Με την περίοδο της θερινής ραστώνης να οδεύει προς το τέλος της, τα επιτελεία σε Ν.Δ., ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ καλούνται σταδιακά να ανεβάσουν ρυθμούς και να διαμορφώσουν τον σχεδιασμό τους για ένα «σύνθετο» και πολιτικά κρίσιμο φθινόπωρο. Για το κυβερνητικό στρατόπεδο διπλό στοίχημα αποτελεί η σταδιακή απορρόφηση του όποιου κόστους από την πυρκαγιά στη βορειοανατολική Αττική και η ανάκτηση της πρωτοβουλίας των κινήσεων με αφετηρία τις οικονομικές εξαγγελίες του Κυρ. Μητσοτάκη στις 7 Σεπτεμβρίου από το βήμα της ΔΕΘ.
Στο Μέγαρο Μαξίμου επικρατεί η εκτίμηση πως η ψυχραιμότερη αποτίμηση της πρόσφατης επέλασης της φωτιάς θα συμβάλει στη βελτίωση του κλίματος, καθώς η πλειονότητα της κοινής γνώμης αντιλαμβάνεται τη δυσκολία διαχείρισης των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής, ενώ η Ν.Δ. έχει απορροφήσει κραδασμούς από φυσικές καταστροφές και στο παρελθόν.
Σε κάθε περίπτωση η συζήτηση, που με πρωτοβουλία του πρωθυπουργού θα πραγματοποιηθεί στη Βουλή με την επανέναρξη των εργασιών της –και σε κάθε περίπτωση πριν από τη μετάβασή του στη Θεσσαλονίκη–, θα επιχειρηθεί να μεταφερθεί από τα τηλεοπτικά πλάνα της Δευτέρας και Τρίτης στις ουσιαστικές παρεμβάσεις στο μέτωπο της πυροπροστασίας τα τελευταία χρόνια. Παρεμβάσεις, που όπως σημειώνουν συνομιλητές του πρωθυπουργού «δεν θα πρέπει να απαξιωθούν» με αφορμή την πυρκαγιά της περασμένης εβδομάδας. Στο πλαίσιο αυτό, κατά πληροφορίες, ο Κυρ. Μητσοτάκης δεν προτίθεται να εστιάσει μόνο στη φωτιά με αφετηρία τον Βαρνάβα, αλλά –με παράθεση στοιχείων– πρωτίστως στα βήματα που έχουν γίνει στα μέτωπα της πρόληψης και αντιμετώπισης των πυρκαγιών, χρόνο με τον χρόνο από το 2019 μέχρι φέτος.
Συγκεκριμένα, θα αναδειχθεί ότι από την 1η Μαΐου και μετά η Πυροσβεστική κλήθηκε να αντιμετωπίσει πάνω από 3.543 ενάρξεις πυρκαγιών, δηλαδή 50% περισσότερες απ’ ό,τι το ίδιο χρονικό διάστημα το 2023 και αυτό έγινε με επιτυχία, παρά τις προσπάθειες απαξίωσης του μηχανισμού Πολιτικής Προστασίας με αφορμή τη βορειοανατολική Αττική. Παράλληλα, πλέον η χώρα διαθέτει 17.500 πυροσβέστες, τους περισσότερους από κάθε άλλη περίοδο και βρίσκεται στην πρώτη θέση μεταξύ των χωρών της Ε.Ε. αναλογικά με τον πληθυσμό της.
Επίσης, στα «κεκτημένα» του φετινού καλοκαιριού καταγράφεται, σύμφωνα με τους επιτελείς του Μεγάρου Μαξίμου, ότι στους δήμους της βορειοανατολικής Αττικής καθαρίστηκαν 83.243 οικόπεδα, περιορίζοντας σε έναν βαθμό το μέγεθος της πρόσφατης καταστροφής, ενώ στις ίδιες περιοχές στο πλαίσιο του προγράμματος πρόληψης και πυροπροστασίας Anti-Nero έχουν υπογραφεί συμβάσεις συνολικού ύψους 38,8 εκατ. ευρώ. Οπως επισημαίνεται, ενώ πριν από το 2020 οι δαπάνες πρόληψης για τις πυρκαγιές περιορίζονταν ετησίως στα 3,5 εκατ. ευρώ, την περίοδο 2022-23 αυτές ανήλθαν –για πρόληψη και αποκατάσταση– σε πάνω από 320 εκατ. μόνο από το Ταμείο Ανάκαμψης.
