Τρεις εβδομάδες μετά τη νίκη της 25ης Ιουνίου, η κυβέρνηση, έχοντας δείξει τα πρώτα δείγματα γραφής, φαίνεται πως ακολουθεί την ίδια συνταγή της περασμένης τετραετίας όσον αφορά την πολιτική στρατηγική της, αλλά και της αντιμετώπισης των μικρών προσώρας κρίσεων.
Σε όλη την προηγούμενη τετραετία και –ακόμα πιο εμφατικά– στη διάρκεια των εκλογών, η Νέα Δημοκρατία επιχείρησε να συμπιέσει την αντιπολίτευση, μείζονα και ελάσσονα, με συνεχείς προτάσεις τις οποίες εάν αποδεχόταν, η Ν.Δ. θα πετύχαινε μια νίκη, ενώ εάν τις απέρριπταν, που ήταν και το πιο σύνηθες, τα κόμματα της αντιπολίτευσης εμφανίζονταν ως δυνάμεις της άρνησης και του «όχι». Η τακτική πέτυχε και ένας από τους λόγους της καθολικής επικράτησης της Νέας Δημοκρατίας ήταν πως κατάφερε να εμπεδωθεί ως η μόνη πολιτική δύναμη που προωθεί αλλαγές.
Το πρώτο νομοσχέδιο που έφερε η νέα κυβέρνηση υπηρετεί και πάλι, ακούσια, αυτόν τον σκοπό. Η άρση όλων των περιορισμών για την ψήφο των αποδήμων είναι μία πρωτοβουλία που αναπόφευκτα φέρνει την αντιπολίτευση σε δύσκολη θέση. Εάν ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ καταψηφίσουν το νομοσχέδιο, τότε θα συνεχίσουν να εμφανίζονται ως δυνάμεις αντίδρασης ακόμη και απέναντι στα πιο αυτονόητα, όπως είναι η διευκόλυνση των Ελλήνων του εξωτερικού να ασκήσουν το εκλογικό δικαίωμα που ήδη έχουν, ένα θέμα με «πατριωτική ευαισθησία». Το είπε και ο Κυριάκος Μητσοτάκης στην τελευταία του συνέντευξη στον ΣΚΑΪ, όταν ούτε λίγο ούτε πολύ φάνηκε να θεωρεί αδιανόητο, ειδικά για το ΠΑΣΟΚ, να καταψηφίσει το νομοσχέδιο. Από την άλλη, στην περίπτωση που η αντιπολίτευση ή μέρος αυτής υπερψηφίσει το νομοσχέδιο, που είναι και το λογικό, τότε ο κ. Μητσοτάκης θα έχει πετύχει στην έναρξη της νέας του θητείας μία πρώτη νίκη, καθώς θα εμφανίζεται να λαμβάνει πρωτοβουλίες που γίνονται ευρύτερα αποδεκτές. Χρησιμοποιώντας την τακτική «μια στο καρφί και μια στο πέταλο», η κυβέρνηση λαμβάνει και πρωτοβουλίες στις οποίες η αντιπολίτευση δείχνει να έχει δυσανεξία, όπως η αναθεώρηση του άρθρου 16, κάνοντας σαφείς τις διαχωριστικές γραμμές. Οπως μάλιστα λέει στην «Κ» κυβερνητική πηγή, «με τέτοιες πρωτοβουλίες που δείχνουν εάν θέλουμε να πάμε μπροστά, θα φανεί σε ποια πλευρά του πολιτικού φάσματος θέλει να βρεθεί το ΠΑΣΟΚ», που «σύντομα θα κληθεί να διαλέξει είτε την πλευρά της προόδου είτε της οπισθοδρόμησης».
Τα φάουλ
Ο χειρισμός του Μαξίμου στο ζήτημα των ακτοπλοϊκών εισιτηρίων είναι δοκιμασμένος από την πρώτη τετραετία.
