Ποιο πολιτικό πρόσωπο πρώτης γραμμής κατάγεται από την Αρτα; Ποιος ή ποια πολιτικός μεγάλωσε σε οικογένεια με πατέρα που ψήφιζε ΠΑΣΟΚ; Ποιος ή ποια γράφτηκε στην ΚΝΕ στα μαθητικά χρόνια και στη συνέχεια (επειδή ζορίστηκε από την κομμουνιστική αυστηρότητα) μεταπήδησε στην ανανεωτική Αριστερά μέσα από την οποία έφτασε να κυβερνήσει τη χώρα από το 2015 έως το 2019; Τα παραπάνω ερωτήματα έχουν δύο απαντήσεις εξίσου σωστές: ο Αλέξης Τσίπρας και η Ολγα Γεροβασίλη.
Ορισμένοι είρωνες παρακολουθούν τη «σιδηρά» Ολγα με την ευθυτενή κορμοστασιά, τις σατέν ντουσέζ ντραπέ μπλούζες και τα σακάκια συνήθως σε γήινα χρώματα (χακί, μαύρο, αλλά και ιβουάρ ή μπλε) και τα χρυσά σκουλαρίκια από τον Φανουράκη (που αναδίδουν την αυτοπεποίθηση του λιτού σχεδιασμού) και νομίζουν ότι βλέπουν τον ίδιο τον Τσίπρα μεταμφιεσμένο. Πιστεύουν σώνει και καλά ότι η βουλευτής Αρτας και Δ΄ αντιπρόεδρος της Βουλής είναι η πολιτική μετενσάρκωση του Τσίπρα μέσα στις θυελλώδεις συνεδριάσεις του ΣΥΡΙΖΑ.
Το πρώτο «αίμα»
Η Γεροβασίλη σήκωσε το γάντι όταν τον Φεβρουάριο ο Κασσελάκης οργισμένος είπε χαρακτηριστικά: «Βρείτε μου υποψήφιο και πάμε» (με τραβηγμένο το «ε» πάνω στα νεύρα του έπειτα από την επιστολή-βόμβα του Τσίπρα, με την οποία τού ζήτησε να ξαναπάει σε εκλογές αρχηγού). Σήμερα η Γεροβασίλη πρωτοστατεί για να υψωθεί «υγειονομική ζώνη», ώστε να αποτραπεί η επιστροφή του ξενιστή που του έχει αφαιρεθεί από την Κεντρική Επιτροπή η δυνατότητα να θέσει υποψηφιότητα για πρόεδρος, με πρόσχημα ότι απείλησε με εξώδικο το κόμμα που τον καθαίρεσε από τη θέση του προέδρου του. Είναι δυνατόν να τα κάνει όλα αυτά χωρίς συνεννόηση με τον πρώην πρωθυπουργό;
Η ίδια επιμένει ότι δρα αυτόνομα. Οτι τον Φεβρουάριο βγήκε απέναντι στον Κασσελάκη μόνη της, επειδή την εξόργισαν το ύφος και το περιεχόμενο της ομιλίας του, και ότι ο Τσίπρας το έμαθε και την υποστήριξε εκ των υστέρων. Σίγουρα γνωρίζει ότι ελάχιστοι την πιστεύουν, αφού παρά την αξιοπιστία που ασφαλώς διαθέτει αποκλείεται να αποφάσισε να εκτεθεί χωρίς να είχε ενημερωθεί για τους σχεδιασμούς του Τσίπρα. Θα ήταν πολιτικός ερασιτεχνισμός.
Σε εκείνη τη φάση, ο επιστάτης του κόμματος Νίκος Παππάς συναίνεσε στην υποστήριξη της Ολγας (σε μια μεταμεσονύχτια σύναξη των βρικολάκων του ΣΥΡΙΖΑ). Μόλις ξημέρωσε έγινε κυανόκρανος και ματαίωσε τη σύγκρουση, ρισκάροντας τη μεγάλη δυσαρέσκεια του Τσίπρα, γιατί εκτίμησε πως ο Κασσελάκης θα κέρδιζε ξανά. Σε μια τέτοια αντιπαράθεση χαμένος θα ήταν και ο Κασσελάκης, γιατί δεν θα του είχε μείνει κόμμα ικανό να κάνει ευρωεκλογές, κάτι που ο Στέφανος κατάλαβε και γι’ αυτό συναίνεσε ώστε το τελικό ξεκαθάρισμα να μετατεθεί για το φθινόπωρο.
