Το think tank για θέματα έρευνας ανακοίνωσε σήμερα το πρωί, 12/2, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, Στέφανος Κασσελάκης.
Ταυτόχρονα, η Κουμουνδούρου δίνει στο φως της δημοσιότητας τα βιογραφικά των προσώπων που στελεχώνουν το δεύτερο think tank το οποίο ανακοινώνει το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
«Θέλουμε μια χώρα που να κοιτάει στο αύριο. Απαραίτητο συμπλήρωμα λοιπόν της Δημόσιας Παιδείας, η έρευνα στα Δημόσια Πανεπιστήμια», αναφέρει χαρακτηριστικά στην ανάρτησή του ο κ. Κασσελάκης.
Αναλυτικά τα βιογραφικά
Η Ελένη Χατζηχρήστου είναι αστροφυσικός, κάτοχος μάστερ του Αστεροσκοπείου του Παρισιού και διδάκτωρ του Πανεπιστημίου Leiden. Εχει εργαστεί επί σειρά ετών σε μεγάλα ερευνητικά και ακαδημαϊκά ιδρύματα παγκοσμίως (Πανεπιστήμιο Yale, Ινστιτούτο Διαστημικού Τηλεσκοπίου Hubble, NASA Goddard Space Flight Center, Νότιο Ευρωπαϊκό Αστεροσκοπείο Χιλής, Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών) και διετέλεσε πρύτανης του ελληνικού παραρτήματος του City University of Seattle – City Unity College επί σειρά ετών. Τα τελευταία έτη εργάστηκε στο Universite Paris-Diderot (Γαλλία) συντονίζοντας το Laboratoire d’Excellence UniEarths. Από το 2019 εργάζεται στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Ερευνας (European Research Council Executive Agency) στις Βρυξέλλες. Είναι συγγραφέας δεκάδων δημοσιευμένων πρωτότυπων επιστημονικών εργασιών, περισσότερων από 200 εκλαϊκευτικών άρθρων, βιβλιοκριτικών και συνεντεύξεων με σημαίνοντα πρόσωπα της επιστήμης και της τέχνης. Το 2006 κυκλοφόρησε το βιβλίο της «Εξερευνώντας το Σύμπαν». Το 2011 ανακηρύχθηκε ως μία από τις 13 γυναίκες MCFA ρόλους-μοντέλα επιστημόνων της Ευρώπης.
Ο Χάρης Αναστόπουλος είναι αναπληρωτής καθηγητής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Η διδακτορική του διατριβή υποστηρίχθηκε στο Imperial College με αντικείμενο στη Θεωρητική Φυσική, την οποία εκπόνησε ως υπότροφος του ΙΚΥ. Επειτα από μια πλούσια μεταδιδακτορική έρευνα σε μια σειρά διακεκριμένων πανεπιστημίων του αγγλοσαξονικού και του ηπειρωτικού χώρου, τα ευρύτερα ερευνητικά του αντικείμενα επικεντρώνονται στη διασύνδεση κβαντικής επιστήμης και τεχνολογίας και στη θεωρητική βαρύτητα. Στο συγγραφικό και ακαδημαϊκό του δυναμικό απαριθμούνται 70 ερευνητικές εργασίες, εκ των οποίων 18 μονογραφίες, έχει προσκληθεί ως ομιλητής σε 15 διεθνή συνέδρια και έχει υπάρξει επιβλέπων 6 ολοκληρωμένων διδακτορικών. Τα δύο αγγλόφωνα πονήματά του για τα οποία έχει ξεχωρίσει στη διεθνή ακαδημαϊκή κοινότητα είναι αφενός το βιβλίο του με τίτλο «Particle or Wave: The evolution of the concept of matter in modern physics» (Princeton University Press, 2008), καθώς επίσης και το «Quantum Theory, a Foundational Approach» (Cambridge University Press, 2023), επιδεικνύοντας ιδιαίτερη εξοικείωση με τον τρόπο λειτουργίας πολυεθνικών εκδοτικών οίκων. Πέραν όλων αυτών, ο Χάρης Αναστόπουλος έχει διατελέσει επιστημονικός σύμβουλος (science definition team) για το σχεδιαζόμενο πρόγραμμα Deep Space Quantum Link της NASA, για το οποίο η ερευνητική ομάδα διεκρίθη με το NASA Group achievement award το 2022. Συν τοις άλλοις έχει διακριθεί ως επιστημονικός υπεύθυνος σε 5 έργα συνολικού προϋπολογισμού 220.000 ευρώ από το 2016 έως σήμερα.
