Το Θέμα
Η άφιξη ενός νέου έτους είναι πάντα ευκαιρία για ευχές και συνήθως κάποια ενδοσκόπηση, όπως την εννοεί καθένας και καθεμιά. Δεν είναι όμως το 2024 ένας τέτοιος χρόνος, όπου η ενασχόληση με τον άμεσο περίγυρο ενδείκνυται. Η Ελλάδα, μετά μια καταστροφική περίοδο, επανακάμπτει (αν και οι απόψεις διίστανται ως προς το πόσους αφορά αυτό) από μια μεγάλη περίοδο εσωτερικής κρίσης. Ωστόσο, τα τελευταία 2-3 χρόνια βρίσκεται σε έναν κόσμο ο οποίος βρίσκεται σε αναβρασμό. Ο πόλεμος στην Ουκρανία και η –άνευ προηγουμένου από πλευράς διάρκειας– διένεξη μεταξύ Ισραήλ και Χαμάς (και λοιπών φανερών και άδηλων υποστηρικτών της) δείχνουν απλά πόσο εύθραυστο είναι το περιβάλλον στο οποίο μια χώρα όπως η Ελλάδα καλείται να ελιχθεί.
Η Σύγκρουση
Πρόκειται για ένα περιβάλλον αλλεπάλληλων συγκρούσεων με κοινό παρονομαστή την κατάρρευση του κόσμου που οικοδομήθηκε μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου και την ανάδυση ενός νέου, ο οποίος φιλοδοξεί να θέσει άλλους κανόνες. Αν υπάρχει κίνδυνος για κάτι, πριν από οποιαδήποτε μεγάλη γεωπολιτική αναταραχή, είναι η υπονόμευση της δημοκρατίας. Στην Ελλάδα, μπορεί να θεωρούμε ότι περάσαμε τη δοκιμασία, καθώς οι θιασώτες του ολοκληρωτισμού είχαν την ευκαιρία τους, ιδίως την περίοδο μεταξύ 2011 και 2015, και ηττήθηκαν. Αλλά η χώρα δεν αιωρείται σε κάποιο κενό, απομονωμένη από την υπόλοιπη Ευρώπη και τον κόσμο. Οι συγκρούσεις, που δεν είναι και πολύ μακριά απά τα εξωτερικά σύνορα της Ελλάδας, επηρεάζουν τους πάντες. Οταν μετακινούνται μεγάλες τεκτονικές πλάκες, δεν υπάρχει γαλατικό χωριό. Οι επιπτώσεις φτάνουν σε όλους, όσο μακριά και αν βρίσκονται. Πολύ περισσότερο, όταν οι τεκτονικές πλάκες συναντιούνται σχεδόν κάτω από τα πόδια σου…
Το Πρόσωπο
Ολα αυτά –με τον ένα ή τον άλλο τρόπο– συνέβαλαν στο εκλογικό αποτέλεσμα του περασμένου Μαΐου και Ιουνίου. Δεν έχασε απλά ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι πολίτες εμπιστεύτηκαν ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του είναι ικανοί να κρατήσουν το πλοίο πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, παρά να το οδηγήσουν σε κάποια ξέρα. Αυτά έχουν ήδη κριθεί εκλογικά και σίγουρα δεν οφείλονται ούτε στον συμπαθέστατο Πίνατ (φωτογραφία), που γοητεύει τους φακούς, ή στην –κατά γενική ομολογία– καλοδουλεμένη επικοινωνιακή τακτική της κυβέρνησης. Πρόκειται για κάτι βαθύτερο και συνδεδεμένο με την ανθρώπινη ψυχοσύνθεση: τον φόβο και το αίσθημα της ασφάλειας. Δεν προκύπτει πάντα από τη λεπτομερή και εξονυχιστική ανάλυση των δεδομένων, αλλά βασίζεται πάνω στο ένστικτο. Είναι γνωστή η φράση του ιδρυτή της Ν.Δ. Κωνσταντίνου Καραμανλή για το «έξω πάμε καλά». Είχε, όμως, ως βάση το εξωτερικό περιβάλλον το 1976, όταν η Ελλάδα προχωρούσε προς την Ε.Ε. και η πιο βαθιά σύνδεση με τη Δύση ήταν εθνική υπόθεση. Το 2024, η Δύση είναι φυσική θέση της χώρας, αλλά το ερώτημα είναι πια πόσο αντέχει αυτό που γνωρίσαμε ως «Δύση». Ολες οι απαντήσεις είναι δεκτές. Αν και καμία από αυτές (εκείνες που εδράζονται σε κάποια ρεαλιστική βάση τουλάχιστον) δεν περιλαμβάνει κάποιο πολύ αισιόδοξο σενάριο.
Ο Τόπος
Προτού, πάντως, ξετυλιχτεί ο χρόνος, στην Ελλάδα πρέπει να γίνει κάποια συζήτηση για την ασφάλεια των στρατιωτικών εγκαταστάσεων. Οπως στη μαγευτική Σαλαμίνα και δη στον ναύσταθμο του Πολεμικού Ναυτικού, που πολλά ενδιαφέροντα έχει, αλλά δεν μπορεί κάποιος να ισχυριστεί ότι ένα από αυτά είναι η ειδυλλιακή θέα. Αυτό μάλλον σκέφτηκαν οι αστυνομικοί που συνέλαβαν χθες δύο Πολωνούς, 20 και 24 ετών, ανήμερα την Πρωτοχρονιά να καταγράφουν τις εγκαταστάσεις του στρατιωτικού χώρου. Σύμφωνα με όλα όσα ανακοίνωσαν οι αστυνομικές αρχές, στην κατοχή των δύο ανδρών εντοπίστηκαν ένα drone, μια φωτογραφική μηχανή και δύο κινητά τηλέφωνα. Οπως συνηθίζεται σε αυτές τις περιπτώσεις, σχηματίστηκε εις βάρος τους δικογραφία για κατασκοπεία, ενώ οι συσκευές που κατασχέθηκαν ελέγχονται, προκειμένου να διαπιστωθεί τι υλικό περιέχουν.
Η Ατάκα
«Η επικοινωνιακή προπαγάνδα της κυβέρνησης δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα». Αυτά είπε, μεταξύ άλλων, ο πρόεδρος της Νέας Αριστεράς Αλέξης Χαρίτσης, ο οποίος επισκέφθηκε περιοχές του Δήμου Παλαμά, στη Καρδίτσα, που υπέστησαν τεράστιες καταστροφές στις πλημμύρες που καταγράφηκαν πριν από τέσσερις μήνες. «Στην περιοχή κυριαρχεί ανασφάλεια και έτσι αρκετός κόσμος ωθείται στην εσωτερική μετανάστευση», υπογράμμισε ακόμη ο κ. Χαρίτσης, ο οποίος άσκησε σκληρή κριτική στην κυβέρνηση. Η επιστροφή της Θεσσαλίας σε κάποια κανονικότητα δεν είναι μια απλή υπόθεση, καθώς αφορά πραγματικές ζωές χιλιάδων ανθρώπων, που έχουν μείνει σε πολλές περιπτώσεις χωρίς δουλειά, χωρίς σπίτι και με την ανάγκη να χτίσουν τη ζωή τους από την αρχή. Η Θεσσαλία δεν μπορεί να ξεχαστεί.