Την ίδια ώρα, ο κ. Μητσοτάκης συνεχίζει τη γνωστή συνταγή που εφάρμοσε και την προηγούμενη τετραετία στα πάσης φύσεως θέματα που προκύπτουν και χρήζουν επίλυσης. Στην τρέχουσα, μόλις τριών εβδομάδων, θητεία προέκυψε το θέμα με τις τιμές στα ακτοπλοϊκά που είναι στα ύψη και αποτελεί μείζον πρόβλημα για το επιβατικό κοινό. Η κυβέρνηση προχώρησε σε συσκέψεις, πιέζοντας τους ακτοπλόους να λάβουν μέτρα ελάφρυνσης για το επιβατικό κοινό, με το Μέγαρο Μαξίμου και σε αυτή την περίπτωση να εφαρμόζει μία δοκιμασμένη συνταγή, καθώς δεν έταξε «λαγούς με πετραχήλια», αλλά παραδεχόμενο πως το θέμα δεν είναι εύκολο, πίεσε προς συγκεκριμένη κατεύθυνση, οδηγώντας τους ιδιοκτήτες σε μία σειρά εκπτώσεων.
Η πραγματικότητα είναι πως αυτή τη στιγμή, όπως διαμορφώθηκε η νέα Βουλή και λόγω της κατάστασης στον ΣΥΡΙΖΑ, η Ν.Δ. δεν έχει ουσιαστική αντιπολίτευση. Το παραδέχθηκε εμμέσως πλην σαφώς και ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης λέγοντας πως «ο μεγεθυντικός φακός πέφτει πάνω στην κυβέρνηση από όλους και από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τα οποία έχουν να επιτελέσουν ένα σημαντικό ρόλο, και θα είναι στραμμένος στην παραμικρή αδυναμία, στο παραμικρό φάουλ». Τέτοια έγιναν αρκετά τις τρεις αυτές εβδομάδες.
Διπλή διάψευση
Το πιο σημαντικό αφορά την πανεπιστημιακή αστυνομία, για την οποία για δύο περίπου 24ωρα υπήρχε σύγχυση εάν καταργείται ή όχι. Ο αρμόδιος υπουργός Νότης Μηταράκης ανακοίνωσε αρχικά την κατάργησή της και λίγο μετά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης τον διέψευσε. Το θέμα έκλεισε οριστικά ο ίδιος ο πρωθυπουργός, όπως ακριβώς γινόταν και την περασμένη τετραετία, ξεκαθαρίζοντας πως η πανεπιστημιακή αστυνομία δεν καταργείται, απλά θα επαναξεταστεί ο ρόλος της. Ιδια τακτική ακολουθήθηκε και στο έτερο θέμα με τους έφιππους αστυνομικούς, μία ακατανόητη εξαγγελία του κ. Μηταράκη η οποία αποσύρθηκε σχεδόν αμέσως μετά την ανακοίνωσή της, με το Μαξίμου να αναφέρει πως η πρόταση «δεν έγινε αποδεκτή».
Στα ατοπήματα που έγιναν προστίθεται και αυτό του νέου υπουργού Δικαιοσύνης Γιώργου Φλωρίδη, ο οποίος, λαμβάνοντας απόσταση από τη γραμμή της Ν.Δ., ζήτησε ουσιαστικά να απολογηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ για διάταξη του Ποινικού Κώδικα την οποία είχε περάσει η Ν.Δ. και αφορούσε στο ακαταδίωκτο των τραπεζιτών. «Εξέφρασε δικές του απόψεις οι οποίες δεν έχουν συζητηθεί στο υπουργικό συμβούλιο», απάντησε ο εκπρόσωπος κ. Μαρινάκης, αδειάζοντας τον υπουργό και αποτυπώνοντας αυτή την ιδιάζουσα πραγματικότητα: μέχρι να βρει πατήματα η όποια αντιπολίτευση, αντίπαλος της Ν.Δ. θα είναι ο κακός εαυτός της.
