Διπλό «ταμείο» κάνουν στο Μέγαρο Μαξίμου στον απόηχο της συνάντησης του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Ταγίπ Ερντογάν, καθώς αποτιμώνται οι διπλωματικές παράμετροι της επίσκεψης, αλλά και οι επιπτώσεις της στην εσωτερική πολιτική σκηνή, τρεις εβδομάδες πριν από τις ευρωεκλογές.
Κορυφαία κυβερνητικά στελέχη θεωρούν ως σημαντικότερο κεκτημένο ότι οι ελληνοτουρκικές σχέσεις έχουν εισέλθει, παρά τις καταγεγραμμένες διαφωνίες, σε περίοδο κανονικότητας, αλλά και τη μεγάλη βελτίωση της προσωπικής χημείας μεταξύ των Μητσοτάκη και Ερντογάν.
Είναι ενδεικτικό ότι στο δείπνο με το οποίο ολοκληρώθηκε η επίσκεψη, ο πρωθυπουργός και ο Τούρκος πρόεδρος κάθισαν μόνοι σε μια ροτόντα, με τους μεταφραστές τους. Στον αντίποδα, ενδεικτικό των δυσκολιών είναι ότι στη συνάντηση με παρόντες τους Γιώργο Γεραπετρίτη, Χακάν Φιντάν και τους διπλωματικούς τους συμβούλους, δεν έγινε καμία αναφορά στη Χάγη, με τις όποιες εξελίξεις να μετατίθενται το νωρίτερο για τον Σεπτέμβριο, οπότε και οι δύο ηγέτες αναμένεται να συναντηθούν εκ νέου στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ. Και τούτο, καθώς το υπό συζήτηση τετ α τετ τους τον Ιούλιο στο πλαίσιο της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ είναι πολύ πιθανό να μην πραγματοποιηθεί, λόγω προγράμματος, αλλά και επειδή θα έχει μεσολαβήσει λίγος χρόνος από το ραντεβού της περασμένης Δευτέρας στην Αγκυρα. Οσο για το πολιτικό αποτύπωμα της επίσκεψης, είναι ίσως πρόωρο να αποτιμηθεί.
Πάντως, στο Μέγαρο Μαξίμου υπάρχει ικανοποίηση για το γεγονός ότι δόθηκαν απαντήσεις σε όλες τις «επίμαχες» αναφορές του Τ. Ερντογάν, ενώ αναδείχθηκε και το ζήτημα της Μονής της Χώρας. Παράλληλα, διατυπώνεται η άποψη ότι με τους χειρισμούς του ο Κυρ. Μητσοτάκης εδραιώνει περαιτέρω τη θέση του στο Κέντρο και μπορεί να απευθυνθεί στους μετριοπαθείς ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ και του ΠΑΣΟΚ, καθώς από την αντιπολίτευση η κριτική ήταν ακραία, ενώ ετέθη μέχρι και ζήτημα αναβολής της επίσκεψης.
Αναφορικά με τους πιο συντηρητικούς ψηφοφόρους εκτιμάται πως τυχόν απώλειες θα είναι περιορισμένες, καθώς η συγκεκριμένη κατηγορία πολιτών θέλει να τηρούνται οι «κόκκινες γραμμές», αλλά χωρίς η χώρα να βρίσκεται αντιμέτωπη με περιπέτειες, όπως συνέβη κυρίως τη διετία 2020-21. Είναι ενδεικτικό ότι με βάση τις δημοσκοπήσεις του Μαξίμου, πριν από ένα χρόνο τα εθνικά θέματα καταγράφονταν ως «νούμερο δύο» πρόβλημα πίσω από την ακρίβεια, ενώ μετά το Βίλνιους δεν βρίσκονται πλέον ούτε καν στην πρώτη δεκάδα. Παράλληλα, από την τελευταία δημοσκόπηση της Pulse (για τον ΣΚΑΪ) προκύπτει πως μόλις το 27% προσέγγισε «μάλλον αρνητικά» ή «σίγουρα αρνητικά» την επίσκεψη του πρωθυπουργού στην Αγκυρα.
