Τα 50ά γενέθλια της Νέας Δημοκρατίας αναπόφευκτα θα ανοίξουν και μια συζήτηση για την επόμενη ημέρα. Η Ν.Δ. ετοιμάζεται ήδη στο παρασκήνιο γι’ αυτό, καθώς ο πρωθυπουργός αμέσως μετά τις ευρωεκλογές ζήτησε από τα στελέχη της Πειραιώς να ετοιμάσουν προτάσεις ενόψει του συνεδρίου της άνοιξης του 2025.
Αυτές είναι υπό επεξεργασία και σύμφωνα με πληροφορίες, εξετάζονται τροποποιήσεις ακόμη και σε θέματα που μέχρι τώρα δεν είχαν αλλάξει για δεκαετίες, όπως η δομή του κόμματος και ο τρόπος λειτουργίας του.
Την ίδια ώρα, ο πρωθυπουργός θα επαναφέρει το επόμενο διάστημα τις συναντήσεις με γκρουπ βουλευτών, ενώ η κεντρική εντολή του Μαξίμου στο κόμμα είναι να ξεκινήσουν τα στελέχη περιοδείες ανά την Ελλάδα. Τα παραπάνω κρίνονται απαραίτητα, καθώς η Κ.Ο. ήδη υπογείως πριν από τις ευρωεκλογές και πιο φανερά μετά, βρίσκεται σε τροχιά απομάκρυνσης από την κυβέρνηση, όπως φάνηκε και από την ερώτηση, εντός της εβδομάδας, των 11 «γαλάζιων» βουλευτών προς τον υπουργό Οικονομικών Κωστή Χατζηδάκη για τα κόκκινα δάνεια.
Τι είναι η Νέα Δημοκρατία σήμερα και πού θέλει να πάει μετά από 50 χρόνια αδιάλειπτης παρουσίας στην πολιτική ζωή της χώρας;
Η «Κ» έθεσε το ερώτημα σε τέσσερα στελέχη «γέννημα – θρέμμα» της παράταξης.
Οι «ετικέτες» μικραίνουν τη Ν.Δ.
Της Ντόρας Μπακογιάννη
Το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας είναι παιδί μιας ανάγκης. Της ανάγκης μιας κοινωνίας να οργανωθεί «σε ισχυρούς πολιτικούς σχηματισμούς, ικανούς να προστατεύσουν τη Δημοκρατία» (Κ. Καραμανλής, Ιδρυτική Διακήρυξη). Οσο η Δημοκρατία στη χώρα μας θα χρειάζεται φροντίδα και υπεράσπιση, η Ν.Δ. θα έχει λόγο ύπαρξης. Ως εκ τούτου, η ταυτότητα της Ν.Δ. δεν αλλάζει, είναι σταθερή. Αυτό που διαφοροποιεί τη Ν.Δ. από τις άλλες πολιτικές δυνάμεις της χώρας είναι ότι η ιδρυτική της διακήρυξη, που γράφτηκε 50 χρόνια πριν, ισχύει στο ακέραιο σήμερα. Αυτή είναι και η πολύ μεγάλη δύναμή της. Αρα, το να συζητάμε για ταυτότητα είναι μία συζήτηση, κατά τη γνώμη μου, κενή περιεχομένου. Στην πραγματικότητα, το μεγάλο στοίχημα της επόμενης δεκαετίας για τη Νέα Δημοκρατία –όπως και συνολικά για την Ελληνική Δημοκρατία– είναι η συμμετοχή. Καθώς κοιτάμε πίσω στα πρώτα 50 χρόνια από την αποκατάσταση της Δημοκρατίας, είναι σαφές ότι η Ν.Δ. είναι το κόμμα που εξέφρασε με τη μεγαλύτερη συνέπεια τη βούληση του ελληνικού λαού. Το να είσαι ένα τέτοιο κόμμα συνοδεύεται και με τη μεγάλη υποχρέωση να προωθείς τον ορθό λόγο. Να αφουγκράζεσαι, αλλά και ταυτόχρονα να προχωράς την κοινωνία. Να την ακούς, αλλά και να την κυβερνάς. Να έχεις πάντα ως πυξίδα τη μεγάλη εικόνα, αλλά και να εστιάζεις σε συγκεκριμένα προβλήματα. Oποτε το κόμμα κατάφερε να προφέρει με σαφήνεια ένα πολιτικό μήνυμα που να απαντάει στις ανησυχίες των περισσοτέρων, δεν μεγάλωσε μόνο την παράταξη, αλλά ενίσχυσε και την υγεία της ίδιας της Δημοκρατίας, μέσω της υψηλής συμμετοχής. Oταν εγκλωβίστηκε στις «παραπλανητικές ετικέτες της Δεξιάς, του Κέντρου και της Αριστεράς» (Κ. Καραμανλής, Ιδρυτική Διακήρυξη) δεν μίκρυνε μόνο εκείνο, αλλά περιορίστηκε και η συμμετοχή. Πέρα από τις ευπρόσδεκτες καινοτομίες που προσφέρουν οι ψηφιακές τεχνολογίες στον διάλογο μεταξύ κομματικής βάσης και ηγεσίας, η ικανότητα της Ν.