Ο Κυριάκος Μητσοτάκης το γνωρίζει πολύ καλά: το 40 plus των εθνικών εκλογών δεν μπορεί να επαναληφθεί στις ευρωπαϊκές κάλπες, που είναι φύσει πιο χαλαρές και γι’ αυτό ιδανικές για να σταλούν μηνύματα δυσαρέσκειας.
Οι κίνδυνοι που προκύπτουν από τη φύση των εκλογών αυτών αυξάνονται λόγω της πολιτικής επικαιρότητας, καθώς τελευταία τα μέτωπα της κυβέρνησης δεν είναι λίγα. Ο γάμος των ομόφυλων ζευγαριών έφερε ψυχρότητα με την Εκκλησία και το βαθύ συντηρητικό κοινό, ενώ είχαν προηγηθεί οι αψιμαχίες με δικηγόρους και συμβολαιογράφους για τα φορολογικά, αλλά και την ψηφιοποίηση των συμβολαίων στα ακίνητα. Στη λίστα των δυσαρεστημένων έρχεται να προστεθεί ο αγροτικός κόσμος, που στις τελευταίες εκλογές έδωσε ένα γενναιόδωρο 48% στη Ν.Δ.
Τα παραπάνω στοιχεία είναι βέβαιο πως θα «πιέσουν» το ποσοστό της Ν.Δ. Επιδίωξη του Μαξίμου είναι η υποχώρηση να συγκρατηθεί στο όριο του 33%, που ήταν το ποσοστό του κόμματος στις ευρωεκλογές του 2019. Ωστόσο, αυτός δεν είναι ο μοναδικός στρατηγικός στόχος. Στην Ηρώδου Αττικού εκτιμούν πως για να συντελεστεί μια παλινόρθωση του παλαιού διπολισμού στις επόμενες εθνικές εκλογές, θα πρέπει το δεύτερο κόμμα, που τον Ιούνιο πιθανότατα θα είναι το ΠΑΣΟΚ, να ανεβάσει τα ποσοστά του στις ευρωεκλογές τόσο, ώστε να φανεί ότι μπαίνει στα παπούτσια της αξιωματικής αντιπολίτευσης και είναι σε θέση να αμφισβητήσει τα σκήπτρα που κρατάει ο Κυριάκος Μητσοτάκης εδώ και 5 συναπτά έτη. Οπως λένε κυβερνητικές πηγές, είναι άλλο ένα ΠΑΣΟΚ κοντά στο 20% και άλλο κοντά στο 15%. Εξ ου και ο δεύτερος στόχος της κυβέρνησης είναι να παραμείνει το ΠΑΣΟΚ ακίνδυνο. «Δεν θα δέσω εγώ τα κορδόνια της αντιπολίτευσης», είπε χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός στην τελευταία του συνέντευξη στον ΣΚΑΪ, για να επιστρέψει την ειρωνεία του Ανδρουλάκη. Παρέπεμψε όμως έτσι στον στόχο περιορισμού του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου το δεύτερο κόμμα να συνεχίσει να τσαλαβουτάει στα ρηχά νερά του 13%-15%. Η στρατηγική για να επιτευχθεί αυτό είναι να του παίρνει συνεχώς ζωτικό χώρο, προσελκύοντας στελέχη με κεντροαριστερή ταυτότητα.
Ακάλυπτος χώρος
Το άλλοτε κραταιό ΠΑΣΟΚ έχει μία ευρεία κοινωνική βάση. Εμπειρος δημοσκόπος έλεγε στην «Κ» πως πάνω από τους μισούς Ελληνες έχουν ψηφίσει έστω και μια φορά στη ζωή τους ΠΑΣΟΚ. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης βλέπει πως ο Νίκος Ανδρουλάκης αδυνατεί να επανασυσπειρώσει αυτή τη βάση και την αφήνει ακάλυπτη, δίνοντάς του έτσι την ευχέρεια να «ψωνίζει» διαρκώς από αυτό το ράφι, στέλνοντας το μήνυμα πως αυτός ο χώρος εκπροσωπείται από τον ίδιο. Πολλοί ρωτάνε αν αυτή η πολιτική έχει κάποιο ταβάνι. Κάποιο όριο. «Πόσο ΠΑΣΟΚ χωράει στη Ν.Δ. τελικά;», είναι το εύλογο ερώτημα.