Ο Γιώργος Πλουμπίδης είναι καθηγητής Υγείας του Πληθυσμού και Στατιστικής στο Ινστιτούτο Κοινωνικών Ερευνών του UCL και διευθυντής της Εθνικής Μελέτης για την Ανάπτυξη του Παιδιού του 1958. Εντάχθηκε στο Centre for Longitudinal Studies το 2014 ως επικεφαλής στατιστικολόγος του κέντρου, ενώ το 2016 έγινε ο πρώτος διευθυντής έρευνας του CLS. Πριν από την ένταξή του στο UCL, ο Γιώργος Πλουμπίδης κατείχε θέσεις στο London School of Hygiene and Tropical Medicine και στο Πανεπιστήμιο του Cambridge. Ο εν λόγω καθηγητής είναι διεπιστημονικός ποσοτικός κοινωνικός επιστήμονας και μεθοδολόγος διαχρονικών πληθυσμιακών ερευνών. Τα κύρια ερευνητικά του ενδιαφέροντα αφορούν τους κοινωνικοοικονομικούς και δημογραφικούς παράγοντες της υγείας κατά τη διάρκεια της ζωής και τους μηχανισμούς που διέπουν τις διαφορές των γενεών στην υγεία και τη θνησιμότητα. Το μεθοδολογικό του έργο σε διαχρονικές έρευνες επικεντρώνεται σε εφαρμογές για τον χειρισμό ελλιπών δεδομένων, την αιτιώδη συμπερασματολογία και το σφάλμα μέτρησης.
Ο Μανόλης Μικράκης είναι επίκουρος καθηγητής Αρχαίας και Μεσαιωνικής Τέχνης στη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, όπου υπηρετεί από το 2014. Σπούδασε Αρχαιολογία και Ιστορία της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Αθηνών (1995) και έλαβε διδακτορικό δίπλωμα Κλασικής Αρχαιολογίας από το Πανεπιστήμιο Χαϊδελβέργης Γερμανίας (2006). Υπηρέτησε στην ελληνική Αρχαιολογική Υπηρεσία και στο αντίστοιχο κυπριακό Τμήμα Αρχαιοτήτων, με κύριο αντικείμενο την ψηφιοποίηση πολιτιστικής κληρονομιάς και τη συνεργασία σε αρχαιολογικές ανασκαφές και εκθέσεις. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα και οι δημοσιεύσεις του εστιάζονται στον προϊστορικό και πρωτοϊστορικό πολιτισμό του Αιγαίου και της Κύπρου, στις σχέσεις τους με τους πολιτισμούς της Ανατολικής Μεσογείου, και στην ιστορία της αρχαίας ελληνικής τέχνης. Εχει λάβει υποτροφίες και ερευνητικές χορηγίες από το γερμανικό κράτος, το Ινστιτούτο Αιγαιακής Προϊστορίας (Φιλαδέλφεια ΗΠΑ) και άλλες πηγές, και συνεργάζεται ως αξιολογητής ερευνητικών έργων με οργανισμούς ενίσχυσης της έρευνας στην Ελλάδα, την Κύπρο και τη Σερβία.
Ο Δημήτρης Πινότσης, PhD (PI) είναι θεωρητικός νευροεπιστήμονας με διδακτορικό στα Μαθηματικά και MSc στη Θεωρητική Φυσική από το Πανεπιστήμιο του Cambridge στην Αγγλία, όπου συνεργάστηκε με τον Θανάση Φωκά. Ο Δημήτρης Πινότσης εργάστηκε με τον Peter Grindrod και στη συνέχεια πέρασε εξήμισι χρόνια στο University College του Λονδίνου (UCL) δουλεύοντας με τον Karl Friston στη μηχανική μάθηση και στην ανάπτυξη μαθηματικών μεθόδων για την ανάλυση των δεδομένων του εγκεφάλου. Στη συνέχεια πήγε στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (MIT), όπου εργάστηκε με τον Earl Miller για τη χρήση προγνωστικής κωδικοποίησης και βαθιά νευρωνικών δικτύων για την αντιμετώπιση θεμελιωδών ερωτημάτων στη γνωστική νευροεπιστήμη. Το 2018 εντάχθηκε στο Κέντρο Μαθηματικής Νευροεπιστήμης και Ψυχολογίας στο City-University of London ως επίκουρος καθηγητής (λέκτορας). Τώρα είναι αναπληρωτής καθηγητής στο ίδιο πανεπιστήμιο και ερευνητικός συνεργάτης στο Τμήμα Εγκεφάλου και Γνωστικών Επιστημών του MIT.
