Ποιο είναι εκείνο το εκλογικό αποτέλεσμα που θα επιτρέψει τη βραδιά των εκλογών να δηλώνουν νικητές; Αυτός είναι ο γρίφος που καλούνται να λύσουν τα επιτελεία της κομματικής ηγεσίας σε ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ ώστε την επομένη της κάλπης της 9ης Ιουνίου να μη βρεθούν απέναντι σε κρίσεις εσωστρέφειας και αμφισβήτησης. Αναλόγως των εκτιμήσεων γίνονται οι προσαρμογές όσον αφορά τη στοχοθεσία της εκλογικής αναμέτρησης.
Θεωρείται κοινός τόπος ότι τόσο στην Κουμουνδούρου όσο και στη Χαριλάου Τρικούπη υπάρχουν στελέχη που κατά το κοινώς λεγόμενο «περιμένουν στη γωνία» για να θέσουν ερωτήματα ως προς τις επιλογές της ηγεσίας και ως προς την ικανότητά της να συνεχίσει να ηγείται, εάν το εκλογικό αποτέλεσμα δεν είναι τέτοιο που να παρέχει ικανοποιητική ασπίδα έναντι μιας τέτοιας κριτικής.
Αναπροσαρμογή
Ολα καταλήγουν στους αριθμούς που θα βγάλει η κάλπη. Σε αυτό το πλαίσιο δεν περνάει απαρατήρητο ότι, υπό τη σχεδόν παγιωμένη εικόνα των δημοσκοπήσεων, οι ηγεσίες ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ εσχάτως προσαρμόζουν τα λεγόμενά τους στα νέα δεδομένα.
Ο Στέφανος Κασσελάκης έχει σταματήσει να μιλάει για δυνατότητα του ΣΥΡΙΖΑ να κερδίσει τις εκλογές και χαμηλώνει τον πήχυ των προσδοκιών στο να γράψει το κόμμα του ένα ποσοστό με το 2 μπροστά. Αυτό δημοσίως, διότι, όπως αναφέρουν στελέχη της Κουμουνδούρου, η απόλυτη κυριαρχία του νέου προέδρου θα κατοχυρωθεί ακόμη και με υπέρβαση του ποσοστού των εθνικών εκλογών έστω και κατά μία ψήφο.
Στο ΠΑΣΟΚ σταδιακά εγκαταλείπουν τις δημόσιες αναφορές σε κατάκτηση της δεύτερης θέσης και μιλούν για ποσοστό μεγαλύτερο από εκείνο των εθνικών εκλογών.
«Οχι νέος Κατρούγκαλος»
Και στα δύο κόμματα διαμορφώνεται ένα βουβό κύμα. Στον ΣΥΡΙΖΑ ο Στέφανος Κασσελάκης κινείται πλέον στη βάση μιας απόλυτα προσωπικής στρατηγικής. Αρκετά από τα στελέχη του «παλαιού ΣΥΡΙΖΑ» παρακολουθούν και περιμένουν. Οι διαφωνίες για την προεκλογική στρατηγική, για το ύφος και για το περιεχόμενό της είναι πολλές. Κανείς, όμως, δεν θέλει «να γίνει νέος Κατρούγκαλος», όπως αναφέρει στέλεχος της Κουμουνδούρου, να γίνει δηλαδή ο αποδιοπομπαίος τράγος ή το βολικό άλλοθι μιας πιθανής εκλογικής αποτυχίας.
Aν ο ΣΥΡΙΖΑ μείνει κάτω από το 15%, τότε αναμένεται ότι θα εκδηλωθούν με μεγάλη σφοδρότητα κινήσεις αμφισβήτησης της νέας ηγεσίας και των επιλογών της.
Η νέα ηγεσία και η ομάδα της έχει αφεθεί να λειτουργήσει κατά το δοκούν. Και από αρκετούς οι επιλογές της θεωρούνται συνταγή αποτυχίας και σίγουρα μια προσέγγιση που απομακρύνεται όλο και περισσότερο από βασικές θέσεις και αρχές του κόμματος σε μεγάλα ζητήματα. Και, ταυτόχρονα, απομακρύνει το παραδοσιακό αριστερό ακροατήριο, την άλλοτε εκλογική βάση του ΣΥΡΙΖΑ.
