Σήμερα το βράδυ θα έχουμε την πρώτη εικόνα. Από τους έξι υποψηφίους του ΠΑΣΟΚ θα μείνουν μόνον δύο και την επόμενη Κυριακή ο νικητής των εσωκομματικών εκλογών θα χριστεί, βάσει των δημοσκοπήσεων, ως ένας «βασικός» αντίπαλος του Κυριάκου Μητσοτάκη, καθώς το ΠΑΣΟΚ δείχνει πλέον καθαρά να έχει πάρει κεφάλι για τη δεύτερη θέση. Τα κυβερνητικά στελέχη σιωπηρά παρακολουθούν και σχολιάζουν τις εκλογές του ΠΑΣΟΚ, περιμένοντας από την επόμενη Κυριακή τον νέο αρχηγό του πάλαι ποτέ μεγάλου αντιπάλου της Ν.Δ. Η «Κ» συνομίλησε με κυβερνητικά στελέχη και έχει συλλέξει τις απόψεις τους, που απαντούν σε τρία βασικά ερωτήματα της επόμενης μέρας.
Πώς βλέπουν την αναβίωση του παραδοσιακού διπόλου Ν.Δ. – ΠΑΣΟΚ;
«Σε πρώτη ανάγνωση θετικά», λέει κοφτά και με βεβαιότητα αρμόδια πηγή, εξηγώντας πως η Ν.Δ. από τη φύση της δεν μπορεί να μη βλέπει με καλό μάτι την άνοδο ενός «πιο θεσμικού κόμματος». Αυτό βεβαίως ισχύει επί της αρχής, καθώς στη Ν.Δ. περιμένουν με «ανοιχτές αγκάλες» τον νέο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, ώστε να διαπιστώσουν «εάν πράγματι θα είναι μία σοβαρή αντιπολίτευση ή ένας νέος ΣΥΡΙΖΑ». Και γι’ αυτό υπάρχει μία έτοιμη στρατηγική. Στο Μέγαρο Μαξίμου ετοιμάζουν το επόμενο διάστημα μια σειρά από νομοσχέδια που θα φέρουν «προ των ευθυνών του» τον νέο πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ. Χαρακτηριστικότερο όλων είναι το σχέδιο για την ψήφο των αποδήμων στις εθνικές εκλογές, το οποίο παραμένει στο συρτάρι και θα βγει από την επόμενη Κυριακή, αποτελώντας μια από τις πρώτες δοκιμασίες για τον/την νέο/α πρόεδρο. Οπως προσθέτει άλλη πηγή, «ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να πάρει σταδιακά θέση για την εγκληματικότητα, τα μη κρατικά πανεπιστήμια, τις αλλαγές στην υγεία, αλλά και άλλα βασικά θέματα» με τα οποία θα δείξει «προς τα πού πάει το ΠΑΣΟΚ». Με απλά λόγια, δεν θα έχει «μήνα του μέλιτος», καθώς με το «καλημέρα» θα αρχίσει το σκληρό πολιτικό ροκ μεταξύ των δύο κομμάτων, όπως άλλοτε.
«Δεν βλέπω ούτε μεγάλη άνοδο του ΠΑΣΟΚ ούτε πώς αυτό θα επηρεάσει τη Ν.Δ., καθώς το βλέμμα μας πρέπει να είναι στραμμένο προς τα δεξιά».
Είναι καλύτερος αντίπαλος ένα «συστημικό» κόμμα ή ένας ΣΥΡΙΖΑ;
H επικρατούσα στη Ν.Δ. θέση είναι πως ένα πιο «συστημικό» κόμμα, με βαθιές πολιτικές ρίζες, όπως το ΠΑΣΟΚ, θα ανεβάσει την ποιότητα της πολιτικής αντιπαράθεσης σε σύγκριση με τον ΣΥΡΙΖΑ. «Η χώρα από το 2012 έως σήμερα υποφέρει από τον τρόπο που άσκησε πολιτική ο ΣΥΡΙΖΑ», αναφέρει υπουργός της κυβέρνησης, εξηγώντας πως «το κόμμα της σημερινής αξιωματικής αντιπολίτευσης αποδείχτηκε το ίδιο κακό τόσο ως κυβέρνηση όσο και ως αντιπολίτευση», καθώς «επένδυσε στην τοξικότητα επιχειρώντας να κινητοποιήσει τα χειρότερα ένστικτα των πολιτών». Υπό αυτή την έννοια μία πιο «σοβαρή και ισχυρή αντιπολίτευση» επί προγραμματικών θέσεων θα βοηθήσει και τη Ν.Δ., καθώς η καθίζηση των κομμάτων της αντιπολίτευσης «λειτουργεί διαλυτικά» και για την ίδια την κυβερνητική παράταξη. «Φανταστείτε μια αξιωματική αντιπολίτευση στο 25%. Είναι βέβαιο πως η Ν.