Οι βουλευτές εθνικιστικής τάσης που θα ασχημονούν από τα έδρανα της νέας Βουλής ανήκουν σε τρία ακραία κόμματα. Δύο απ’ αυτά, οι Σπαρτιάτες και η Νίκη, εισέρχονται τώρα στο mainstream.
Μπαίνω στη σελίδα του κόμματος Νίκη. Προτάσσει την ορθοδοξία και το iban της. Ρεαλιστική προσέγγιση για ένα κόμμα που μέχρι πρότινος δεν λάμβανε κρατικό χρήμα. Αναζητώ τις θέσεις του. Σκρολάρω ανάμεσα σε κακοσυγκερασμένες σκέψεις – εικόνες – συνεντεύξεις, πεταμένες μες στην ιστοσελίδα. «Παιδεία, πολιτισμός». Κι ενώ αναρωτιέμαι τι μανία είναι αυτή με τους υπερπατριώτες να το παίζουν γραμματιζούμενοι, ανάλυση θέσεων ακόμη δεν έχω βρει. Βρίσκω, όμως, το κύριο πρόταγμα: η σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία τρώει τις ψυχούλες των μικρών παιδιών.
Τελικά βρίσκω θέσεις. Είναι σε video. Οι υπερπατριώτες κουράζονται με τη γραπτή ελληνική γλώσσα. Ενα βίντεο, φανερά φασιστικής αισθητικής, μιλάει για «υγιείς» οικογένειες. Ποιες είναι οι υγιείς οικογένειες; Μας το δείχνει το βίντεο: ένας άντρας, μια γυναίκα και τρία παιδάκια.
Προτάσσεται η πίστη ή τέλος πάντων μια ακραία πολιτικοποιημένη αντίληψη του χριστιανισμού, μια πνευματικότητα χωρίς κανένα πνεύμα, με μόνο της ζήτημα το μίσος για το διαφορετικό. Το κόμμα Νίκη καλεί σε εγρήγορση, η πατρίδα χρειάζεται τέκνα, γεννήστε! Αλλά μόνον οι ετεροφυλόφιλοι και οι Ελληνες-Ελληνες, γιατί, οκ, μην τρελαθούμε και τελείως.
Το βίντεο των θέσεων συνεχίζει. Ζωή ιερή από την πρώτη μέρα. Ευθεία, δηλαδή, αμφισβήτηση του δικαιώματος στην άμβλωση, που απομένει στην υπόλοιπη Βουλή να προασπιστεί για λογαριασμό μας σε περίπτωση που αυτοί οι τύποι θελήσουν να το αμφισβητήσουν. Το βίντεο δεν αφήνει περιθώρια ούτε για επεμβάσεις εάν η κύηση είναι επικίνδυνη ούτε προβλέπει κάτι για τα γυναικολογικά ζητήματα της γυναίκας – μωρομηχανής. Υγιές.
Με βίντεο από αγάλματα του κέντρου της Αθήνας μάς καλούν να σκεφτούμε την παιδεία μας. Βουτάω στα βαθιά του site, προσπερνώ φράσεις που δείχνουν μόνο απαιδευσιά και βρίσκω ύμνους γνήσιας αγάπης για την κατήχηση και την ελεγχόμενη πληροφορία.
Το χοντροκομμένο σήμα τους μοιάζει με σταυρό. Ο αρχηγός της Νίκης, σε παραλήρημα, μιλάει για το σχολείο, τη φιλοπατρία, το φιλότιμο και «τις γνωστές παρελάσεις» όπου δεν παρελαύνουν άντρες, αλλά κάτι άλλο, τάχα, που δεν κατονομάζεται.
Η απόπειρα να μυστικοποιηθεί η σεξουαλικότητα και το φύλο είναι συνεπής με την επίθεση του κόμματος στο πρόγραμμα του κράτους για σεξουαλική διαπαιδαγώγηση στα σχολεία. Υποθέτω τους ενοχλούν και οι νόμοι κατά του μπούλινγκ. Αν απευθύνεται σε γκέι παιδιά, μήπως για τη Νίκη συνιστά απλώς διορθωτική κίνηση; Το κακό με την ακροδεξιά είναι (και) αυτό: ότι στο κάνει εύκολο να κάνεις το κακό, στη μικρή, προσωπική σου κλίμακα.
Εκτός απ’ το να μας κόψουν την άμβλωση και να στερήσουν από τα παιδιά την αναγκαία και αυτονόητη ενημέρωση για το φύλο, το σεξ και τη σεξουαλικότητα, τι άλλο θέλουν αυτοί οι καλοί άνθρωποι; Φθηνή, ελληνική ενέργεια. Ψάχνω αλλά δεν μαθαίνω πώς θα παραχθεί. Ισως καταστρέφοντας το περιβάλλον της πατρίδας; «Δημογραφική ανάπτυξη», αλλά χωρίς να ριχτούν κι οι μετανάστες στη μάχη των γεννήσεων. Νιώθω πως παρακολουθώ μια σειρά από βίντεο που φτιάχτηκαν για να πείσουν τις Ελληνίδες να μείνουν σπίτι και να κάνουν παιδιά. Αισχρός πατριωτισμός της δεκάρας, λοιπόν, σε βάρος του μισού πληθυσμού.
