«Θεωρώ ότι στον σχεδιασμό κάθε έργου πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη τον πολίτη σε κάθε ηλικιακή βαθμίδα, από το βρέφος στο καρότσι μέχρι τον ηλικιωμένο με το μπαστουνάκι» λέει στην «Κ» ο υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στον Δήμο Κηφισιάς – Νέας Ερυθραίας – Εκάλης, Γεράσιμος Πόλης. Οντας ο ίδιος σε αμαξίδιο από παιδί, γνωρίζει εκ πείρας τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν στις μετακινήσεις τους τα άτομα με κινητικά προβλήματα, όπως και τις μηδαμινές υποδομές στην προσβασιμότητα των κτιρίων.
«Το 98% των διαδρομών που κάνω καθημερινά είναι πάνω στην άσφαλτο», απαντά ο υποψήφιος, που έως σήμερα έχει αγωνιστεί για τα εν λόγω ζητήματα από κάθε μετερίζι. «Οι ιθύνοντες, όταν νομοθετούν, έχουν την έννοια της αρτιμέλειας δεδομένη, οπότε το τελικό αποτέλεσμα των νομοθετημάτων είναι ρατσιστικό χωρίς οι ίδιοι να είναι ρατσιστές».
Ωστόσο, ο ίδιος δεν υπεραμύνεται μόνο των δικαιωμάτων των ομοιοπαθών του. «Είμαι πεπεισμένος ότι η Τοπική Αυτοδιοίκηση πρέπει να δρα πάντοτε βάσει των αρχών της πρόνοιας και της πρόληψης, ενισχύοντας την κοινωνική συνοχή και υποστηρίζοντας κάθε αδύναμο μέλος της κοινωνίας: τον ψυχικά ασθενή, τον ανάπηρο, εκείνον που αντιμετωπίζει οικονομικές δυσκολίες» προσθέτει. «Αν δεν βοηθηθούν οι άνθρωποι αυτοί έγκαιρα, το κόστος για την αποκατάσταση και την ένταξή τους στην κοινωνία είναι εκ των υστέρων πολλαπλάσιο».
Ελλειψη υποδομών
«Οταν ταξιδεύω στο εξωτερικό, ακόμα και σε χώρες των Βαλκανίων, διαπιστώνω πόσο πολύ υπολείπεται η Ελλάδα σε υποδομές για ανάπηρους» λέει στην «Κ» έτερος υποψήφιος με κινητικά προβλήματα, ο κ. Δημήτρης Καφές. «Εζησα εννέα χρόνια στην Αλβανία, όπου ο σχεδιασμός των πόλεων ήταν φιλικός για τον ανάπηρο: τα πεζοδρόμια ήταν ελεύθερα, χωρίς τραπεζοκαθίσματα και αυτοκίνητα, τα περισσότερα δημόσια κτίρια είχαν ράμπα, ενώ έξω από κάθε μαγαζί υπήρχε πάρκινγκ για αναπηρικό όχημα».
Ο 61χρονος με το πλούσιο ενεργητικό στο αναπηρικό κίνημα και στον αθλητισμό που σήμερα κατεβαίνει υποψήφιος στον Δήμο Ελασσόνας κυκλοφορεί από τα 23 του με αμαξίδιο. «Εζησα για πολλά χρόνια στην Καστοριά, όπου οι συνθήκες είναι απαγορευτικές για τους ανάπηρους λόγω μορφολογίας εδάφους, οπότε επανήλθα στα πάτρια εδάφη». Στόχος του, να μπολιάσει την Τοπική Αυτοδιοίκηση με ευαισθησία.