Εχει λάβει πάνω από 10 υποτροφίες από το Cambridge Isaac Newton Trust, το Ιδρυμα Ωνάση, τον οργανισμό Bernstein και άλλους. Είναι επίσης αποδέκτης πολλών βραβείων, όπως του βραβείου OCNS, του βραβείου Smith-Rayleigh του Πανεπιστημίου του Cambridge και του βραβείου του Ινστιτούτου Poincare. Η έρευνά του έχει χρηματοδοτηθεί από το Γραφείο Επιστημονικής Ερευνας της Αεροπορίας των ΗΠΑ, το Picower Innovation Fund, UKRI, Innovate UK, Gambling Commission, EPSRC και το Wellcome Trust. Καλύπτει διάφορους τομείς, όπως η μηχανική μάθηση, η ανάλυση μεγάλων δεδομένων στη νευροαπεικόνιση, η θεωρητική νευροβιολογία και τα μη γραμμικά συστήματα στη μαθηματική φυσική.
Ο δρ Αλέξανδρος Τσομπανίδης έχει διδακτορικό (PhD) στην Ψυχιατρική, Κολέγιο Peterhouse, Πανεπιστήμιο του Cambridge. Επίσης:
- Μεταδιδακτορικός ερευνητικός συνεργάτης, Κοινοπραξία APEX, Κέντρο Ερευνας του Αυτισμού, Πανεπιστήμιο του Cambridge.
- Αξιολογητής μελετών για επιστημονικά περιοδικά (BMJ, Psychoneuroendocrinology, Autism κ.ά.).
- Ιατρική Υπηρεσία στη Νευρολογία (επίπεδο FY2), Νοσοκομείο John Radcliffe, Οξφόρδη.
- Διεθνές βραβείο καλύτερης διδακτορικής διατριβής στο θέμα του αυτισμού, INSAR – 2023.
- Ανακήρυξη στους «40 καλύτερους ερευνητές αυτισμού κάτω των 40 ετών», ίδρυμα Simons, ΗΠΑ.
- Χρηματοδοτήθηκε (£6 εκατ.) από το ίδρυμα Simons, ΗΠΑ, για 4ετές ερευνητικό πρόγραμμα στον αυτισμό.
- Βραβείο Νεοφυούς Επιχειρηματικότητας, βρετανική κυβέρνηση, για την καταπολέμηση της πανδημίας, βραβείο Charles Slater, για διεξαγωγή έρευνας, Τμήμα Ιατρικής, Πανεπιστήμιο Cambridge.
Ο Γεώργιος Χαλκιαδάκης, διδάκτωρ Φιλοσοφίας (PhD) στην Επιστήμη Υπολογιστών από το Πανεπιστήμιο του Τορόντο, Καναδάς. Καθηγητής στο Πολυτεχνείο Κρήτης. Διακρίσεις και βραβεία σε διάφορα διεθνή συνέδρια και διαγωνισμούς. Εχει επιδόσεις στον τομέα της έρευνας με σημαντικό αντίκτυπο, όπως αποδεικνύουν οι 2.886 αναφορές. Συμμετοχή σε διεθνείς διαγωνισμούς, διδακτορικές διατριβές και τεχνικές αναφορές, δημοσιεύσεις σε διεθνή συνέδρια, άρθρα σε επιστημονικά περιοδικά, βιβλία, εμπειρία σε βιομηχανικά και ερευνητικά έργα, καθήκοντα προεδρίας και προγραμματισμού συνεδρίων. Συγκεκριμένα έχει συνδράμει στην οργάνωση και έχει προεδρεύσει σε διεθνείς εργαστηριακές συναντήσεις και θερινά σχολεία. Επιπλέον ήταν συνεδριάρχης στον 17ο EUMAS-2020.
Ο Νικόλαος Μαρκάτος είναι πρώην πρύτανης του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, πρώην κοσμήτορας Σχολής Χημικών Μηχανικών και νυν ομότιμος καθηγητής της Σχολής Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ και επισκέπτης καθηγητής του Πανεπιστημίου Τέξας. Υπήρξε επισκέπτης και Bye-Fellow στο τμήμα Εφαρμοσμένων Μαθηματικών και Θεωρητικής Φυσικής στο Πανεπιστήμιο του Cambridge και επισκέπτης καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Surrey.