Η στρατηγική του πρωθυπουργού για να περιορίσει το ΠΑΣΟΚ στο 13%-15% είναι να του παίρνει συνεχώς ζωτικό χώρο, προσελκύοντας στελέχη με κεντροαριστερή ταυτότητα.
Στην τελευταία του συνέντευξη στον ΣΚΑΪ ο πρωθυπουργός απάντησε, χαρακτηρίζοντας τη στρατηγική αυτή πετυχημένη. Και ως γνωστόν, σύστημα που κερδίζει δεν αλλάζει. Συνεπώς, στο ερώτημα η απάντηση είναι «και άλλο ΠΑΣΟΚ». Κι αυτό θα αποτυπωθεί στην κατάρτιση του ευρωψηφοδελτίου.
Η πρόσφατη μεταγραφή της Εύης Χριστοφιλοπούλου δεν θα είναι η τελευταία από τον χώρο. Οι πληροφορίες λένε πως επίκειται το αμέσως επόμενο διάστημα και η επισημοποίηση της μεταγραφής του Πύρρου Δήμα, άλλοτε βουλευτή Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, ενώ υπό εξέταση είναι και η υποψηφιότητα της Βούλας Πατουλίδου, αντιπεριφερειάρχη Θεσσαλονίκης, που μπορεί τα τελευταία χρόνια να πολιτεύεται με τον Απόστολο Τζιτζικώστα, προέρχεται ωστόσο από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ, από το οποίο είχε πάρει το χρίσμα το 2006 για την τότε Νομαρχία Θεσσαλονίκης.
Το πράσινο χρώμα στο ευρωψηφοδέλτιο θα τονώσει, σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ» και η ένταξη του Σπύρου Καρανικόλα, άλλοτε υπαρχηγού του Ανδρέα Λοβέρδου, ενώ στην κατηγορία των κεντρογενών κατατάσσεται και η υποψηφιότητα του Δημήτρη Τσιόδρα, καθώς ο διευθυντής του γραφείου Τύπου του πρωθυπουργού είχε μεταπηδήσει στη Ν.Δ. από το Ποτάμι. Αρωμα Κεντροαριστεράς έχουν δύο ακόμη πρόσωπα που θα είναι υποψήφια: ο διεθνολόγος Σωτήρης Σέρμπος, πρώην σύμβουλος του κ. Ανδρουλάκη για θέματα εξωτερικής πολιτικής, αλλά και ο καθηγητής του ΕΚΠΑ Ναπολέων Μαραβέγιας, που προέρχεται επίσης από τον εκσυγχρονιστικό χώρο.
Η αντίδραση
Το μείγμα που φτιάχνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι λοιπόν σαφές, καθώς το μπλε χρώμα της Ν.Δ. ανακατεύεται με το πράσινο, με φόντο την πρωτοκαθεδρία τα επόμενα χρόνια. Το ερώτημα είναι πώς αντιδρά το ΠΑΣΟΚ σ’ αυτή τη στρατηγική. Ο πρόεδρος του κόμματος Νίκος Ανδρουλάκης εμφανίζεται πιο καυστικός από κάθε άλλη φορά έναντι των όσων επιλέγουν να περάσουν στην όχθη του κ. Μητσοτάκη (είπε πως η κ. Χριστοφιλοπούλου είχε στρατολογηθεί από τον πρωθυπουργό για να «του κάνει τη δουλίτσα» στην Ανεξάρτητη Αρχή Προσωπικών Δεδομένων, σχέδιο που προσέκρουσε στη δική του άρνηση). Αρμόδιες πηγές της Χαρ. Τρικούπη λένε στην «Κ» πως το ΠΑΣΟΚ δεν θα αλλάξει τακτική και «θα συνεχίσει να κάνει ό,τι έκανε», προσθέτοντας πως «η παλαιοκομματική μεταγραφολογία του κ. Μητσοτάκη δεν μας αφορά».
Πηγές της Χαρ. Τρικούπη λένε στην «Κ» πως το ΠΑΣΟΚ δεν θα αλλάξει τακτική, προσθέτοντας πως «η παλαιοκομματική μεταγραφολογία του κ. Μητσοτάκη δεν μας αφορά».
