο για κάτι τέτοιο και ποιος θα ήταν ο χαρακτήρας του. Ενα τυχαίο, δραματικό γεγονός υπενθυμίζει σε όλους την πεζή και διόλου ελκυστική πραγματικότητα. Καλές οι προεκλογικές αντιπαραθέσεις, αλλά κάποια στιγμή πρέπει να αποφασίσουμε αν η συνοχή τής –γεωγραφικά απαιτητικής– ελληνικής επικράτειας είναι κάτι παραπάνω από ένα σύνθημα. Είτε τα γεγονότα επηρεάζουν τις εκλογές είτε όχι.
Ο ΤΟΠΟΣ
Ο Αρειος Πάγος και δη το Α΄ τμήμα του. Εκεί θα κριθεί σήμερα ποια κόμματα πληρούν τις προϋποθέσεις συμμετοχής στις εκλογές της 25ης Ιουνίου. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον είναι, βέβαια, εστιασμένο στο κόμμα του Ηλία Κασιδιάρη. Οι εκτιμήσεις και οι προβλέψεις των ειδικών είναι ότι τόσο το κόμμα Κασιδιάρη όσο και 9-10 ακόμη μικροί εκλογικοί σχηματισμοί, που δεν πληρούν καν τις τυπικές προϋποθέσεις, θα «κοπούν». Εξάλλου, ο Κασιδιάρης έχει κάνει μία «πονηριά», εμφανιζόμενος ως ανεξάρτητος υποψήφιος στην Α΄ Αθηνών, που μαζί με άλλους μεμονωμένους υποψηφίους σε διάφορες περιφέρειες συναντώνται δήθεν τυχαία. Σύμφωνα με πληροφορίες, αυτή η διάταξη ενδέχεται να αντιμετωπιστεί από τους δικαστές ως συγκεκαλυμμένο κόμμα. Και σε αυτή την περίπτωση –όπως τον Μάιο– μόνο η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ κατέθεσαν υπόμνημα, με τον ΣΥΡΙΖΑ και τα υπόλοιπα κόμματα να μην ακολουθούν.
Η ΑΤΑΚΑ
«Ο Χακάν Φιντάν είναι ένας άνθρωπος με τον οποίο κάποιος μπορεί να συνεννοηθεί». Αυτά είπε ο τέως υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας (ρ/σ «Παραπολιτικά»), σχολιάζοντας τον νέο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας και μέχρι πρότινος διοικητή της ΜΙΤ. Ο κ. Δένδιας γνωρίζει, βέβαια, τον κ. Φιντάν πολύ καλά, καθώς ως διοικητής της ΜΙΤ παρακαθόταν σε όλες τις διευρυμένες συναντήσεις με τον Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Είτε στο φωτογραφικό «κάδρο» είτε πίσω από αυτό, ο κ. Φιντάν ήταν παρών. Εκείνο που ο κ. Δένδιας δεν μπορούσε, πάντως, να πει είναι ότι ο κ. Φιντάν ήταν πολύ πιο κοντά στον Ερντογάν, απ’ ό,τι ο προκάτοχός του.