Δ. θα ήταν πάνω από 35%», αναφέρει άλλη κυβερνητική πηγή. Από την άλλη, πρώην υπουργός της Ν.Δ. που έζησε τη μεγάλη κόντρα μεταξύ των δύο κομμάτων της δεκαετίας του 2000, προσθέτει άλλη οπτική: «Το ΠΑΣΟΚ οφείλει να ξεπεράσει το παρελθόν του και να εμφανιστεί πιο έμπειρο και πιο σοβαρό. Εχοντας πλέον βιώσει ως κόμμα τη μεγάλη οικονομική κρίση της περασμένης δεκαετίας, κατά την οποία βοήθησε ώστε να βγει η χώρα από το αδιέξοδο, πρέπει να είναι μία πιο σοβαρή αντιπολίτευση». Υπάρχει ωστόσο και η αντίθετη άποψη, που λέει πως η Ευρώπη και η Ελλάδα έχουν πλέον συντηρητικοποιηθεί, με αποτέλεσμα «η συζήτηση για το αν είναι καλύτερο το ΠΑΣΟΚ ή ο ΣΥΡΙΖΑ» να είναι «μία συζήτηση της δεκαετίας του ’80». Η ίδια πηγή βλέπει πως ο αντίπαλος της Ν.Δ. «είναι στα δεξιά της» και δεν έχει τόση μεγάλη σημασία τι θα γίνει τελικά στο ΠΑΣΟΚ, θεωρώντας πως η ατζέντα που εκφράζει το κόμμα είναι ξεπερασμένη από την ίδια την κοινωνία. «Συνεπώς, δεν βλέπω ούτε μεγάλη άνοδο του ΠΑΣΟΚ ούτε πώς αυτό θα επηρεάσει τη Ν.Δ., καθώς το βλέμμα μας πρέπει να είναι στραμμένο προς τα δεξιά».
Ποιο πρόσωπο στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ συμφέρει τη Ν.Δ.;
Και σε αυτό το ερώτημα οι απαντήσεις δεν είναι κοινές, καθώς υπάρχουν διαφορετικές προσεγγίσεις. Υπάρχουν στελέχη που «ποντάρουν» στον Νίκο Ανδρουλάκη, καθώς θεωρούν πως τον γνωρίζουν πλέον ως αντίπαλο και «έχει δείξει το ταβάνι του». Σε αυτή τη λογική, λένε πως το καλύτερο για τη Ν.Δ. είναι να επανεκλεγεί ο νυν πρόεδρος ως «ακίνδυνος». Υπάρχει όμως και η άποψη που λέει πως το μείζον για τη χώρα –αλλά τελικά και για τη Ν.Δ.– είναι να μπορεί να σχηματιστεί κυβέρνηση μετά τις επόμενες εκλογές. Και γι’ αυτόν τον σκοπό θεωρούν πιο κατάλληλους την Αννα Διαμαντοπούλου και τον Παύλο Γερουλάνο. «Είναι καλύτερη μία συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ ή με τον Βελόπουλο ή τη Λατινοπούλου;», αναφέρει στην «Κ» κυβερνητική πηγή, τονίζοντας πως εδώ δεν προέχει το κομματικό, αλλά το εθνικό συμφέρον, που σύμφωνα με αυτή την άποψη υπαγορεύει την εκλογή ενός πιο ανοιχτού στις συνεργασίες προσώπου. Και εδώ το ντιμπέιτ είναι ανοιχτό. «Μία συγκυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ θα είναι καταστροφή για τη χώρα», αντιτείνει άλλη «γαλάζια» πηγή, επισημαίνοντας πως σε αυτή την περίπτωση θα γιγαντωθούν τα δεξιά κόμματα ως η μόνη αντιπολίτευση. Οι διαφορετικές οπτικές δεν σταματούν εκεί. Η εκλογή στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ ενός πιο κεντρώου πολιτικού, όπως η κ. Διαμαντοπούλου ή ο κ. Γερουλάνος, μπορεί να «απειλήσει» την κεντρώα δεξαμενή της Ν.Δ. Και αυτός είναι ένας φόβος, σε αντίθεση με τον πιο αριστερόστροφο Χάρη Δούκα, του οποίου οι θέσεις «φοβίζουν περισσότερο από το πολιτικό του εκτόπισμα». Ο αντίλογος εδώ λέει πως όσοι έφυγαν από το ΠΑΣΟΚ και πήγαν στη Ν.Δ. «δεν επιστρέφουν», καθώς έχουν αλλάξει κοινωνικά, ακόμη και ταξικά χαρακτηριστικά, που ταυτίζονται πλέον με τη Ν.Δ. Ο πρώτες απαντήσεις θα δοθούν σήμερα το βράδυ.