«Αυτό το ποσοστό των ψηφοφόρων που δίνουν οι δημοσκοπήσεις, εγώ δεν το βρίσκω στη βάση, στον κόσμο που μιλάω», αναφέρει χαρακτηριστικά άλλο κομματικό στέλεχος, που εκτιμά ότι ένα σημαντικό ποσοστό των παλαιών ψηφοφόρων του κόμματος μετακινείται και πιθανόν αντικαθίσταται από νέους ψηφοφόρους, που όμως είναι ένα τελείως διαφορετικό ακροατήριο.
Το βέβαιο είναι ότι αυτοί που τώρα δεν μιλούν ή που επιλέγουν να ασκήσουν χαμηλόφωνη κριτική για επιλογές σε επιχειρηματολογία και πρόσωπα ετοιμάζονται για την επόμενη ημέρα εάν το εκλογικό αποτέλεσμα θεωρηθεί αποτυχία. Πού τοποθετείται ο πήχυς; Οποιο ποσοστό μικρότερο από την επίδοση στις εθνικές εκλογές θα είναι για κάποιους αποτυχία. Ομως, αν ο ΣΥΡΙΖΑ μείνει κάτω από το 15%, τότε αναμένεται ότι θα εκδηλωθούν με μεγάλη σφοδρότητα κινήσεις αμφισβήτησης της νέας ηγεσίας και των επιλογών της.
Αντίστοιχη «ηρεμία πριν από την καταιγίδα» θυμίζει η κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ. Οσο το κόμμα εμφανιζόταν δημοσκοπικά να βρίσκεται στη δεύτερη θέση, ο Νίκος Ανδρουλάκης αντιμετώπιζε το εσωκομματικό ακροατήριο από θέση ισχύος ακόμη και αν σε επίπεδο ποσοστών το ΠΑΣΟΚ έδειχνε καθηλωμένο. Η διολίσθηση στην τρίτη θέση διαμορφώνει νέα δεδομένα και είναι το τελικό ποσοστό αυτό που θα καθορίσει την εκδήλωση της δυσαρέσκειας.
Αν το ΠΑΣΟΚ καταφέρει να αυξήσει έστω και ελάχιστα το ποσοστό του σε σχέση με τις εθνικές εκλογές, η ηγετική ομάδα θα το αξιοποιήσει ως άμυνα σε οποιαδήποτε κριτική, με δεδομένο ότι η Ν.Δ. είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα έχει μείωση ποσοστού και πιθανότατα το ίδιο και ο ΣΥΡΙΖΑ.
Παλαιό στέλεχος του κόμματος περιγράφει την κατάσταση που προεκλογικά επικρατεί σαν μια ιδιότυπη «λευκή απεργία». Οπως λέει, χωρίς να εκδηλώνουν ανοιχτά διαφωνία ή δυσαρέσκεια, κάποια στελέχη έχουν επιλέξει μια στάση διακριτικής αποχής από τα τεκταινόμενα, που δεν συμβαδίζει με το δεδομένο ότι βρισκόμαστε στην κορύφωση της προεκλογικής εκστρατείας.
Βουβός βρασμός
Οι τόνοι έχουν χαμηλώσει, ωστόσο οι διαφωνίες για τους χειρισμούς που έγιναν όχι μόνο στην προεκλογική περίοδο, αλλά όλους τους προηγούμενους μήνες με τη στάση που υιοθέτησε το κόμμα σε κομβικά ζητήματα της επικαιρότητας, παραμένουν. Και κανείς δεν αμφιβάλλει ότι θα έρθουν ξανά στο προσκήνιο μετά την 9η Ιουνίου.
Το ερώτημα που θα απαντηθεί τότε είναι με ποια ένταση θα εκδηλωθούν οι φωνές κριτικής και με ποιο στόχο. Αν, δηλαδή, το εκλογικό αποτέλεσμα είναι τέτοιο που θα ανοίξει ο ασκός του Αιόλου για την ηγεσία ή θα προκαλέσει ένα κύμα διαμαρτυριών, που όμως θα είναι διαχειρίσιμες από την ηγετική ομάδα και θα μπορούν να απαντηθούν με ελιγμούς μικρών, διορθωτικών παρεμβάσεων.
