Είτε γεννάται ο νέος ΣΥΡΙΖΑ είτε πεθαίνει ο παλαιός, από τη στιγμή που γίνεται με όρους διάσπασης το αποτέλεσμα δεν μπορεί να είναι καλό. Επειτα από 340 ημέρες με νέο πρόεδρο στο «τιμόνι», το κόμμα δεν απέφυγε τον «γκρεμό» από τις «στραβοτιμονιές». Από τον μικρό Συνασπισμό των δύο δεκαετιών στον μεγάλο κυβερνητικό ΣΥΡΙΖΑ του 36%, η κατηφόρα οδηγεί «πίσω ολοταχώς» στις ρίζες. Οι ταραχώδεις συνεδριάσεις που προηγήθηκαν δείχνουν πως τίποτα δεν μπορεί να αλλάξει. Τρίτη πίσω από το ΠΑΣΟΚ η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση, ξαναφλερτάρει με μονοψήφια ποσοστά, που δεν μπορούν να αποφευχθούν με πρόχειρους αυτοσχεδιασμούς της ηγεσίας, αλλά ούτε και με τις μέχρι πρότινος ασυντόνιστες φωνές της εσωκομματικής αντιπολίτευσης.
Ο Στέφανος Κασσελάκης εγκλωβίστηκε μέσα στο πρότυπο που είχε φτιάξει για ένα κόμμα που θα του ανήκει, επιχειρώντας να σβήσει το παρελθόν του. Δεν τον πείραξε να αναδείξει τον Παύλο Πολάκη «κομματάρχη» του ΣΥΡΙΖΑ, με στόχο να μη χάσει στην Κεντρική Επιτροπή από την πρόταση μομφής. Το κύμα αμφισβήτησης ήταν μεγάλο με τους «87» να καταθέτουν χθες στην Κεντρική Επιτροπή ένα πολύ σκληρό κείμενο κατά του Στέφανου Κασσελάκη: «Ο Πρόεδρος του κόμματος οφείλει επιτέλους να αναλάβει την ευθύνη και να προκηρύξει εκλογές Προέδρου. Στη δημοκρατία δεν υπάρχουν αδιέξοδα», ανέφεραν συμπληρώνοντας πως το κόμμα είναι αντιμέτωπο με μια πρωτοφανή κρίση. Υστερα από το τελεσίγραφο, όλα πήραν τον δρόμο τους ως συνέχεια άλλων γεγονότων που προηγήθηκαν: Η ψηφοφορία για τις αλλαγές στο προεδρείο της Κ.Ο. έδειξε πως ο κ. Κασσελάκης δεν ελέγχει τη μισή του κοινοβουλευτική ομάδα. Η επιτροπή Καταστατικού απέρριψε προτεινόμενες δικές του αλλαγές, η επιτροπή Δεοντολογίας δυσκολεύεται να βρει την απαιτούμενη πλειοψηφία για να εισηγηθεί τη διαγραφή του Χρήστου Σπίρτζη, ενώ και στην Πολιτική Γραμματεία της Πέμπτης το «σκορ» έγραψε οριακά «10-9» υπέρ της πλειοψηφίας. Στη συγκεκριμένη συνεδρίαση, παρά την πίεση που δέχτηκε για προσφυγή στις κάλπες, βρήκε τον χρόνο, αλλά κυρίως τη διάθεση, να επιτεθεί στον Αλέξη Τσίπρα. Και κατά πολλούς δεν ήταν τυχαίο που τον συμπεριέλαβε στους αποχωρήσαντες από το κόμμα βουλευτές της Νέας Αριστεράς, βάζοντάς τον στο κάδρο των «υπονομευτών». Μέσα σε αυτό το περιβάλλον θεωρείται πολύ δύσκολο να παρέμβει ο Αλέξης Τσίπρας. Εκτός κι αν χρειαστεί να υπάρξει κάτι πολύ ηχηρό, όπως πέρυσι τον Φεβρουάριο πριν από το συνέδριο. Κανείς δεν πιστεύει πλέον πως θα υπήρχε έστω και μια πιθανότητα να είναι ο διάδοχος του Στέφανου Κασσελάκη.