Δ. να διευρύνεται θα καθοριστεί από τις ιδέες και το όραμά της για την αντιμετώπιση των σημαντικότερων προκλήσεων της εποχής που έρχεται. Σε αυτήν την κατεύθυνση, είναι απόλυτη ανάγκη η προσπάθεια διαρκούς ανανέωσης με τα πιο παραγωγικά και φιλελεύθερα κομμάτια της κοινωνίας. Για άλλη μια φορά πυξίδα θα πρέπει να είναι ο προσανατολισμός που υιοθέτησε το κόμμα από την ίδρυσή του: «Η Ν.Δ. υπόσχεται ότι θα ανανεώνεται διαρκώς από τις νέες δυνάμεις της χώρας, τις οποίες θεωρεί πάντα προνομιούχες, γιατί εμφανίζουν αμεσότερα τον παλμό της εποχής μας» (Κ. Καραμανλής, Ιδρυτική Διακήρυξη).
*Η κ. Ντόρα Μπακογιάννη είναι βουλευτής Χανίων, πρώην υπουργός.
Διεύρυνση, αλλά όχι μετάλλαξη
Του Γιάννη Οικονόμου
Η Νέα ∆ημοκρατία είναι ένα κόμμα με ιστορία πια μισού αιώνα, αλλά ταυτόχρονα είναι ο πολιτικός φορέας έκφρασης μιας πολύ παλαιότερης παράταξης. Ηταν και παραμένει ένα μεγάλο λαϊκό κόμμα, το οποίο στηρίζεται σε συντηρητικές αξίες για να προάγει φιλελεύθερες αρχές. Αυτή είναι η σύνθεση που επεδίωξε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, μετά το 1974. Οι συντηρητικές αξίες –όσον αφορά στην ελληνικότητα, την παράδοση, την ιστορία, τη θρησκεία, την οικογένεια, την ανάγκη παρουσίας και εξέλιξης της μέσης τάξης, τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό– λειτουργούν ως ο δεσμός με το παρελθόν όσο και με το μέλλον. Για να συντονίσουμε την ταυτότητά μας με το σήμερα πρέπει μέσα από αυτήν να εκφράσουμε πολιτικά όσους αναζητούν απαντήσεις στα μεγάλα προβλήματα της εποχής μας, όπως το στεγαστικό και οι καλές δουλειές, το περιβαλλοντικό, η μετανάστευση, η υπερβολική έμφαση που δόθηκε σε «δικαιώματα», ενώ δεν δόθηκε η ίδια μέριμνα στην ασφάλεια, στη δίκαιη αναδιανομή του εισοδήματος. Η Ν.Δ. οφείλει να διευρύνεται χωρίς να μεταλλάσσεται. Eπίσης, πρέπει να αποφύγει την πολιτική ασθένεια που συρρίκνωσε το ΠΑΣΟΚ τα περασμένα χρόνια, να καταστεί δηλαδή στη συνείδηση των πολιτών ένα σύστημα που μοναδικό σκοπό έχει τη διατήρηση της εξουσίας. Την ίδια ώρα καλείται να αντιμετωπίσει ένα διαχρονικό πρόβλημα: των σχέσεων κυβέρνησης – κόμματος που δημιουργείται αφενός λόγω αδυναμίας κατανόησης ότι η κομματική ιδιότητα δεν μπορεί να συνεπάγεται αυτόματα και κυβερνητική θέση και αφετέρου από περιπτώσεις αξιωματούχων που «μετεγγράφονται» στην κυβέρνηση χωρίς προηγουμένως να έχουν συμβάλει σε νίκες και, κυρίως, χωρίς να έχουν ζυμωθεί με την κουλτούρα της παράταξης, γεγονός που τους οδηγεί πολλές φορές να εστιάζουν σε λάθος προτεραιότητες, ιδιαίτερα αν δεν είχαν εμπειρία εκλογικής νομιμοποίησης έστω και σε άλλους χώρους και τελικά να εκπέμπουν ελιτισμό και περιφρόνηση για ό,τι προηγήθηκε της εποχής τους. Οσον αφορά το οργανωτικό μοντέλο της δεκαετίας του ’80, είναι πλέον εντελώς παρωχημένο και οφείλουμε, αξιοποιώντας την τεχνολογία, να βρούμε διαδραστικά εργαλεία όπου τα μέλη του κόμματος θα συμμετέχουν πιο ενεργά. Τέλος, ίσως θα πρέπει να προβληματιστούμε για το αν το μοντέλο που εισήγαγε ο Γιώργος Παπανδρέου, βάσει του οποίου στη σημαντικότερη διαδικασία, αυτήν της εκλογής προέδρου, τα πραγματικά ενεργά μέλη εξισώνονται με όποιον επιθυμεί να συμμετάσχει, έφτασε στα όριά του.
