«Διαπιστώνω ότι οι πολιτικοί βγαίνουν στα κανάλια χωρίς σκέψη, χωρίς προετοιμασία για το θέμα τους. Βέβαια, αυτό είναι εμφανές στον τηλεθεατή, όμως είναι διαφορετικά όταν το ζεις ο ίδιος από μέσα. Αληθινά έχω εκπλαγεί, έχω τρομάξει με αυτή τη συμπεριφορά», αναφέρει στην «Κ» ο Σταύρος Τσακυράκης που τώρα αποκτά εμπειρία από τηλεοπτικά πάνελ, καθώς έθεσε υποψηφιότητα με το «Ποτάμι». Καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου της Νομικής Αθηνών, έχει μεν συνηθίσει τα ακροατήρια αλλά όχι τα τηλεοπτικά ή ραδιοφωνικά. Αλλωστε, όλοι οι πανεπιστημιακοί-υποψήφιοι των ευρωεκλογών καυτηριάζουν το κακό επίπεδο του δημοσίου διαλόγου, «χωρίς τεκμηρίωση και επιστημοσύνη».
Το «Ποτάμι» και η ΔΗΜΑΡ είναι τα «κόμματα των πανεπιστημιακών». Και στα δύο, από τους 42 υποψηφίους ευρωβουλευτές, οι εννέα είναι καθηγητές σε ΑΕΙ – δηλαδή ο ένας στους πέντε υποψηφίους. «Είμαι πανεπιστημιακός, μία δουλειά που αγαπώ, με υψηλότερο κύρος –κατά την άποψή μου– από εκείνης του βουλευτή ή του ευρωβουλευτή. Ομως, καθώς ζούμε σε συνθήκες έκτακτης ανάγκης, πρέπει όλοι να συμβάλουμε στην ενίσχυση των αξιών και της Δικαιοσύνης, τις οποίες έχει κλονίσει η οικονομική κρίση. Σε αυτό νομίζω ότι πρέπει τώρα να εστιάσει, εκτός φυσικά της αντιμετώπισης των προβλημάτων, ένας πανεπιστημιακός στην πολιτική», λέει ο κ. Τσακυράκης. «Η Ευρωβουλή έχει παράδοση κουλτούρας διαλόγου, την οποία θα ήταν σκόπιμο να εφαρμόζουμε και στην Ελλάδα για να λύσουμε επιτέλους προβλήματα που λιμνάζουν. Η πόλωση δεν βοηθάει», τονίζει στην «Κ» ο πρύτανης του Παν. Αιγαίου κ. Πάρις Τσάρτας, υποψήφιος της ΔΗΜΑΡ. «Η πολιτική ενοποίηση απαιτεί κοινό ευρωπαϊκό προϋπολογισμό. Κάποια κράτη έγιναν μέλη της Ε.Ε. με βάση το ευρωπαϊκό κεκτημένο, αλλά τώρα το αγνοούν, λειτουργώντας μέσα από συμμαχίες», προσθέτει.
«Οι αρχές της κλασικής παιδείας και ο πολιτισμός είναι η μεγάλη συμβολή της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή ιστορία και σκηνή και στην ενίσχυση της ευρωπαϊκής ιδέας. Πρέπει να δώσουμε βάρος σε αυτά τα “όπλα”. Ο ρόλος ενός Ελληνα πανεπιστημιακού στην Ευρωβουλή είναι να αναζητάει λύσεις στα προβλήματα μέσα από ένα επιστημονικό πρίσμα», λέει στην «Κ» ο υποψήφιος με τη Ν.Δ. καθηγητής της Ιατρικής Σχολής Αθηνών κ. Χριστόδουλος Στεφανάδης, που θεωρεί ότι «είναι ιδιαίτερα κρίσιμες οι ευρωεκλογές για την Ελλάδα, αλλά και την Ευρώπη, όπου διαπιστώνουμε να ενισχύονται οι ακραίες φωνές».
Επίσης, πέντε πανεπιστημιακοί θέτουν υποψηφιότητα για την Ευρωβουλή με τον συνδυασμό Γέφυρες (Δράση – Δημιουργία ξανά). Μεταξύ αυτών και ο Νίκος Μαυρίδης, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο NYU των ΗΠΑ και διδάκτορας του ΜΙΤ. «Είναι ιδιαίτερα λυπηρό μια χώρα με τέτοιο δυναμικό και πολιτισμική παράδοση να μην καρποφορεί όπως της αξίζει, και να καταδικάζεται σε κατάσταση απραξίας, σε αντιδιαστολή με μία κατάσταση ευφορίας και δημιουργικότητας. Μία επικίνδυνη κατάσταση της κρίσης είναι η δημιουργία “καμένης γης”, που θα επηρεάσει έντονα τους νέους ανθρώπους, οι οποίοι ήδη πλήττονται από την υψηλή ανεργία. Στη λύση θα μπορούσε να συμβάλει ο ελληνισμός του εξωτερικού αλλά και οι φιλέλληνες, που βρίσκονται σε επικοινωνία και γόνιμη διάδραση με την Ελλάδα», τονίζει μιλώντας στην «Κ». Και προσθέτει: «Εκτός από την οικονομική κρίση στη χώρα, ιδιαίτερα σημαντική είναι η κοινωνική, η πολιτιστική και η ηθική κρίση. Η Ελλάδα πρέπει να ανακτήσει τη θέση της και το ρόλο που πάντα έπαιζε στην Ευρώπη αλλά και παγκοσμίως».
«Κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας συνεχίζω τα μαθήματά μου. Δίνω βάρος στην έρευνα διότι μέσω αυτής θα γίνει ένα άλμα παραγωγικό για την ανάπτυξη», αναφέρει στην «Κ» η υποψήφια του ΣΥΡΙΖΑ, καθηγήτρια Οικονομικών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο κ. Μαρία Καραμεσίνη. «Είναι πολύ κρίσιμη εκλογική αναμέτρηση για την πορεία της Ελλάδας και της Ε.Ε. Χρειάζεται συστράτευση των ανθρώπων που πιστεύουν σε προοδευτική λύση για την επαναθεμελίωση της Ε.Ε. και τη θέση της Ελλάδας σ’ αυτήν», λέει.
«Η αστική τάξη έχει σταματήσει να στηρίζεται στη διανόηση. Σήμερα η αποστράτευση των διανοουμένων δείχνει την παρακμή της αστικής τάξης», τονίζει στην «Κ» ο υποψήφιος του ΚΚΕ, καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας στο ΑΠΘ κ. Γιώργος Μαργαρίτης. Και συμπληρώνει: «Σε αυτές τις συνθήκες, θεωρώ εξαιρετικά ενδιαφέρον ένας διανοούμενος να στρατεύεται με το ριζοσπαστικό».