Ο Συνασπισμός Σύγχρονης Αριστεράς έπεσε σαν «βόμβα» και όλοι έψαχναν τουλάχιστον να βρουν πού πήγε η «Προοδευτική Συμμαχία». Η «παγωμάρα» μεταξύ και των νεοπροεδρικών οδήγησε στο να μαζευτεί το συγκεκριμένο όνομα και στην επιτροπή Καταστατικού να πλειοψηφεί μόνο η πρόταση για αλλαγή στο όνομα. Η βίαιη και άκομψη κάποιες φορές «αποτσιπροποίηση» παρ’ όλα αυτά φαίνεται πως αποτελεί στρατηγική. Οσοι πίστεψαν στο έργο της περιόδου διακυβέρνησης 2015-2019 διακινδυνεύουν να προβλέψουν ακόμη και το ενδεχόμενο ο πρώην πρωθυπουργός να αποστασιοποιηθεί απολύτως προκειμένου να αφοσιωθεί αποκλειστικά στο ινστιτούτο που έχει δημιουργήσει. Εκτιμούν πως ο αποψιλωμένος ΣΥΡΙΖΑ με τα νέα δεδομένα θα συρρικνωθεί ακόμη πιο πολύ. Οι ιδεολογικές διαφορές που υπήρχαν ανέκαθεν στον ΣΥΡΙΖΑ ήταν μεγάλες, ωστόσο όταν αυτές μετατράπηκαν σε προσωπικές η «μπάλα» χάθηκε. Ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ τα έβρισκε με την «Ομπρέλα», ενώ ο Νίκος Παππάς με τον Ευκλείδη Τσακαλώτο, αν και έβλεπαν με εντελώς διαφορετικό τρόπο τον μετασχηματισμό του κόμματος, συνυπήρχαν σ’ αυτό. Κανείς σήμερα δεν πρόκειται να ασχοληθεί να βρει σημεία επαφής ανάμεσα στον Χρήστο Σπίρτζη και τον Πέτρο Παππά. Η ρήξη ήταν δεδομένη πριν από την Κεντρική Επιτροπή και είχε δρομολογηθεί από τις ευρωεκλογές και μετά.
Χθεσινό τελεσίγραφο των «87» προς τον Στέφανο Κασσελάκη για προκήρυξη εκλογών.
Για τον ΣΥΡΙΖΑ που «αργοπεθαίνει» η λύση είναι δύσκολο να βρεθεί. Ακόμη και οι εκλογές δεν μπορεί να τον λυτρώσουν και να τον ξαναβάλουν στις «ράγες». Μαζί του «βουλιάζει» όλο και πιο πολύ και η ιδέα της ενωμένης Κεντροαριστεράς. Η απόφαση της προηγούμενης Κεντρικής Επιτροπής, η οποία αναφέρει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικεί να ηγηθεί μιας μεγάλης προοδευτικής εκλογικής συμμαχίας, πετάχτηκε στις καλένδες. Σκόρπιοι ψηφοφόροι, χωρίς πολιτική στέγη, που δυσκολεύονται να γυρίσουν στο ΠΑΣΟΚ, αδυνατούν να ξαναεμπιστευθούν την Κουμουνδούρου ύστερα από όλα όσα βλέπουν.
Από τις έντονες συζητήσεις που πραγματοποιήθηκαν το Σαββατοκύριακο προκύπτει πως όσο εξελίσσεται η ρευστοποίηση, η μελαγχολία στην Κουμουνδούρου μεγαλώνει. Από τη στιγμή που λίγοι ενοχλήθηκαν από το γεγονός πως οι οργανωτικές προτεινόμενες αλλαγές περιλαμβάνουν «ανοιχτές λέσχες για μέλη και φίλους», κάτι δεν πάει καλά. Ούτε ένας στην Κουμουνδούρου δεν σκέφτηκε τον αρνητικό συμβολισμό της συγκεκριμένης λέξης;
Το φθινόπωρο θα είναι πολύ κρίσιμο για το κόμμα. Αν δεν βρεθεί το πρόσωπο που να έχει έρεισμα στη βάση και να επαναφέρει τον κόσμο του ΣΥΡΙΖΑ, ο Στέφανος Κασσελάκης θα έχει δίκιο να υποστηρίζει πως οι αντιπολιτευτικές φωνές ήταν κενές περιεχομένου. Η συζήτηση για «αυτομόληση» βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ φουντώνει και επιβεβαιώνοντας ουσιαστικά το ρεπορτάζ της «Κ» της περασμένης Κυριακής, ο κ. Κασσελάκης ξαναζήτησε τη δέσμευσή τους πως δεν θα χάσει το κόμμα τη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
