ΤΟ ΘΕΜΑ
Σε σημαντικό βαθμό ικανοποιείται η Ελλάδα από την έκθεση της Κομισιόν για τις ευρωτουρκικές σχέσεις, που θα δημοσιευθεί σήμερα, όπως μου μεταφέρει η ανταποκρίτρια της «Κ» στις Βρυξέλλες Αλεξάνδρα Βουδούρη. Μαθαίνουμε, λοιπόν, ότι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις αποτελούν «βαρόμετρο» των ευρωτουρκικών και θα τελούν υπό την αίρεση του να διατηρηθούν ήρεμα νερά στην Ανατολική Μεσόγειο. Σε όλα όσα αναμένεται να απελευθερωθούν για την Αγκυρα είναι η διοργάνωση συζητήσεων υψηλού επιπέδου (για εσωτερική κατανάλωση), η επανεξέταση της τελωνειακής ένωσης και της απελευθέρωσης της βίζας, αλλά και νέα χρηματοδότηση για το μεταναστευτικό. Ολα όμως τελούν υπό την αίρεση ότι σέβεται κυριαρχικά δικαιώματα και δεν προκαλεί αναταραχή στην Ανατολική Μεσόγειο. Καταγράφονται, βέβαια, η έλλειψη διαλόγου για το Κυπριακό και η σχέση με τη Ρωσία. Ενδιαφέρον θα έχει το πώς θα δει η Αγκυρα αυτή την έκθεση.
Η ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ
Αν και στο πεδίο η κατάσταση αντικατοπτρίζει τη θετική ατμόσφαιρα των τελευταίων 10 μηνών, η ελληνοτουρκική ρουτίνα επί χάρτου έχει αναλαμπές. Η στρατιωτική διοίκηση της Ικαρίας ζήτησε και έλαβε άδεια για τετραήμερο βολών (πυροβολικό, αντιαεροπορικά και βαρέα όπλα) από τις 27 έως και τις 30 Νοεμβρίου. Η NAVTEX που εκδόθηκε αφορά βολές στη θάλασσα, εντός Ελληνικών Χωρικών Υδάτων (ΕΧΥ), οι οποίες εκτελούνται από τον Στρατό Ξηράς ανά τακτά χρονικά διαστήματα. Τίποτα, δηλαδή, που δεν έχει ξανασυμβεί. Από την τουρκική πλευρά εκδόθηκε, κατά πάγια τακτική, anti-NAVTEX στην οποία υπενθυμίζεται η πάγια άποψη της Αγκυρας περί αποστρατιωτικοποίησης των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου, εν προκειμένω της Ικαρίας. Αν υπάρχει κάτι ενδιαφέρον, αυτό εντοπίζεται στο γεγονός ότι παρόμοιες βολές έγιναν τις προηγούμενες ημέρες και εβδομάδες σε νησιά όπως η Ρόδος και η Κάρπαθος, δίχως να υπάρξει παρόμοια αντίδραση.
ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ
Ο Λεωνίδας. Ή για να μείνουμε σε αγγλοσαξονική «Λεονάιντας». Ο ήρωας των Θερμοπυλών και η φουσκωμένη με αναβολικά κινηματογραφική εκδοχή του. Είναι πολύ μακριά από την αντίληψη της στήλης ότι ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης «άλωσε» το Λονδίνο, μετά την ακυρωθείσα συνάντηση με τον Ρίσι Σούνακ, ο οποίος εντέλει δεν είναι και μετρ της πολιτικής διαχείρισης. Οι αποτυχίες του κ. Σούνακ ήταν αρκετές ήδη προτού υποπέσει στην γκάφα της Δευτέρας. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει αρκετή αυτοπεποίθηση, η οποία πηγάζει και από την πορεία του έως τώρα στην ηγεσία της Ν.Δ. και της χώρας. Εν προκειμένω, ο κ. Μητσοτάκης έκανε ό,τι και κάθε άλλη φορά που επισκεπτόταν το Λονδίνο: Εθεσε ανοιχτά και δημόσια το ζήτημα της επιστροφής των Γλυπτών του Παρθενώνα. Είναι λοιπόν άξιον απορίας γιατί στο εγχώριο μιντιακό τοπίο η στάση του πρωθυπουργού παρουσιάστηκε με όρους φουστανέλας. Το ζήτημα των Γλυπτών του Παρθενώνα, όπως και οι συνολικά θετικές, αλλά ευρύτερα λεπτές σχέσεις της Αθήνας με το Λονδίνο, απαιτούν διπλωματικό έργο πιο κοντά στους ομηρικούς Ταλθύβιο και Ευρυβάτη, παρά στα φαντασιακά πρότυπα των ευρύστερνων πολεμιστών. Αλλά αυτά μάλλον δεν πουλάνε…
Ο ΤΟΠΟΣ
Το περιθώριο της συνόδου των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες, όπου ο Γιώργος Γεραπετρίτης είχε συνάντηση με τον ομόλογό του των ΗΠΑ, Αντονι Μπλίνκεν. Σύμφωνα με διπλωματικές πηγές, ο κ. Μπλίνκεν απηύθυνε πρόσκληση στον ομόλογό του να επισκεφθεί την Ουάσιγκτον στις αρχές του 2024 με σκοπό την πραγματοποίηση του επόμενου γύρου του Στρατηγικού Διαλόγου ΗΠΑ – Ελλάδας. Οι δύο υπουργοί μίλησαν για διεθνή και περιφερειακά ζητήματα και ο κ. Γεραπετρίτης εξέφρασε την ανησυχία της διάχυσης της κρίσης του Μεσανατολικού, εκφράζοντας παράλληλα την ετοιμότητα της Αθήνας να βοηθήσει στην αποκλιμάκωση. Ο κ. Μπλίνκεν ευχαρίστησε τον κ. Γεραπετρίτη για τη βοήθεια στον απεγκλωβισμό Αμερικανών πολιτών από τη Μέση Ανατολή και εξήρε τον ρόλο της Ελλάδας ως αξιόπιστου συνομιλητή και των δύο πλευρών.
Η ΑΤΑΚΑ
«…ακόμη και αν οι στενότεροι βοηθοί του Μητσοτάκη ομολόγησαν ιδιωτικά ότι προτιμούσαν τον Στάρμερ έναντι του Σούνακ, γεγονός ειρωνικό για ένα κόμμα που καταλαμβάνει θέση στο ίδιο πολιτικό τοπίο με τους Τόρις». Αποτελεί αποστροφή από το ρεπορτάζ του Guardian λίγο μετά τη μονομερή ακύρωση της συνάντησης από την πλευρά του πρωθυπουργού του Ηνωμένου Βασιλείου. Και είναι, βέβαια, και ενδεικτικό της γενικότερης κατάστασης στο Λονδίνο. Πράγματι, ο Κιρ Στάρμερ των Εργατικών έχει πολύ περισσότερα κοινά με τον κ. Μητσοτάκη από ό,τι ο Ρίσι Σούνακ, ο οποίος αποτελεί τον πέμπτο πρωθυπουργό των Τόρις σε επτά χρόνια και σε μια περίοδο κατά την οποία το κόμμα των Συντηρητικών πέφτει από τη μια κακοτοπιά στην άλλη (μετά το Brexit).