Οι καταιγιστικές μετεκλογικές εξελίξεις (που εν πολλοίς ο ίδιος προκάλεσε με την ιερόσυλη δήλωση: «Στον δικό μου ΣΥΡΙΖΑ δεν υπάρχουν μαύρα ταμεία») τον έσπρωξαν μέσα στη μαύρη τρύπα της ελληνικής πολιτικής και τον οδήγησαν εκτός κόμματος χωρίς να το πολυκαταλάβει (ποιος διαβάζει άλλωστε το έρμο το καταστατικό;). Σήμερα, ο στρατός των ατάκτων του εξοστρακισμένου αρχηγού ετοιμάζεται να μπουκάρει στο ταλαιπωρημένο μαγαζί. Ποιος θα είναι ο ρόλος της μεγαλύτερης «πολιτικής αδελφής» του Τσίπρα στο τελικό ξεκαθάρισμα του ΣΥΡΙΖΑ;
Ποιος θα είναι ο ρόλος της μεγαλύτερης «πολιτικής αδελφής» του Τσίπρα στο τελικό ξεκαθάρισμα με τον στρατό των ατάκτων του εξοστρακισμένου από την Κουμουνδούρου αρχηγού;
Ιατρική και «ρεμπετική»
Η Ολγα Γεροβασίλη γεννήθηκε και μεγάλωσε στην Αρτα. Ο πατέρας της, από τον οποίο πήρε την έφεση στην κομψότητα, ήταν ακτινολόγος και η μητέρα της νοσοκόμα. Εργάζονταν και οι δύο στο νοσοκομείο της πόλης. Δυο βήματα από το νοσοκομείο ήταν το δημοτικό σχολείο όπου μάθαινε γράμματα το κορίτσι τους. Πέρασε στην Ιατρική Αθηνών και πήρε πτυχίο σε έξι χρόνια. Εργαζόταν παράλληλα στο Ταμείο Υγείας της Εθνικής Τράπεζας (στις ακτινογραφίες) κάθε μέρα για ένα τρίωρο (5-8 το απόγευμα). «Εβγαινα μόνο τα Σάββατα, αλλά επέστρεφα στο σπίτι το πρωί». Εμενε στη Νεάπολη Εξαρχείων και είχε αδυναμία στα μπαρ και στα ρεμπετάδικα. Ο Μπάμπης Τσέρτος είναι φίλος της μέχρι σήμερα.
Εχει κάνει δύο γάμους και τρία παιδιά, δύο αγόρια και ένα κορίτσι. Το ακτινολογικό ιατρείο της το άνοιξε στην Αρτα το 1994 και σύντομα συνδύασε την επιστημονική απασχόληση με την πολιτική δράση. Από το 1998 και μετά, κατέβηκε πολλές φορές υποψήφια με τον τότε Συνασπισμό και μετέπειτα με τον ΣΥΡΙΖΑ σε αυτοδιοικητικές και εθνικές εκλογές. Γνώρισε τον Τσίπρα το 2006. Κουμπάρος της ήταν ο Γιάννης Μπανιάς, το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς. Ο Μπανιάς την έπεισε να μπει στο ψηφοδέλτιο της Αρτας το 2012. Τότε εξελέγη βουλευτής για πρώτη φορά.
Το 2015 τοποθετήθηκε κοινοβουλευτική εκπρόσωπος και στη συνέχεια κυβερνητική εκπρόσωπος. Οι τσεκουράτες δηλώσεις της σε μια εποχή μεγάλου διχασμού θύμωναν πολύ τους αντιπάλους της. Εμοιαζε συχνά αυστηρή, τετράγωνη και αυταρχική. Δεν είχαν πολύ άδικο όσοι της καταλόγιζαν, επιπλέον, ότι είναι συγκεντρωτική. Αλλά από κοντά έβγαζε σε όσους την πρωτογνώριζαν εκείνη την εποχή μια απροσδόκητη γλυκύτητα, ακόμη και μια συστολή.
