Προβληματισμό έως και ανησυχία προκαλεί, ευλόγως, το ύψος της αποχής των εκλογέων από την ευρωκάλπη της 9ης Ιουνίου. Και μόνο το άκουσμα του ποσοστού, που φλέρταρε με το υψηλότατο 60%, συνιστά κατ’ αρχάς αφορμή για βαθύτατη περίσκεψη τόσο για την κοινωνία όσο και για το σύνολο των κομματικών επιτελείων.
Οπως κατέγραψε και χθες η «Κ», προκειμένου να υπάρχει μέτρο σύγκρισης, στις προηγούμενες ευρωεκλογές (Μάιος του 2019) τα ποσοστά αποχής – συμμετοχής ήταν σχεδόν αντίστροφα, καθώς στο σύνολο των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους τότε η αποχή έφθασε σε σχεδόν 40%. Για την πληρέστερη εικόνα, σημειώνεται πως στις προ ενός έτους (2023) εθνικές εκλογές η αποχή ήταν αρχικά (Μάιος) 38,24%, ενώ στις επαναληπτικές (Ιούνιος), όταν φαινόταν δηλαδή πως όλα είχαν κριθεί, η αποχή ανήλθε στο 53,74%.
Με τα ασφαλέστερα πολιτικά συμπεράσματα, πάντως, να είναι δυνατόν να εξαχθούν κυρίως μετά μια εκκαθάριση των εκλογικών καταλόγων, η δεύτερη ανάγνωση, αυτή τη φορά των απόλυτων αριθμών, οδηγεί ειδικά τις ηγεσίες και τα επιτελεία των κομμάτων σε χρήσιμες εκτιμήσεις αναφορικά με τις τάσεις του εκλογικού σώματος. Υπό αυτό το πρίσμα, αρχικά σημειώνεται πως από 9.814.685 εγγεγραμμένα στους εκλογικούς καταλόγους άτομα, συμμετείχαν στην προχθεσινή εκλογική διαδικασία 4.062.092.
Τούτων δοθέντων, παρατηρείται ότι η πτώση του ποσοστού της Ν.Δ. (σε σχέση με τις προηγούμενες ευρωεκλογές) κατά πέντε μονάδες αντιστοιχεί σε μείωση εκλογέων κατά σχεδόν 750.000 άτομα.
Προχθές το «γαλάζιο» ψηφοδέλτιο επέλεξαν 1.125.602 ψηφοφόροι. Υπενθυμίζεται ότι στις επαναληπτικές κάλπες του Ιουνίου του περασμένου έτους για τις εθνικές εκλογές, στη «γαλάζια» κάλπη είχαν προσέλθει 2.115.322 εκλογείς.
Αντιστοίχως, ίδια ήταν σε απόλυτους αριθμούς και η μείωση για τον ΣΥΡΙΖΑ, με τους ψηφοφόρους του αυτή τη φορά να ανέρχονται σε 593.133 άτομα. Στις εθνικές εκλογές του περασμένου Ιουνίου το κόμμα, του οποίου τότε ηγείτο ο Αλ. Τσίπρας, επέλεξαν 930.013 ψηφοφόροι.
Από το σημείο αυτό και πέρα είναι που αρχίζει να φαίνεται ανοδική τάση των άλλων κομμάτων της αντιπολίτευσης, με τα ποσοστά πάντως στις περισσότερες περιπτώσεις να μη δίνουν απολύτως καθαρή εικόνα συγκρινόμενα με τους απόλυτους αριθμούς. Ειδικότερα και κατά σειρά κοινοβουλευτικής ισχύος, η κατάσταση διαμορφώθηκε ως εξής:
Το ΠΑΣΟΚ φάνηκε να καταγράφει μεγάλη αύξηση των ποσοστών του (από 7,72% στο 12,79%) συγκριτικά με τις προηγούμενες ευρωεκλογές, που σε απόλυτους αριθμούς όμως μεταφράζεται σε αύξηση κατά μόνο 71.673 ψηφοφόρους. Στις εθνικές εκλογές η Χαριλάου Τρικούπη είχε προσελκύσει 617.487 άτομα.
Στη «γαλάζια» κάλπη προσήλθαν προχθές μόλις 1.125.602 ψηφοφόροι έναντι 2.115.322 εκλογέων τον περασμένο Ιούνιο.
Το ΚΚΕ, που πανηγύρισε τη νέα αύξηση των ποσοστών του (9,25% έναντι 5,35%), είδε μόλις 65.193 «νέους» ψηφοφόρους στην κάλπη του. Τον Ιούνιο του 2023 το «κόκκινο» ψηφοδέλτιο είχαν επιλέξει 401.224 ψηφοφόροι, προσφέροντας ποσοστό 7,69% στο κόμμα του Δημήτρη Κουτσούμπα.