Ο πρωθυπουργός έχει ήδη ζητήσει από τα στελέχη της Πειραιώς να ετοιμάσουν προτάσεις για την επόμενη ημέρα του κόμματος ενόψει του συνεδρίου της άνοιξης του 2025.
*Ο κ. Γιάννης Οικονόμου είναι βουλευτής Φθιώτιδας, πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος.
Ισότιμη συμμετοχή των οργανώσεων του εξωτερικού
Του Γιάννη Μπρατάκου
Η Νέα ∆ημοκρατία είναι σήμερα ένα από τα μεγαλύτερα κεντροδεξιά κόμματα της Ευρώπης. Είναι μια παράταξη που συνδέθηκε με ιστορικές εθνικές επιλογές και κατάφερε να παραμείνει ισχυρή και ενωμένη, μέσα σε δύσκολες και ταραγμένες εποχές. Δεν έπαψε ποτέ να κοιτάζει στο μέλλον, να υπηρετεί το συμφέρον του τόπου με ορίζοντα όχι μόνο το σήμερα, αλλά και το αύριο. Αυτό θα πρέπει να κάνει και τα επόμενα χρόνια. Με αυτές τις αρχές να συνεχίσει να εξελίσσεται στον χρόνο, να συνεχίσει να ενσωματώνει δημιουργικά κομμάτια της κοινωνίας, να υπηρετεί τον πατριωτισμό της ευθύνης, να καινοτομεί πολιτικά και οργανωτικά. Η Νέα Δημοκρατία μπορεί και οφείλει, λοιπόν, να αξιοποιήσει τη δυναμική των στελεχών της, να ενσωματώνει διαρκώς τα στελέχη αυτά στις μελλοντικές της κυβερνήσεις και να δημιουργήσει ένα μείγμα τεχνοκρατών και κομματικών κοινοβουλευτικών στελεχών. Επειδή όμως σήμερα ζούμε σε μια εποχή μεγάλων, παγκόσμιων αλλαγών και προκλήσεων, αλλά και πρωτόγνωρων ψηφιακών δυνατοτήτων, που εκμηδενίζουν τις αποστάσεις και επιτρέπουν σε κάθε ενεργό πολίτη να συμμετέχει, το κόμμα πρέπει να εξελιχθεί βασικά σε αυτόν τον τομέα. Η Ν.Δ. πρέπει να εκμεταλλευθεί αυτές τις δυνατότητες, για να διαβουλευθεί με όλες τις δημιουργικές δυνάμεις του ελληνισμού. Παντού. Να συνεχίσει να ακούει κάθε συγκροτημένη πρόταση, να συζητάει και να αποφασίζει ανά προγραμματική ενότητα, με τη συμμετοχή όλων των μελών της, σε όλο τον κόσμο, μέσω ηλεκτρονικών ψηφοφοριών. Ετσι, θα συνεχίσει να σφυρηλατεί νέες προτάσεις, για όλα τα μεγάλα τοπικά και εθνικά θέματα που απασχολούν την κοινωνία σήμερα – αλλά και γι’ αυτά που θα μας απασχολήσουν στο μέλλον. Θα συνεχίσει να προετοιμάζει έτσι τη χώρα για το αύριο, με ξεκάθαρες θέσεις. Τιμώντας την παράδοση και τις αξίες της, η Νέα Δημοκρατία πρέπει και είναι έτοιμη να κάνει ένα νέο άλμα στο μέλλον. Να γίνει ένα κόμμα ακόμη πιο ζωντανό και πιο ανοιχτό στην κοινωνία, πιο σύγχρονο και εκσυγχρονιστικό.
