Ενα από τα χαρακτηριστικά της μακράς προεκλογικής περιόδου που άνοιξε ενόψει των εκλογών της 21ης Μαΐου, και η οποία συνεχίστηκε και κορυφώνεται πλέον, με ορίζοντα τη νέα αναμέτρηση της μεθεπόμενης Κυριακής, είναι η εντονότατη από ορισμένες πλευρές εργαλειοποίηση του θρησκευτικού στοιχείου, για την προσέλκυση ψηφοφόρων.
Το φαινόμενο έχει προσλάβει τέτοιες διαστάσεις που κατέστησε αναγκαίο αρχικώς ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος Ιερώνυμος και πιο πρόσφατα η Διαρκής Ιερά Σύνοδος, να θέσουν φραγμό: Ο Αρχιεπίσκοπος έκανε λόγο για «χυδαία απόπειρα χρησιμοποίησης της Εκκλησίας μας ως εργαλείο για την επιδίωξη των αλλότριων σκοπών οιωνδήποτε και της οικειοποίησής Της από τους οιουσδήποτε παραχαράκτες της πίστης μας, που, εκμεταλλευόμενοι το θρησκευτικό συναίσθημα των ανθρώπων, επιζητούν να δημιουργήσουν οπαδούς και στρατούς». Σε ανακοίνωσή της η ΔΙΣ μεταξύ άλλων εκφράζει την «απόλυτη ταύτισή της» με την δήλωση του Αρχιεπισκόπου «περί της δήθεν «εμπλοκής» της Εκκλησίας μας και κληρικών Της στα πολιτικά δρώμενα του τόπου μας ενόψει των επερχόμενων εθνικών εκλογών».
Πρωταγωνιστικό ρόλο σε αυτό το πεδίο έχει, αναμφίβολα, το εκλογικό-πολιτικό μόρφωμα «Νίκη»: Από το «πουθενά», καθώς ιδρύθηκε τον Ιούλιο του 2019 με έδρα τη Θεσσαλονίκη, έλαβε μέρος για πρώτη φορά στις εκλογές τον περασμένο μήνα και κατάφερε να προσελκύσει 172.260 ψηφοφόρους, συγκεντρώνοντας ποσοστό 2,92%, ό,τι δηλαδή είχε «καταφέρει» η «Χρυσή Αυγή» στις κάλπες του 2019. Τώρα, οι δημοσκοπήσεις καταγράφουν τάση εισόδου της «Νίκης» στη Βουλή, ξεπερνώντας δηλαδή το όριο του 3%.
Ως γνωστόν στη χώρα μας, κατά καιρούς, διάφοροι επιχείρησαν να παραπέμψουν με ποικίλους τρόπους στο θρησκευτικό στοιχείο με στόχο να ισχυροποιήσουν την οποιαδήποτε -κατά κανόνα κοσμική- εξουσίας τους, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα να αποτελεί το κεντρικό σύνθημα της δικτατορίας ήταν το «Ελλάς-Ελλήνων-Χριστιανών». Χρειάστηκε να έρθουν οι μέρες της μεγάλης οικονομικής και κοινωνικής μνημονιακής κρίσης, για να δούμε τα πρώτα, μετά το ’74, δείγματα του σχετικού φαινομένου να κάνουν την επανεμφάνιση τους.
Ενδεικτικά αναφέρονται οι περιπτώσεις:
Αμβρόσιος, πρώην μητροπολίτης Καλαβρύτων. Ο κατά κόσμον Αθανάσιος Λενής που μεταξύ άλλων είχε επί χούντας θητεύσει ως ιεροκήρυκας στη χωροφυλακή, στο πιο πρόσφατο παρελθόν (2012-2013) δεν δίστασε να δώσει δημοσίως δημοσίως τις «ευλογίες» του στη «Χρυσή Αυγή», αν και μέλος τότε της Ιεράς Συνόδου. «Ένεκα της θέσεώς μου ως Επίσκοπος, δεν ασχολούμαι με την πολιτική. Παρά ταύτα ασχολούμεθα με τους πολιτικούς, των οποίων τις πράξεις κρίνουμε και ενίοτε επικρίνουμε, οσάκις παραβλάπτεται είτε η Μεγάλη μας Μητέρα, η Εκκλησία, είτε η άλλη μας Μητέρα, η η γλυκειά μας Ελλάδα» είχε πει, ενώ κάποια άλλη στιγμή ανέφερε: «Κύριοι της Χρυσής Αυγής, διορθώστε ακρότητες και λάθη, ώστε να είσθε περισσότερον ωφέλιμοι. Στην αρρωστημένη σήμερα και παρακμάζουσα Δημοκρατία μας δεν είσθε βέβαια μια «Μαύρη Νύχτα!». Εάν όμως βελτιωθήτε, μπορείτε να καταστήτε μια γλυκειά ελπίδα για τον απελπισμένο πια πολίτη και μια ήρεμη δύναμη στο σαπισμένο πια πολιτικό σύστημα». Αναλόγου ύφους και περιεχομένου «θέσεις», θα συναντήσουμε -όπως θα δούμε στη συνέχεια- και από άλλα, κοσμικά αυτή τη φορά χείλη.