Ο κίνδυνος της πράσινης Βαβέλ
Για το ΠΑΣΟΚ, το κρίσιμο ερώτημα είναι εάν η πορεία του το δίμηνο Σεπτεμβρίου – Οκτωβρίου, κατά το οποίο θα δοθεί και θα ολοκληρωθεί η μάχη για την ηγεσία, θα λειτουργήσει «προωθητικά» ή θα σηματοδοτήσει την οπισθοχώρηση της παρουσίας του στην κεντρική σκηνή. Η Χαριλάου Τρικούπη θεωρητικά εισέρχεται στη νέα πολιτική περίοδο με δύο πλεονεκτήματα, ανεξαρτήτως του ποιος θα επικρατήσει στις επερχόμενες εσωκομματικές κάλπες: πρώτον, η διαδικασία εκλογής νέου προέδρου θα στρέψει τους προβολείς της δημοσιότητας στο ΠΑΣΟΚ. Δεύτερον, τις επόμενες εβδομάδες ο ΣΥΡΙΖΑ, βασικός αντίπαλός του στη μάχη για την ηγεμονία στον χώρο της Κεντροαριστεράς, αναμένεται να παραμείνει σε καθεστώς περιδίνησης. Στον αντίποδα, όμως, για τη Χαριλάου Τρικούπη ελλοχεύουν και συγκεκριμένοι κίνδυνοι:
• Οι διεκδικητές της ηγεσίας –Ν. Ανδρουλάκης, Χ. Δούκας, Αννα Διαμαντοπούλου, Π. Γερουλάνος, Μ. Κατρίνης και Νάντια Γιαννακοπούλου– θα ξεδιπλώσουν τις βασικές προγραμματικές τους θέσεις, που εκ των πραγμάτων θα είναι σε πολλά σημεία ασύμπτωτες ή αντιθετικές. Τον Σεπτέμβριο, μήνα κατά τον οποίο τα κόμματα εκπέμπουν μέσω ΔΕΘ τα βασικά τους πολιτικά μηνύματα, το ΠΑΣΟΚ είναι ως εκ τούτου πιθανό να μεταδίδει εικόνα Βαβέλ, που μπορεί να προκαλέσει την αντίδραση «δεξαμενών» πέραν του στενού πυρήνα των ψηφοφόρων του.
• Επίσης, το ΠΑΣΟΚ καλείται να ξεπεράσει στις κάλπες της 6ης και της 13ης Οκτωβρίου τον πήχυ της συμμετοχής των 270.000 ψηφοφόρων του 2021 και των 210.000 του 2017. Εάν δεν το επιτύχει, στην κοινή γνώμη θα δημιουργηθεί η αίσθηση ότι η εκλογή ηγεσίας παρέμεινε μια εσωστρεφής διαδικασία, που τελικώς δεν αφορούσε ευρύτερα στρώματα της κοινωνίας.
• Τέλος, μένει να αποδειχθεί πως η προεκλογική εκστρατεία των υποψηφίων για την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ δεν θα συνοδευθεί από «χτυπήματα κάτω από τη μέση», που θα στρέψουν την προσοχή στη Χαριλάου Τρικούπη με αρνητικό τρόπο και θα διαμορφώσουν σκηνικό εντάσεων ενόψει της «επόμενης ημέρας» στο κόμμα.
Η στρατηγική της σιωπής
Εάν για τη Ν.∆. και το ΠΑΣΟΚ το επερχόμενο φθινόπωρο εμπεριέχει δύσκολα στοιχήματα, για τον ΣΥΡΙΖΑ συνιστά διέλευση από «διακεκαυμένη ζώνη». Πρώτον, με χρονικό ορίζοντα το συνέδριο στις 4-6 Οκτωβρίου η εσωκομματική σύγκρουση θεωρείται σχεδόν αναπόφευκτη: θα επέλθει είτε με βάση τον σχεδιασμό του ίδιου του Στ. Κασσελάκη προκειμένου να μετατρέψει –όπως χαρακτηριστικά λέγεται– τον ΣΥΡΙΖΑ σε «κόμμα Ι.Χ.», ή από «λάθος», αφού συχνά ο ίδιος πυροδοτεί ακραίες εντάσεις με χειρισμούς τους οποίους στη συνέχεια επιχειρεί να αμβλύνει. Υπό το ανωτέρω πρίσμα και αναλόγως των κινήσεων του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, όλα τα ενδεχόμενα και για τη στάση της ομάδας των «87» της εσωκομματικής αντιπολίτευσης θα είναι τις επόμενες εβδομάδες ανοιχτά. Από την οριστική ρήξη με τον Στ. Κασσελάκη μέχρι την αποχή από το συνέδριο. Το δεύτερο ερώτημα που πλανάται πάνω από την Κουμουνδούρου είναι το επόμενο επεισόδιο στις σχέσεις Κασσελάκη με Τσίπρα, μετά και την «απειλή» του τελευταίου ότι θα δημοσιοποιήσει τους λόγους της μεταξύ τους ρήξης. Πάντως, πολλοί εκτιμούν με βάση και την έως τώρα στάση του, πως ο Αλ. Τσίπρας δεν πρόκειται να σηκώσει ούτε αυτή τη φορά το γάντι του διαδόχου του στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Οπως σημειώνουν, ο πρώην πρωθυπουργός εμφανίζεται να έχει υιοθετήσει την προσέγγιση ότι για τον ίδιο το κόστος θα είναι μεγαλύτερο εάν εμπλακεί σε «διάλογο» με τον Στ. Κασσελάκη από το να αφήνει τα πυρά του αναπάντητα.
