Είχε χρόνια να κάνει κάτι τόσο σωστό ο Αλέξης Τσίπρας. Μετά την εκλογική ήττα του 2019 τα έκανε όλα λάθος. Κλείστηκε σε μια ομάδα περιορισμένων ικανοτήτων, που τον κολάκευαν και δεν τον ενθάρρυναν να αλλάξει. Φοβήθηκε τη ρήξη με τον βαθύ ΣΥΡΙΖΑ και αναζήτησε νέα στελέχη, χωρίς να τα στηρίξει ώστε να πρωταγωνιστήσουν. Ανάλωσε την περισσότερη ενέργεια στο μαγείρεμα των εσωκομματικών ισορροπιών. Υιοθέτησε τη θεωρία του ώριμου φρούτου, ότι ο δεύτερος κάποια στιγμή, νομοτελειακά, γίνεται πρώτος.
Υποτίμησε τον Κ. Μητσοτάκη, υπερτιμώντας τον εαυτό του. Ερμήνευσε με λάθος τρόπο την επιτυχία του 2015, ως αποτέλεσμα του ταλέντου του και όχι ως γέννημα της ιστορικής συγκυρίας. Δηλαδή, δεν αποδέχθηκε ότι έγινε πρωθυπουργός ως αντιμνημονιακός και όχι ως αριστερός. Υπέκυψε στον πειρασμό της αντιπολιτευτικής ευκολίας (όχι σε όλα). Δεν κατάλαβε το κοινωνικό αίτημα για σταθερότητα, κανονικότητα και προβλεψιμότητα. Αδιαφόρησε για την αποστροφή που δημιουργούσε στον κόσμο του Kέντρου η στρατηγική της έντασης με κραυγές, απειλές και καταστροφικότητα. Δεν αναγνώρισε ότι για πολλούς, και όχι μόνο για την ελίτ, τα πράγματα πήγαιναν καλύτερα στη ζωή τους και μιλούσε για ένα φαντασιακό κοινωνικό ολοκαύτωμα. Πίστεψε στο ψέμα για τη «χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης», το οποίο κινητοποιούσε μόνο τον σκληρό πυρήνα του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν ξεπέρασε την αμφιθυμία για στροφή στο Kέντρο ή Aριστερά, αντιμετωπίζοντας το δίλημμα με όρους συνθηματολογικούς και όχι με πολιτική σκέψη.
Περιφρόνησε τα βασικά εργαλεία πολιτικής ανάλυσης (δημοσκοπήσεις, απόψεις πολιτικών επιστημόνων, κλίμα στα ΜΜΕ) απαξιώνοντάς τα ως προπαγανδιστικό μηχανισμό. Παρασύρθηκε από τον θόρυβο στα social media και διάβαζε την πραγματικότητα με κανόνες twitter. Δεν είχε διάθεση να μαθαίνει, να μελετά και να εξελίσσεται, με μια αυτοπεποίθηση που δεν στηριζόταν στα επιτεύγματα του παρόντος, αλλά του παρελθόντος. Εγκλωβίστηκε στην πεποίθηση πως έχει δίκιο, πως εκφράζει το καλό και αυτό είναι το μεγάλο του πολιτικό πλεονέκτημα. Δεν επέβαλε μια σοβαρή και ειλικρινή αυτοκριτική για τα αίτια της ήττας του 2019, ξεμπερδεύοντας με προσχηματικές διαπιστώσεις.
Στην τελευταία στροφή πριν από το μοιραίο για τον ίδιο προσωπικά ατύχημα πρόλαβε να στρίψει το τιμόνι, ανακοινώνοντας την παραίτησή του με μια δήλωση τόσο ωραία, που οι περισσότεροι είχαν ξεχάσει ότι μπορεί να κάνει.