Νίκος Νικολόπουλος. Διαγραφείς από την ΝΔ ο πρώην βουλευτής ιδρύει «Χριστιανοδημοκρατικό Κόμμα» το 2013. Ένα χρόνο αργότερα εντάχθηκε στην Κοινοβουλευτική Ομάδα των ΑΝΕΛ, από την οποία αργότερα ανεξαρτητοποιήθηκε. Στην παρούσα φάση δηλώνει υπέρ του κόμματος «Νίκη» του οποίου προεδρεύει ο Δημ.Νατσιός: «Όσοι από εμάς μεγαλώσαμε στα κατηχητικά σχόλια και στη συνέχεια εμπιστευθήκαμε τα παιδιά μας τα κυκλάμινα στις χριστιανικές οργανώσεις και στους πνευματικούς μας πατέρες, χαιρόμαστε γιατί σ’ αυτές τις εκλογές έχουμε επιλογή Νίκης» λέει ο κ. Νικολόπουλος, προσθέτοντας ότι ο κ.Νατσιός διακηρύττει ακριβώς τα ίδια που και εμείς οι Έλληνες Χριστιανοδημοκράτες πιστεύουμε».
Τί διακηρύττει, όμως, το συγκεκριμένο κόμμα; Σε πρόσφατη ανακοίνωση, κατ’ αρχήν, σημειώνεται κάτι ανάλογο εκείνου που είχε αναφέρει ως προς το ρόλο της Εκκλησίας και ο Αμβρόσιος: «Γνωρίζουμε και σεβόμαστε πλήρως ότι η Εκκλησία δεν εμπλέκεται σε κομματικές αντιπαραθέσεις, ως οφείλει. Η Παράδοση της Εκκλησίας έχει ωστόσο λόγο ελεγκτικό απέναντι στην πολιτική εξουσία, όταν η τελευταία διαφθείρει τον λαό».
Παράλληλα, ενώ υποστηρίζεται ότι «ποτέ η ΝΙΚΗ δεν αυτοπροσδιορίστηκε ως «κόμμα της Εκκλησίας» ή ως «χριστιανικό κόμμα»«, τονίζονται μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα:
* Είναι τιμή μας να εμπνεόμαστε στην πολιτική σκέψη μας από τις αξίες της Πίστης μας.
* Η ΝΙΚΗ διαθέτει πολλούς φίλους και συνοδοιπόρους, οι οποίοι είχαν στενούς δεσμούς με εγνωσμένους Αγίους της εποχής μας.
* Η ομολογία της πίστης στο Χριστό είναι το βίωμά μας.
Βεβαίως, το ζήτημα δεν σταματά εδώ. Υπάρχουν και καταγεγραμμένες «θέσεις» που έχουν υβριστικό χαρακτήρα: «Μέσα σε όλη τη θλιβερή κατάντια της Πατρίδας μας, μόνοι χαρούμενοι και βολεμένοι είναι οι μεγάλες συμμορίες της κομματοκρατίας» σημειώνεται. Και αφού η «Ν» κάνει λόγο για «ενιαίο καρκινογόνο κατοχικό σύστημα, το «κόμμα των πολιτικών κομμάτων»«, δηλώνει ως στόχο της το εξής: «Ανοδο στην εξουσία και τη νομοθετική ελαχιστοποίηση της κομματοκρατίας. Όταν επιτύχει την ελαχιστοποίηση της επιρροής των κομμάτων, και η ίδια η ΝΙΚΗ, που θα έχει έως τότε αναγκαστικώς κομματικό μανδύα, θα οδηγηθεί στη δική της όμοια ελαχιστοποίηση. Τα κόμματα βλάπτουν σοβαρά την Ελλάδα».
Το παζλ, έρχεται να συμπληρώσει το υποστηριζόμενο από τον Ηλ.Κασιδιάρη κόμμα «Σπαρτιάτες» που αναφέρει ως μία από τις θέσεις του πως «θέλουμε τα παιδιά μας να έχουν Ελληνορθόδοξη Παιδεία».