Σκιά Σκοπίων στην ευρωκάλπη
Νέα μεταβλητή που μένει να αποδειχθεί πόσο και πώς επηρεάζει το πολιτικό σκηνικό ενόψει ευρωεκλογών αποτελεί η αμφισβήτηση της συμφωνίας των Πρεσπών από τη Βόρεια Μακεδονία, στον απόηχο της επικράτησης του VMRO. O Κυριάκος Μητσοτάκης «ομογενοποίησε» την κυβερνητική θέση, καθιστώντας σαφές ότι τα τρία μνημόνια συνεργασίας μεταξύ των δύο χωρών δεν πρόκειται να κυρωθούν όσο η Βόρεια Μακεδονία εμμένει στην εμπρηστική της ρητορική, ενώ από την Αθήνα υπονοείται πως σε περίπτωση σταθερής και μόνιμης παραβίασης της συμφωνίας των Πρεσπών, στο τραπέζι θα μπει ακόμη και η καταγγελία της, παρότι η διαδικασία είναι τόσο διπλωματικά όσο και διαδικαστικά εξαιρετικά πολύπλοκη. Παράλληλα, θα τονίζεται πως η Ν.Δ. είχε επισημάνει τις προβληματικές πτυχές της συμφωνίας των Πρεσπών, επιλέγοντας να μην την ψηφίσει. Σε κάθε περίπτωση, τα ερωτήματα που ανακύπτουν είναι:
• Εάν θα «ξαναφουσκώσουν» λόγω των τελευταίων εξελίξεων τα πανιά των κομμάτων δεξιά της Ν.Δ. και κυρίως της Ελληνικής Λύσης, που το τελευταίο διάστημα σταθεροποιείται σε ποσοστά περί το 8%. Πάντως, στο Μέγαρο Μαξίμου επικρατεί η εκτίμηση ότι ο συγκεκριμένος χώρος έχει φθάσει στην «οροφή» του.
• Πόσο θα επηρεαστεί –πιθανότατα αρνητικά– ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο Στέφανος Κασσελάκης, παρότι έχει κάνει στροφή στα εθνικά θέματα –με χαρακτηριστική την αναφορά του στο ΝΑΤΟ ως «ιερά Συμμαχία»– υιοθέτησε πλήρως τη συμφωνία των Πρεσπών, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ κατέθεσε πρόταση για άμεση κύρωση των μνημονίων με τη Βόρεια Μακεδονία εν μέσω των διαδοχικών προκλητικών τοποθετήσεων της νέας ηγεσίας της.
ΣΥΡΙΖΑϊκός εμφύλιος στις Πρέσπες
Είναι προφανές –και για πολλούς ευλόγως, παρά τις δεδομένες της ατέλειες– ότι ο Αλέξης Τσίπρας θεωρεί τη συμφωνία των Πρεσπών ένα από τα κορυφαία «ορόσημα» της τετραετούς παρουσίας του στην πρωθυπουργία. Μάλιστα, προκειμένου να την ολοκληρώσει ξόδεψε σημαντικό πολιτικό κεφάλαιο, καθώς η υπογραφή της αντί να διχάσει, όπως ανέμενε, τη Ν.Δ. οδήγησε σε ρήξη με τον Πάνο Καμμένο, ενώ είχε και εκλογικό κόστος για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ως εκ τούτου, η επιλογή του Στέφανου Κασσελάκη να τον βγάλει επί σειρά ημερών από το «κάδρο» της συζήτησης δικαιολογημένα έχει προκαλέσει πολλές συζητήσεις εντός και εκτός ΣΥΡΙΖΑ. Σε πρώτη ανάγνωση, η επιλογή της Κουμουνδούρου μπορεί να ερμηνευθεί ως επιβεβαίωση του «χαμηλού βαρομετρικού» που επικρατεί στις σχέσεις Κασσελάκη – Τσίπρα μετά τα γεγονότα του συνεδρίου, αλλά και ως απάντηση στις αιχμές που άφησε πρόσφατα ο πρώην πρωθυπουργός κατά του Στ. Κασσελάκη από το Βερολίνο, όπου ανέφερε πως «η απάντηση δεν είναι η αντιπολιτική ούτε η μεταπολιτική, που επικεντρώνεται στο να “γίνεσαι viral”». Ομως, ορισμένοι εκτιμούν πως η επιλογή Κασσελάκη να «αγνοηθεί» ο Αλ. Τσίπρας έχει πολύ μεγαλύτερο βάθος. Οτι δηλαδή στον ΣΥΡΙΖΑ που οικοδομείται τους τελευταίους μήνες, η «σκιά» του πρώην πρωθυπουργού δεν έχει θέση, όπως δεν έχουν θέση στη βιτρίνα του κόμματος και τα άλλοτε πρωτοκλασάτα στελέχη: ίσως δηλαδή κρίνεται πως στα νέα κοινά στα οποία απευθύνεται ο Στ. Κασσελάκης η κυβερνητική θητεία του ΣΥΡΙΖΑ και η πρωθυπουργία Τσίπρα δεν έχουν καταγραφεί με θετικό πρόσημο.
