Η «ολιστική προσέγγιση» της Τουρκίας στο Αιγαίο, όπως τη μοιράστηκε το περασμένο Σάββατο μιλώντας με δημοσιογράφους στην πτήση του προεδρικού αεροσκάφους από το Βελιγράδι προς την Αγκυρα ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, αποτελεί μια ακόμη έκφανση του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβάνεται τις διαπραγματεύσεις με την Ελλάδα η τουρκική ηγεσία. Είχαν προηγηθεί οι διπλωματικές πηγές στη «Χουριέτ», που υπογράμμιζαν ότι στο πακέτο των συζητήσεων με την Ελλάδα δεν θα είναι μόνο τα θέματα υφαλοκρηπίδας και Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) που αποδέχεται η Αθήνα, αλλά και όλα όσα θεωρεί ως εκκρεμότητες η Αγκυρα, δηλαδή η αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Ανατολικού Αιγαίου αλλά και η κυριαρχία σε κάποιες νησίδες. Είναι πρόδηλο και ποικιλοτρόπως εκδηλωμένο ότι η Ελλάδα δεν είναι δυνατόν να θέσει ενώπιον της διεθνούς δικαιοδοσίας την κυριαρχία επί νήσων.
Σε κάθε περίπτωση, οι συζητήσεις θα συνεχιστούν στις αρχές Νοεμβρίου, όταν ο υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Γεραπετρίτης υποδεχθεί στην Αθήνα τον ομόλογό του Χακάν Φιντάν, με τον οποίο έχουν να διαχειριστούν δύο βασικά θέματα: Πρώτον, τη συνεδρίαση του επόμενου Ανωτάτου Συμβουλίου Συνεργασίας (ΑΣΣ) και, δεύτερον, κυρίως πώς μπορεί να προχωρήσει η συζήτηση προς το συνυποσχετικό για την προσφυγή στη διεθνή δικαιοδοσία, δεδομένου ότι όπως και ο ίδιος ο υπουργός Εξωτερικών περιέγραψε την προηγούμενη εβδομάδα στην «Κ», οι διερευνητικές επαφές θεωρούνται πλέον περίπου παρωχημένες και σε κάθε περίπτωση ανεπιθύμητες σε αυτή τη φάση του ελληνοτουρκικού διαλόγου. Υπενθυμίζεται ότι το ΑΣΣ θα πραγματοποιηθεί στην Αγκυρα τον Ιανουάριο υπό την προεδρία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη και του προέδρου της Τουρκίας. Θα πραγματοποιηθεί, εν ολίγοις, στο περιθώριο του σημαντικού γεγονότος που θα είναι καθαυτή η συνάντηση των δύο ηγετών.
Δεδομένου ότι οι συζητήσεις, όπως φαίνεται, είναι αφενός άκρως εμπιστευτικές σε ανώτατο επίπεδο, αφετέρου προσανατολισμένες σε σχετικά προσδιορισμένο χρονοδιάγραμμα, ο Ιανουάριος θα είναι κρίσιμος, καθώς τότε θα αποφασιστεί αν υπάρχει νόημα να συνεχιστούν οι προσπάθειες εξεύρεσης κοινού εδάφους ή θα παραπεμφθούν στις ελληνικές καλένδες. Οι πιο ψύχραιμοι παρατηρητές υπογραμμίζουν ότι αυτό που συμβαίνει έως τώρα, δηλαδή η εκατέρωθεν διατύπωση των πάγιων θέσεων, αποτελεί αναμενόμενη πρακτική, αλλά και ένδειξη ότι οι δύο πλευρές δεν συζητούν απλά για το θεαθήναι, αλλά με σκοπό να βρουν ουσιαστικά κοινά σημεία. Στην Αθήνα είναι πάντως γνωστό, ότι πέρα από τις πάγιες απόψεις περί Αιγαίου και Ανατολικής Μεσογείου, στην Αγκυρα δεν υπάρχει απολύτως καμία ευελιξία σε ό,τι αφορά τα θέματα της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη.