Ουσιαστικά ο πρόεδρος του κόμματος έχει επιλέξει να βγει μπροστά με τη νέα γενιά στελεχών που έχει αναδείξει (Δουδωνή, Μάντζο, Γλαβίνα, Σπυρόπουλο), μαζί με τον πιο «παλιό», αλλά επίσης νέο σε ηλικία Παύλο Χρηστίδη. Επιλέγει έτσι να μην ανακαλεί παλαιά στελέχη από την αποστρατεία, με κάποιες επιλεκτικές εξαιρέσεις, όπως ο Γιάννης Μανιάτης, που πιθανότατα θα είναι στο πασοκικό ευρωψηφοδέλτιο. Στο πρόσωπο του πρώην υπουργού, μάλιστα, αντανακλάται το μπρα ντε φερ Μαξίμου και Χαρ. Τρικούπη, καθώς ο Μανιάτης είναι ένα πρόσωπο «που θα μπορούσε να είναι υπουργός του Μητσοτάκη».
Οι παλαιοί, οι γυναίκες και οι στρατηγοί
Πλην του πράσινου χρώματος που δεδομένα θα έχει η ευρωλίστα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θέλει να καταρτίσει ένα ψηφοδέλτιο που οι πολίτες θα μπορούν να «ψηφίσουν ευρωβουλευτές», όπως είπε ο ίδιος στην τελευταία συνέντευξή του, δίνοντας το στίγμα της κάλπης του Ιουνίου και αποφορτίζοντάς το από μεγάλα εθνικά διλήμματα. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως στο Μαξίμου θα φροντίσουν ώστε τα 42 ονόματα που θα είναι στη λίστα να καθρεφτίζουν όλη την κοινωνία. Αρχικά στο ψηφοδέλτιο θα είναι νυν ευρωβουλευτές, που στις προηγούμενες εκλογές είχαν συγκεντρώσει μεγάλο αριθμό ψήφων: Ο Βαγγέλης Μεϊμαράκης, η Αννα Μισέλ Ασημακοπούλου, ο Στέλιος Κυμπουρόπουλος και η Ελίζα Βόζενμπεργκ. Για την τελευταία η απόφαση ελήφθη «κατ’ εξαίρεσιν», καθώς η αρχική βούληση ήταν να μην είναι εκ νέου υποψήφιοι όσοι έχουν κάνει δύο θητείες. Κρίθηκε, ωστόσο, πως τόσο ως γυναίκα όσο και λόγω του μεγάλου αριθμού ψήφων που πήρε το 2019 –έφτασε τις 288.000– η υποψηφιότητά της είναι σημαντική.
Από εκεί και πέρα, στις λίστες θα είναι ακόμη ο πρώην υφυπουργός και βουλευτής Γιώργος Αμυράς, πρώτος επιλαχών το 2019 με 175.000 σταυρούς, αλλά και η δεύτερη επιλαχούσα, η δημοσιογράφος Βίκυ Φλέσσα. Από τον ίδιο χώρο, τον δημοσιογραφικό, είναι πιθανή η υποψηφιότητα του Γιώργου Αυτιά, με τον ίδιο να κινείται ήδη ως υποψήφιος. Στον σχεδιασμό είναι ακόμη να υπάρχουν εκπρόσωποι από διάφορες κοινωνικές ομάδες. Από το Σώμα της Αστυνομίας ακούγεται ο Γιώργος Καλιακμάνης και ο Σταύρος Μπαλάσκας, από καθηγητές –πλην των κεντρώων κ. Μαραβέγια και Σέρμπου– υπάρχει και το όνομα του πιο δεξιού διεθνολόγου Αλέξανδρου Δεσποτόπουλου. Από τον χώρο των Ενόπλων Δυνάμεων συζητιέται ο στρατηγός Αλκιβιάδης Στεφανής και ο πτέραρχος Ιατρίδης. Από τον χώρο της Υγείας η πρώην υπουργός Μίνα Γκάγκα, ενώ αρμόδια πηγή προσθέτει πως θα υπάρχουν και στελέχη από τη ΔΑΚΕ και την ΟΝΝΕΔ, αλλά και κάποιος εκπρόσωπος των Ρομά. Τα κριτήρια που θα συγκροτήσουν το ψηφοδέλτιο δεν θα είναι μόνο κοινωνικά, αλλά και γεωγραφικά. Στο Μαξίμου αναζητούν και πρόσωπα με ερείσματα στις μεγάλες πόλεις της περιφέρειας, το Ηράκλειο της Κρήτης και την Πάτρα.