*Ο κ. Γιάννης Μπρατάκος είναι υποψήφιος πρόεδρος ΕΒΕΑ, πρώην υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ, πρώην γενικός διευθυντής Ν.Δ.
Ομάδα χωρίς «φυτώριο» δεν κερδίζει
Του Γιώργου Παπανικολάου
Στα 50 χρόνια της Νέας Δημοκρατίας, ένας καλόπιστος πολίτης ίσως εύλογα αναρωτιέται: Πώς είναι η μόνη παράταξη που, όχι μόνον, άντεξε μισόν αιώνα; Πώς κατάφερε να κρατηθεί ενωμένη και ισχυρή στα έντεκα χρόνια εκτός διακυβέρνησης (1993-2004), στα χρόνια της κρίσης χρέους που διέλυσε και ανασυνέθεσε το πολιτικό σύστημα; Οι απαντήσεις στα ερωτήματα αυτά κρύβουν και τη «συνταγή» της συνέχειας. H Νέα Δημοκρατία ήταν εξαρχής μέσα στην κοινωνία, σάρκα από τη σάρκα της, καθώς ο ιδρυτής της Κωνσταντίνος Καραμανλής ξεκίνησε ως ένας μαχόμενος δικηγόρος από τις Σέρρες και έχτισε τον δρόμο του στην πολιτική. Η Νέα Δημοκρατία δεν είχε ποτέ τη λογική της «πεφωτισμένης δεσποτείας». Διέθετε πάντοτε ισχυρή παρουσία στο φοιτητικό κίνημα, στη νεολαία, στους συνδικαλιστικούς φορείς, στα επιμελητήρια, στην αυτοδιοίκηση, όπου χτυπά η καρδιά της κοινωνίας. Και μια συγκροτημένη δομή, που ξεκινάει από τις τοπικές οργανώσεις και φτάνει μέχρι τον αρχηγό. Αν απομακρυνθεί από όλα αυτά, θα διαπράξει ιστορικό λάθος. Τα προσωποπαγή κόμματα ή αυτά που σηκώνουν σημαίες ευκαιρίας έχουν αποδειχθεί θνησιγενή. Ας δούμε με τι δάφνες είχε γίνει δεκτό το νέο κόμμα του Εμμανουέλ Μακρόν στη Γαλλία και πού βρίσκεται σήμερα. Αξίζει να διαβαστεί σήμερα, μισόν αιώνα μετά, η διακήρυξη της Ν.Δ. Δεν «πολεμάει» κανέναν, δεν στρέφεται εναντίον οποιουδήποτε, ούτε διχάζει: Συνθέτει, ενώνει, απευθύνεται σε όλο τον ελληνικό λαό. Κυβερνητική πρωτοβουλία χωρίς επεξεργασμένη ιδεολογικά πρόταση «από τα κάτω» είναι σαν σπίτι χωρίς θεμέλια. Αυτή είναι η πιο ασφαλής πυξίδα για το μέλλον. Αρκεί, όμως, αυτή από μόνη της; Οι ιδέες είναι στέρεες, αλλά πρέπει να υπηρετούνται από ανθρώπους. Ανθρώπους πάντα ευπρόσδεκτους και από άλλους πολιτικούς χώρους, που μπολιάζουν την παράταξη με νέες ιδέες, αλλά σέβονται πάντα τον πυρήνα των αρχών της. Οι «μετεγγραφές» είναι πλούτος για ένα κόμμα και πρέπει να ενσωματώνονται στον κορμό της Νέας Δημοκρατίας, όχι να δημιουργούν ξεχωριστά «γκέτο». Η πολυετής πλέον ενασχόλησή μου με την τοπική αυτοδιοίκηση μου έδειξε πως όταν σχεδιάζεις και υλοποιείς λύσεις που δίνουν απαντήσεις στα πραγματικά προβλήματα, τότε διευρύνεις το αποτύπωμά σου στην κοινωνία. Οσο όμως απαραίτητη είναι η αξιοποίηση υγιών δυνάμεων από όλο το φάσμα της κοινωνίας άλλο τόσο απαραίτητη είναι η αξιοποίηση στελεχών από τα σπάργανα του κόμματος. Για να δανειστώ έναν ποδοσφαιρικό όρο, μία επιτυχημένη ομάδα πρέπει να επενδύει στα «φυτώριά» της και να αναδεικνύει τα στελέχη τού αύριο.
*Ο κ. Γιώργος Παπανικολάου είναι δήμαρχος Γλυφάδας.
