Ολα για όλα φαίνεται πλέον να τα «παίζει» και ο κ. Φώτης Κουβέλης στη διπλή εκλογική μάχη που αρχίζει από αύριο. Διότι μπορεί μεν μέχρι προχθές να καταλόγιζε στον κ. Ευ. Βενιζέλο ότι εκβιάζει το εκλογικό σώμα με τις τοποθετήσεις του, αλλά με τη δήλωση που έκανε προχθές στη Θεσσαλονίκη, επί της ουσίας ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο και της δικής του αποχώρησης από το κόμμα του αν δεν επιτύχει τα αποτελέσματα που επιθυμεί.
«Δεν θα δανειστώ το λαϊκό ρηθέν ότι “ο καθένας μπορεί να κελαηδάει όπως θέλει”, αλλά προφανέστατα και οι νίκες και οι ήττες έχουν και αρχηγούς και υπευθύνους» ήταν η απάντηση που έδωσε όταν κλήθηκε να σχολιάσει τη δήλωση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου της ΔΗΜΑΡ Βασ. Οικονόμου, ο οποίος τον είχε προκαλέσει με τη φράση «η νίκη έχει πολλούς αρχηγούς, αλλά και η ήττα δεν είναι ορφανή»…
Οσοι παρακολουθούν την προεκλογική στρατηγική του κ. Κουβέλη δεν εξεπλάγησαν από την προχθεσινή του δήλωση. Ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ γνωρίζει πολύ καλά ότι το κόμμα του θα είναι πολύ δύσκολο να διεκδικήσει μερίδιο από τις όποιες επιτυχίες σημειώσουν οι υποψήφιοι δήμαρχοι που υποστηρίζει. Εν αντιθέσει με το ΠΑΣΟΚ που προσβλέπει αύριο να καρπωθεί επικοινωνιακά τα υψηλά ποσοστά που αναμένεται να έχουν 3-4 περιφερειάρχες που στηρίζει (Γ. Σγουρός, Στ. Αρναουτάκης, Απ. Κατσιφάρας, Αντζελα Γκερέκου κ.ά.) η ΔΗΜΑΡ είναι σχεδόν προεξοφλημένο ότι σε επίπεδο περιφερειών θα έχει πολύ χαμηλότερες επιδόσεις από την ποσοστιαία δύναμη που διαθέτει στη Βουλή. Επιπλέον θα είναι πολύ δύσκολο στον κ. Κουβέλη να ισχυριστεί π.χ. ότι το αναμενόμενο προβάδισμα των κ. Γ. Καμίνη και Γ. Μπουτάρη στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη οφείλεται στη στήριξη της ΔΗΜΑΡ. Οι συνθήκες πλέον είναι εντελώς διαφορετικές σε σχέση με το 2010 και ο κ. Κουβέλης αντιλαμβάνεται, βέβαια, ότι, αν τελικώς οι δύο δήμαρχοι επιτύχουν εντυπωσιακές νίκες στις πόλεις τους, αυτές θα εκληφθούν από τους πολίτες ως προσωπικές επιτυχίες ή και ως αποτέλεσμα αποτυχημένων επιλογών της Ν.Δ. και του ΣΥΡΙΖΑ να αντιπαρατάξουν πρόσωπα που θα μπορούσαν να αμφισβητήσουν την πρωτοκαθεδρία τους.
Με απλά λόγια ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ έχει ήδη συνειδητοποιήσει πως η πολιτική τύχη του κόμματός του είναι αποκλειστικά συνυφασμένη με το αποτέλεσμα που θα επιτύχει στις ευρωεκλογές. Αν αυτό δεν αποδειχθεί ικανό να εκλέξει έστω έναν ευρωβουλευτή, δεν χρειάζεται ιδιαίτερη πολιτική ευφυΐα για να καταλάβει κανείς ότι θα αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση για τη ΔΗΜΑΡ. Ο πήχυς που θέτουν οι εκλογολόγοι για μία, έστω, ευρωέδρα είναι το 3,5%, αλλά τα στελέχη της ΔΗΜΑΡ γνωρίζουν βέβαια ότι ακόμη και με αυτό το ποσοστό θα είναι πολιτικά κωμικό το κόμμα τους να θέσει την επομένη σε εφαρμογή το υπεσχημένο σχέδιο του κ. Κουβέλη για την ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο ίδιος αποφάσισε να υπαινιχθεί πλέον τη δική του παραίτηση, αν οι ψηφοφόροι δεν του δώσουν τη δύναμη που επιζητεί για να δώσει και τις λύσεις που χρειάζεται η χώρα, όπως είναι το σύνθημά του.
