Το 2024 είναι ένα έτος στο οποίο ζητήματα που αφορούν την εξωτερική πολιτική και την εθνική άμυνα είναι πιθανόν να καταγράψουν πολύ σοβαρές εξελίξεις.
Περιττό να επαναληφθεί ότι οι επαφές που θα πραγματοποιηθούν μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, με κυρίαρχες τις συναντήσεις του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Αγκυρα (ή στην Κωνσταντινούπολη) τον Απρίλιο και στο περιθώριο της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουάσιγκτον τον Ιούλιο, είναι οι κορυφαίες σε μια σειρά από διαβουλεύσεις που είναι πιθανόν να καταλήξουν σε κάποιας μορφής συναντίληψη με ιδεατό στόχο την προώθηση των διαφορών που συνδέονται με τις θαλάσσιες ζώνες στο Αιγαίο στη διεθνή Δικαιοσύνη.
Δυτικά Βαλκάνια
Το 2024 θα είναι κρίσιμο και για την ευρωπαϊκή προοπτική των Δυτικών Βαλκανίων, όπου η Αθήνα και η κυβέρνηση του κ. Μητσοτάκη έχουν επενδύσει πολλά. Ωστόσο, η υπόθεση του εκλεγμένου δημάρχου Χειμάρρας Φρέντι Μπελέρη δημιουργεί προσκόμματα σε αυτή την πολιτική, καθώς η αλβανική κυβέρνηση αναζητεί ακόμη τη λύση στο αδιέξοδο το οποίο η ίδια δημιούργησε. Το μέτωπο της περιοχής Μέσης Ανατολής – Βόρειας Αφρικής, το οποίο έλαβε πολύ σημαντική διάσταση τα τελευταία χρόνια κυρίως λόγω της τουρκικής επέκτασης της επιρροής (Λιβύη), αλλά και της αναταραχής που προκαλεί ο πόλεμος στη Γάζα, θα παραμείνει πονοκέφαλος και γρίφος δίχως καθορισμένη απάντηση για την Αθήνα. Περιττό να τονιστεί ότι τον Φεβρουάριο κλείνουν δύο χρόνια από την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και η διαχείριση των επιπτώσεων της κρίσης στα ανατολικά της Ε.Ε. είναι ένα ακόμη πρόβλημα για την Αθήνα.
Η κύρια πρόκληση της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής, με ένα πεδίο πολύ ευρύ, θα είναι η ανάγκη για στενότερη ένωση σε επίπεδο Ε.Ε., ως εκ τούτου για απλοποίηση και επιτάχυνση αποφάσεων. Είτε προχωρήσει η ειδική πλειοψηφία στα θέματα εξωτερικής πολιτικής (δηλαδή η ακύρωση της ισχύος του βέτο) είτε όχι, μετά τις ευρωεκλογές του Ιουνίου και τα νέα όργανα που θα προκύψουν στη συνέχεια στην Ε.Ε., η Ευρώπη θα έρθει αντιμέτωπη με σοβαρά διλήμματα και ανάγκη για αποφάσεις προς την κατεύθυνση της πιο αποτελεσματικής λειτουργίας.
Στο πεδίο της Αμυνας, η κυβέρνηση έχει ως βασική προτεραιότητα το 2024 τη μετατροπή της ΕΑΒ σε αξιόπιστο εργοστάσιο υποστήριξης των συστημάτων των Ενόπλων Δυνάμεων.
Ενοπλες Δυνάμεις
Στον τομέα της Εθνικής Αμυνας το 2024 αναμένονται αποφάσεις που μπορεί να κρίνουν την ποιοτική εξέλιξη των Ενόπλων Δυνάμεων. Πέρα από τα εξοπλιστικά (επιστολή αποδοχής για τα μαχητικά F-35, επιλογές ενίσχυσης του Πολεμικού Ναυτικού και αποφάσεις για συστήματα τεχνολογικής αιχμής), το 2024 θα είναι κρίσιμο για την οργάνωση της υποστήριξης των Ενόπλων Δυνάμεων. Η κυβέρνηση έχει ως βασική προτεραιότητα τη μετατροπή της ΕΑΒ σε αξιόπιστο εργοστάσιο υποστήριξης των συστημάτων των Ενόπλων Δυνάμεων, ενώ αναμένεται να προχωρήσει και η αναδιάρθρωση των ΕΑΣ, δίχως τη λειτουργικότητα των οποίων τίθεται ζήτημα αξιοπιστίας στην παραγωγή πυρομαχικών.
Στις αρχές του 2024 ο υπουργός Εθνικής Αμυνας Νίκος Δένδιας αναμένεται να φέρει στη Βουλή και το νομοσχέδιο που θα προβλέπει την υποστήριξη του οικοσυστήματος αμυντικής καινοτομίας στη χώρα, το οποίο σε αυτή τη φάση δεν μπορεί να αναπτυχθεί εντός Ελλάδος λόγω του απαρχαιωμένου και πλήρως δυσλειτουργικού πλαισίου.
ΚΥΣΕΑ
Στο πρώτο μισό του Ιανουαρίου θα πραγματοποιηθεί και το ΚΥΣΕΑ που θα αποφασίσει για τον νέο αρχηγό ΓΕΕΘΑ, που θα αντικαταστήσει τον Κ. Φλώρο. Η κατεύθυνση της επιλογής αρχηγού ΓΕΕΘΑ θα κρίνει αν θα γίνουν γενικευμένες αλλαγές στην ηγεσία του στρατεύματος ή απλώς κινήσεις αντικατάστασης των θέσεων που θα παραμείνουν κενές.
