Θα μπορούσε εύκολα να σκεφτεί κανείς, μετά την επανεκλογή του Νίκου Ανδρουλάκη στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, ότι έγινε «πολύ κακό για το τίποτα». Ωστόσο, η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι πολλά είναι αυτά που άλλαξαν στο διάστημα της τρίμηνης προεκλογικής περιόδου, γεγονός που κατέστησε την εσωκομματική αναμέτρηση κάθε άλλο παρά περιττή. Τόσο το περιεχόμενο όσο και η διαδικασία της πολιτικής αντιπαράθεσης ανέβασαν ψηλότερα τον πήχυ, όχι μόνο σε σχέση με τον ευτελισμό που παρακολουθούμε τις μέρες αυτές στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και σε σχέση με τις συνθήκες λειτουργίας ενός δημοκρατικού κόμματος. Από την κατανόηση των μηνυμάτων της κάλπης θα εξαρτηθεί η πορεία της δημοκρατικής παράταξης την επόμενη μέρα.
Το πρώτο μήνυμα είναι ότι η ανθρωπογεωγραφία στο ΠΑΣΟΚ είναι πλέον διαφορετική, όπως αποτυπώθηκε και στο αποτέλεσμα του πρώτου γύρου. Τέσσερις από τους υποψηφίους –με το προβάδισμα να έχει ο Νίκος Ανδρουλάκης– κέρδισαν ισότιμα περίπου μερίδια αποδοχής των ψηφοφόρων, τα οποία εκφράζουν διαφορετικές αντιλήψεις και απόψεις για την ανασυγκρότηση, το εύρος και την πολιτική κατεύθυνση του ΠΑΣΟΚ. Οπως είπε η Αννα Διαμαντοπούλου, το αποτέλεσμα του δεύτερου γύρου, στη διαμόρφωση του οποίου πήραν μέρος και οι ψηφοφόροι των υποψηφίων που είχαν αποκλειστεί, δεν σημαίνει ότι στο ΠΑΣΟΚ της επόμενης μέρας υπάρχουν μόνον δύο πόλοι.
Το δεύτερο μήνυμα είναι η απαίτηση για ενωτική πορεία, η οποία εκφράστηκε στο εκλογικό αποτέλεσμα, αλλά και καθ’ όλη τη διάρκεια της εσωκομματικής αντιπαράθεσης. Ωστόσο, η ενότητα αυτή δεν μπορεί να επιτευχθεί στη βάση συμβιβασμών για την ικανοποίηση προσωπικών φιλοδοξιών, αλλά αποκλειστικά και μόνο στη βάση πολιτικών και προγραμματικών συναινέσεων με στόχο τη διαμόρφωση μιας σύγχρονης εναλλακτικής πρότασης διακυβέρνησης της χώρας. Γι’ αυτό και δεν νοείται, χάριν της επιδιωκόμενης ενότητας, να νοθεύεται το πολιτικό και κοινωνικό στίγμα του ΠΑΣΟΚ με θολές και μεσοβέζικες θέσεις, που οδηγούν στην ασάφεια και την αναξιοπιστία.
Το τρίτο μήνυμα είναι το αδιαμφισβήτητο πολιτικό μήνυμα της κάλπης. Η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ έχει εντολή να προχωρήσει με πολιτική αυτονομία, χαράσσοντας διαχωριστική γραμμή απέναντι τόσο στη συντηρητική παράταξη όσο και στα κόμματα της συριζαϊκής Αριστεράς και τα στελέχη εκείνα που αναζητούν σανίδα προσωπικής επιβίωσης. Επίσης, έχει εντολή να προχωρήσει σε μια ανοιχτή και τολμηρή διεύρυνση με στόχο η δημοκρατική παράταξη να εκφράσει τον πολιτικό χώρο από το φιλελεύθερο Κέντρο μέχρι τη μεταρρυθμιστική Αριστερά. Στην επόμενη μέρα του ΠΑΣΟΚ δεν υπάρχουν περιθώρια ούτε για λαϊκιστικές διακηρύξεις και ισορροπίες ούτε για αλλοπρόσαλλες, κεντροαριστερές δήθεν συμμαχίες.
* Ο κ. Γιάννης Μεϊμάρογλου είναι εκδότης του ηλεκτρονικού περιοδικού metarithmisi.gr.