Ο Αλέξης εκτίμησε πως η Ολγα μπορεί να θέτει στόχους και να φέρνει αποτελέσματα. Το 2016 τής εμπιστεύτηκε το υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης και το 2018 το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη. Στα υπουργεία αυτά, ιδίως στο Προστασίας του Πολίτη, ο εκάστοτε υπουργός γίνεται κοινωνός απόρρητων εθνικών μυστικών. Αντιλαμβάνεται ότι το κράτος υπάρχει πάνω από τα κόμματα και ότι έχει χρέος να διαφυλάττει τη γνώση για το καλό της χώρας. «Κάθε βράδυ πρέπει να διαβάζεις αρκετές σελίδες με απόρρητη ενημέρωση». Παραδέχεται ότι όσοι έχουν περάσει από την Κατεχάκη αναπτύσσουν ένα είδος συναντίληψης. Είναι σαν μια ολιγομελής αδελφότητα. Οι πολιτικές διαφορές τους ασφαλώς δεν αναιρούνται, αλλά όταν συναντιούνται «επικοινωνούν με τα μάτια». Πάνω απ’ όλα, όμως, η κυβερνητική πενταετία σφράγισε τον πολιτικό δεσμό της με τον Τσίπρα. Εδώ πλέον δεν μιλάμε για επικοινωνία με τα μάτια, αλλά για πολιτική τηλεπάθεια.
Οργανο ομπρελοκτονίας
Οταν εμφανίστηκε ο Κασσελάκης, η Ολγα έδειχνε ότι τον υποστηρίζει, αν και επιμένει ότι δεν τον ψήφισε ποτέ. Σήμερα δείχνει να συμφωνεί με τον Νίκο Φίλη, που έλεγε ότι ο Κασσελάκης είναι «φαινόμενο της παραπολιτικής, κάτι σαν Μπέπε Γκρίλο». Προφανώς ωραιοποιεί το περυσινό παρασκήνιο όταν εξομολογείται στους συνομιλητές της: «Κατάλαβα από την αρχή ότι ο Κασσελάκης δεν θα έχει χημεία με τον χώρο, αλλά είπα “ας τον δούμε”». Η αλήθεια είναι ότι οι Τσιπραίοι δεν διάβασαν σωστά τον Κασσελάκη. Τον είδαν μόνον ως χρήσιμο ανόητο για να απαλλαγούν από την Εφη και την «Ομπρέλα», που τους εμπόδιζε να βλέπουν τον ήλιο του ΠΑΣΟΚ ως άστρο καθοδηγητικό.
Οσοι αντιτείνουν ότι ο Τσίπρας δεν έκανε ποτέ δήλωση υπέρ του Κασσελάκη απλώς δεν γνωρίζουν τον Τσίπρα. Πρώτα πρώτα, η σιωπή του ήταν εύγλωττη: Εκανε τον Κασσελάκη να φαίνεται αποδεκτή επιλογή. Αν πίστευε ότι δεν έκανε για διάδοχος δεν θα βάραγε τις καμπάνες για να ξυπνήσει το κόμμα από το λήθαργο; Ο Τσίπρας δεν θέλει να εγκλωβίζεται. Οσα έκανε στο συνέδριο του Φεβρουαρίου (δημόσια επιστολή-έκκληση) ήταν μια παραφωνία στη συνήθη πρακτική του, σύμφωνα με την οποία σπανίως εκδηλώνει ευθέως τις επιθυμίες του. Απλά τις αφήνει να εννοηθούν, τις διακινεί συνωμοτικά μέσω αντιπροσώπων και την ίδια ώρα διατηρεί ανέπαφο το περιθώριο ελιγμών, έτσι ώστε να αποφεύγει την ήττα και να εμφανίζεται σταθερά στην πλευρά των νικητών.
Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι ήταν η φράση για τα «μαύρα ταμεία» που είπε ο Κασσελάκης, όταν τον ζόρισαν για να κρατήσει ανοιχτά τα ελλειμματικά κομματικά μέσα ενημέρωσης. Απείλησε, μάλιστα, ότι θα στείλει μια ελεγκτική εταιρεία μέσα στο λογιστήριο του κόμματος. Τότε οι θεοί κατάλαβαν ότι είναι έτοιμος να πατήσει αρχαίους όρκους και να παραβεί άγραφους νόμους. Ακολούθησαν η διαγραφή Πολάκη, ο πόλεμος του Κρητικού στον Κρητικό, η απαίτηση των «87» για νέα εκλογή αρχηγού, το μολών λαβέ του Κασσελάκη («κάντε μου μομφή»), η μομφή, ο εξοστρακισμός και τώρα η συγκέντρωση στρατού ατάκτων που οργανώνει ο Στέφανος ως άλλος Αρης.
