Η αποχώρηση του Αλέξη Τσίπρα αποτελεί για τον ΣΥΡΙΖΑ την ώρα της δεύτερης ενηλικίωσης. Αν η πρώτη ήταν το καλοκαίρι του 2015, όταν υπό το βάρος μιας δραματικής συγκυρίας αναγκάστηκε να αναθεωρήσει όλα όσα έλεγε έως τότε, σήμερα πρέπει να αποδείξει ότι είναι πλέον ένα ώριμο και ενήλικο κόμμα.
Με στέρεες δομές, παραταξιακή συνείδηση και στελέχη ικανά να το οδηγήσουν στην επόμενη. Οχι μια συνάθροιση παραγόντων γύρω από ένα πρόσωπο που αποτελούσε το μοναδικό σημείο αναφοράς τους.
Ολα τα ιστορικά κόμματα εξουσίας στην Ελλάδα έζησαν ανάλογα ορόσημα, όπως η αποχώρηση του ιστορικού ηγέτη τους και η εναλλαγή ηγεσιών.
Και αν επιβίωσαν (άλλα με μεγαλύτερη και άλλα με μικρότερη επιτυχία) είναι επειδή κατάφεραν να διαχειριστούν αυτές τις διαδικασίες, διατηρώντας τη συνοχή τους και προσαρμοζόμενα σε κάθε πολιτικό ή ιστορικό κύκλο.
Στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί δεδομένο, καθώς ως κόμμα δεν έχει μεγάλο ιστορικό βάθος, ενώ η πολυσυλλεκτική (και ετερόκλητη) φύση του τού αποστερεί συνεκτικούς δεσμούς.
Αλλά και σε επίπεδο πολιτικού λόγου, το στίγμα του ήταν κατά κανόνα θολό. Αλλοτε ριζοσπαστικό, άλλοτε έντονα εθνολαϊκιστικό, άλλοτε ρεαλιστικό, άλλοτε με προοδευτικές αναλαμπές.
Σταθερά, όμως, πολωτικό. Αυτή η διαπάλη ανάμεσα στον ρεαλισμό ενός κόμματος εξουσίας και στην αταβιστική ροπή προς τη ριζοσπαστικοποίηση δεν επέτρεψε την πλήρη ωρίμανση του ΣΥΡΙΖΑ, κάτι που πληρώθηκε με βαριές ήττες που κάνουν τις όποιες δυσκολίες να μοιάζουν ακόμα μεγαλύτερες.
Για τον Αλέξη Τσίπρα η ώρα της συνολικής αποτίμησης δεν έχει έρθει ακόμα. Αναμφίβολα όμως έχει αφήσει το στίγμα του στην πρόσφατη ιστορία μας.
Και αυτό καθιστά τη χθεσινή του απόφαση να αποχωρήσει απολύτως ορθή, πρωτίστως για τον ίδιο. Αν ο κ. Τσίπρας παρέμενε στη θέση του θα παρέτεινε μια παρακμιακή κατάσταση με τον ίδιο στο επίκεντρο μιας εσωστρεφούς περιδίνησης. Οφειλε να προστατεύσει τον εαυτό του αλλά και το κόμμα του από μια τέτοια περιπέτεια.
Οταν ο Κωνσταντίνος Καραμανλής αποχωρούσε από την πρωθυπουργία και την ηγεσία της Ν.Δ., αμέσως μετά την ένταξη της χώρας στην ΕΟΚ, είπε στους συνεργάτες του: «Εγώ σας έφερα στη θάλασσα, τώρα πρέπει εσείς να αποδείξετε ότι ξέρετε να κολυμπάτε».
Είναι σειρά των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, λοιπόν, να αποδείξουν ότι το κόμμα τους ήρθε για να μείνει και δεν ήταν ένα προϊόν της κρίσης που ξεπεράστηκε μαζί με αυτήν.
* Ο κ. Ευτύχης Βαρδουλάκης είναι σύμβουλος στρατηγικής και επικοινωνίας.