Αυτή η επέκταση του πεδίου της ακροδεξιάς στις παρυφές της Βουλής δείχνει πως σίγουρα τα προβλήματα της δημοκρατίας δεν μπορούν να εξωτερικεύονται προς τη δικαιοσύνη. Δεν είναι ο ρόλος του δικαστικού σώματος να κρατάει τα ακραία στοιχεία έξω από τη Βουλή, αυτός είναι δικός μας ρόλος, των πολιτών. Η δημοκρατική εγρήγορση δεν μπορεί να γίνει outsourced στα δικαστήρια, είναι ζήτημα καθημερινό.
Αυτό σκέφτομαι ψαχουλεύοντας τους Σπαρτιάτες, αλλά και τις ιδέες, το στυλ και τη διαδρομή ενός υπερβολικά μεγάλου αριθμού βουλευτών.
Οι άνθρωποι που εντάσσονται σ’ αυτά τα δίκτυα ή τα στηρίζουν δεν θα το διατυμπανίσουν, δεν θα κάνουν χαμό. Θα πάνε στο whatsapp ή το youtube, στη λίστα επαφών τους, στο viber και θ’ ακούσουν τον λόγο που τούς πείθει. Μετά θα πουν στις οικογένειές τους γι’ αυτό το καλό κόμμα.
Την περίοδο της πανδημίας συντονιζόμουν σε ακραία κανάλια στο Youtube. Ηθελα να ακούσω αυτό που άκουγαν τόσοι συμπολίτες μου που εχθρεύονταν την επιστήμη. Ακουγαν έναν λόγο χάδι, όπως στην κατήχηση, στο κήρυγμα της εκκλησίας. Με φωνή ASMR, τα πιο ακραία στοιχεία του πολιτικού φάσματος χάιδευαν τα πιο ακραία ένστικτα του λαού, την αγωνία του για το ψωμί του, τα σύνορά του, την οικογένεια και την πίστη του, τον φόβο του για το εμβόλιο.
Οι ακραίοι ηγέτες μίλησαν ήρεμα και σχεδόν ψιθυριστά απευθείας μες στο αυτί ή το inbox του πιστού, η ευλάβεια και ο ελληνισμός σαρκώθηκαν, ο λόγος της φώτισης γαλήνεψε το πλήθος που πίσω από κινητά ή μανουάλια ένιωσε να το χωρίζουν και να το επιβουλεύονται αλλά να μην μπορούν να το λυγίσουν.
Οι πλατφόρμες έχουν συμβάλει παγκοσμίως στο να γίνει η πολιτική συζήτηση απολιτίκ, να επικρατήσουν τα απλά μηνύματα μαρκετίστικης έμπνευσης, τα σαχλοβίντεο με τραγουδάκια ή ο «διάλογος» κωφών, συνήθως μεγαλύτερης ηλικίας που θεωρούν πως εμβαθύνουν στα ζητήματα μέσα απ’ τον ηχομονωμένο λογαριασμό τους που τους μιλάει μόνο με τις δικές τους λέξεις. Εκεί που υποχωρούν, όμως, οι περίπλοκοι και ετερόκλητοι τρόποι θέασης του κόσμου, έχει χώρο ν’ανθίσει η φύρα του πολιτικού συστήματος. Τα μηνύματά της απλά: πατρίδα, θρησκεία, οικογένεια και αναβολικά.
Σκρόλαρα λίγο ακόμη μέσα στον μελάτο χυλό από «προγράμματα» και «θέσεις», μήπως και μάθω κάτι για το τρικέφαλο φίδι της νέας βουλής. Δεν βρήκα και πολλά να διαβάσω, κυρίως κομποσκοίνια, κιτς κεφαλές, απαίσια ελληνικά κι έναν τζάμπα πατριωτισμό χωρίς πολλά βάρη για τους υπερπατριώτες πλην αυτού της τεκνοποιίας για τη συνέχιση του γένους. Ανάλογα με το κόμμα τα σύμβολα διέφεραν, αλλά υπήρχε η φετιχοποίηση του αίματος, του έθνους, του γένους και της ορθοδοξίας. Η Νίκη προέταξε την ευλάβεια και τη δήθεν μετρημένη στάση στα πράγματα. Οι Σπαρτιάτες μια κλασική νεοναζιστική εξιδανίκευση ενός ανύπαρκτου παρελθόντος, γνήσια τέκνα της πολιτιστικής επανάστασης του ναζισμού και του σφετερισμού των αρχαιοελληνικών συμβόλων από το Γ’ Ράιχ. Μίσος, ράσα, κεριά, μωρά, παιδικές χαρές με Ελληνόπουλα και απλή, πηχτή παράνοια.
Από αύριο δεν θα χρειάζεται να ζητιανεύουν πια για συνδρομές ή να πωλούν μπλουζάκια με περικεφαλαίες από ιστοσελίδες. Στον δρόμο για τις Ευρωεκλογές, οι «απλοί άνθρωποι», «οι μη επαγγελματίες της πολιτικής» δεν θα χρειαστεί να ματώσουν πολύ, θα ρέει το κρατικό χρήμα. Και όπως τ’ αδέρφια τους στα άλλα κράτη-μέλη της Ένωσης, θα ψαχουλέψουν πάλι τις στάχτες της Ευρώπης, για να ξεθάψουν την ιδεολογία που φέρνει πάντα θύματα.