Ακολουθεί το κόμμα του Κυριάκου Βελόπουλου. Σε επίπεδο εντυπώσεων και ποσοστών, η Ελληνική Λύση εμφανίζεται ως μεγάλη νικήτρια στην κομματική αρένα, αφού όχι μόνο αναδείχθηκε στην επικράτεια τέταρτη δύναμη, αλλά και επειδή δείχνει να υπερδιπλασιάζει το ποσοστό της σε σχέση με τις προηγούμενες ευρωεκλογές (από 4,18% σε 9,30%) ή και την προ έτους εθνική εκλογική αναμέτρηση, καθώς είχε λάβει 4,44%. Σε επίπεδο ευρωεκλογών και από πλευράς απόλυτων αριθμών, το ψηφοδέλτιο Βελόπουλου επέλεξαν τώρα 133.011 περισσότεροι ψηφοφόροι, ενώ αντίστοιχου εύρους είναι και η αύξηση συγκριτικά με τις εθνικές κάλπες. Συνολικά, προχθές Κυριακή έλαβε 369.727 ψήφους.
Μια και ο λόγος για τον κυριότερο (από πλευράς εκλογικής ισχύος) ένοικο της πέραν της Ν.Δ. δεξιάς πολυκατοικίας, επιπρόσθετο ενδιαφέρον έχει και μια συνολικότερη «θέαση» του συγκεκριμένου χώρου για την Ελλάδα, εν μέσω της γενικότερης συζήτησης στην Ε.Ε. αναφορικά με την άνοδο της Ακροδεξιάς.
Από το συνολικό ποσοστό 5,93% του εν λόγω χώρου –της λεγόμενης δεξιάς πολυκατοικίας– στις προηγούμενες ευρωεκλογές, καταγράφεται φέτος «εκτίναξη» στο 18,74%, ενώ υπήρξε και ο ενδιάμεσος σταθμός των εθνικών εκλογών, στις οποίες το ποσοστό βρέθηκε στο 13,8% εκείνων που προσήλθαν στις κάλπες.
Βεβαίως, υπάρχουν ορισμένες ποσοτικές και ποιοτικές διαφορές ανάμεσα στις τρεις αυτές αναμετρήσεις σε σχέση με τα εκ δεξιών της Ν.Δ. κόμματα και σχήματα. Ενδεικτικά αναφέρεται πως τώρα δεν μπόρεσαν να συμμετάσχουν οι Σπαρτιάτες ή και πως τον Μάιο του 2019 δεν συμμετείχε το σχήμα της κ. Λατινοπούλου, που τώρα έστειλε τη δημιουργό του στις Βρυξέλλες. Ως προς τη δυναμική των απόλυτων αριθμών, ωστόσο, η εικόνα είναι πολύ ενδιαφέρουσα:
Τους πρωταγωνιστές του συγκεκριμένου πολιτικού χώρου επέλεξαν φέτος 744.642 πολίτες, ενώ στις εθνικές εκλογές 726.115 ψηφοφόροι. Η «εκτίναξη» των ποσοστών που προαναφέρθηκε, με άλλα λόγια, αντιστοιχεί σε μόλις 18.500 ψηφοφόρους – λιγότερους, δηλαδή, και από εκείνους που η Φωνή Λογικής της κ. Λατινοπούλου είχε προσελκύει στις κάλπες του 2023 (είχε λάβει 22.347 ψήφους, ποσοστό 0,43%). Σημειώνεται ότι στις ευρωκάλπες ανήλθε στο 3,04%, ένα ποσοστό το οποίο αντιστοιχεί σε 120.753 εκλογείς.
Η «νίκη» Νατσιού
Αλλο ειδικού ενδιαφέροντος παράδειγμα αποτελεί η Νίκη, της οποίας ο πρόεδρος το βράδυ της Κυριακής στη δήλωσή του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Αυξήσαμε τα ποσοστά μας σχεδόν κατά μία ποσοστιαία μονάδα». Τι λένε οι αριθμοί; Το κόμμα του κ. Νατσιού φαίνεται να σημειώνει αύξηση του ποσοστού του σε σχέση με τις εθνικές εκλογές κατά 0,67%, πλην όμως σε αυτή την περίπτωση υπάρχει το παράδοξο πως σε απόλυτους αριθμούς καταγράφηκε μείωση των ψηφοφόρων του – από 193.124 τον περυσινό Ιούνιο, προχθές το επέλεξαν 19.550 λιγότεροι, δηλαδή 173.574 ψηφοφόροι.
Από τη συγκεκριμένη οπτική γωνία θέασης του εκλογικού αποτελέσματος, λοιπόν, μακριά από τις εντυπώσεις των ποσοστών που είθισται να χρησιμοποιούν για ευνόητους λόγους οι ηγεσίες των κομμάτων, φαίνεται πως προκύπτουν χρησιμότερα συμπεράσματα, ως προς τις διαθέσεις, τις τάσεις και την κινητικότητα των μελών του εκλογικού σώματος, κυρίως υπό το πρίσμα της αποχής και του πώς η μη συμμετοχή των πολιτών στην εκλογική διαδικασία μπορεί να διαμορφώσει προς τη μια ή προς την άλλη πλευρά το κλίμα και τη διαμόρφωση εξελίξεων.