«Καθαιρέσατε τον αρχηγό με κοπτάτσια», είπε στη Γεροβασίλη γλωσσομαθής δημοσιογράφος. Πρόκειται για ρωσική λέξη λατινικής προέλευσης, που σημαίνει την τοποθέτηση προσώπου σε μια πολιτική θέση με διοικητική απόφαση και όχι με εκλογική διαδικασία. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η κοπτάτσια χρησιμοποιείται μεταφορικά για την καθαίρεση χωρίς εκλογές. «Δεν είναι κοπτάτσια, ακολουθήθηκαν οι καταστατικά προβλεπόμενες διαδικασίες», απάντησε κοφτά. Εσπευσε να προσθέσει ότι ο Κασσελάκης έχει σχέδιο να διαλύσει τον ΣΥΡΙΖΑ και ότι δεν ταιριάζει για αρχηγός του κόμματος. «Εχω αγωνιστεί όλη μου τη ζωή για τον χώρο και δεν μπορώ να τον δω να διαλύεται».
Παρ’ όλα αυτά, ούτε ο Απόστολος Γκλέτσος ταιριάζει για αρχηγός του κόμματος (παρά τη θεατρικότητα που απαιτεί ο ρόλος), αλλά δεν έγινε καμία κοπτάτσια για να αποτραπεί η υποψηφιότητά του αφού δεν περιμένουν ότι θα εκλεγεί. Το «πρόβλημα» του Κασσελάκη είναι ότι μπορεί να επανεκλεγεί. Φέρνει στον ΣΥΡΙΖΑ έναν κόσμο εκτός των τειχών του κόμματος, έναν κόσμο από το κέντρο, τη μεταπολιτική και την αποχή, που είναι αρκετός ώστε να μπορεί να ανατρέψει τις παραδοσιακές εσωκομματικές ισορροπίες. Φαινόμενο μεταπολιτικής ή όχι, ο Κασσελάκης έχει ψηφοφόρους (κάποιοι από τους οποίους μπορεί να είναι οι ίδιοι με εκείνους που πριν από δέκα χρόνια ψήφιζαν ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να ήταν ποτέ αριστεροί). Οι αμεσοδημοκρατικές ορδές απειλούν να συλήσουν το κάστρο. Οι αριστεροί πολιορκημένοι σκάβουν κυκλική τάφρο, για να εμποδίσουν το σάλτο των αλλόπιστων.
Θα γίνει το συνέδριο; Ουδείς γνωρίζει με βεβαιότητα. Η Γεροβασίλη υποστηρίζει ότι πρέπει να γίνει, αλλά δεν αποκλείει ότι μπορεί να μη γίνει αν πρόκειται να μπουκάρουν οι τραμπούκοι του Στέφανου. Δεν απορρίπτει, πάντως, το αντεπιχείρημα ότι μια ματαίωση του συνεδρίου θα μπορούσε να ερμηνευτεί ως θρίαμβος του Κασσελάκη, γιατί θα αντιλαμβάνονταν όλοι ότι δεν μπορεί να γίνει συνέδριο χωρίς αυτόν. Ισως να μην μπορεί να πραγματοποιηθεί συνέδριο χωρίς να φωνάξουν τους μαυροπουκαμισάδες φίλους του Πολάκη για να αναλάβουν την περιφρούρηση. Ισως το τέλος του ΣΥΡΙΖΑ να έλθει με καρεκλιές υπό τους ήχους του Bella Ciao, όπως στις φοιτητικές εκλογές.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι σήμερα θύμα μιας τριπλής τραγικής ειρωνείας. Ζει την εκδίκηση της άμεσης δημοκρατίας, έχει υποστεί τις συνέπειες της πολιτικής λαθρομετανάστευσης και είναι ένα κόμμα με ρίζες στο αντάρτικο που απειλείται από ένα άλλο αντάρτικο, το αντάρτικο του Κασσελάκη! Προφανώς, ισχύει πλέον στο εσωκομματικό πεδίο το «ή θα τους τελειώσουμε ή θα μας τελειώσουν», που είχε εφαρμοστεί ανεπιτυχώς σε εθνικό επίπεδο για τη μάχη κατά της διαπλοκής. Στο πλαίσιο αυτό η Ολγα, εκφράζοντας εξίσου αυθεντικά τόσο τον Τσίπρα όσο και τον εαυτό της, θα πολεμήσει μέχρι τέλους.
