Οταν τελευταίες ημέρες του Αυγούστου, πριν από δύο καλοκαίρια, και ο 35χρονος σήμερα Andrew Simes, ένας από τους 1.500 εναπομείναντες Λεβαντίνους της Σμύρνης με ξεναγούσε, περασμένα μεσάνυχτα, σε ψηφίδες της πόλης που «τελείωσε» με τη Μικρασιατική Καταστροφή. Μόνο ένας παθιασμένος ερευνητής της βουλιαγμένης, κοσμοπολίτικης Σμύρνης θα μπορούσε να κάνει αυτό το δρομολόγιο από τη μία στην άλλη άκρη της πόλης για να μου δείξει σπαράγματα ενός εξαφανισμένου παρελθόντος που επιβίωνε περισσότερο από τύχη στα πιο ανυποψίαστα μέρη. Ενας τοίχος ελληνικής εκκλησίας ενσωματωμένος σε νεότερη κατασκευή, μια σειρά από χορταριασμένοι τάφοι πίσω από μια μάντρα που φυλασσόταν από ιδιωτικό αστυνομικό και ο οποίος φυσικά δεν μας έκανε τη χάρη να προχωρήσουμε.
Το λιγότερο κρυμμένο «μυστικό» ήταν το ποδοσφαιρικό γήπεδο της Αλτάι που φιλοξενούσε και άλλες ομάδες της πόλης. Εδώ κάποτε υπήρξε η ιστορική έδρα του Πανιωνίου που εγκαινιάστηκε το 1912 με τους 14ους Πανιώνιους Αγώνες. Ως Πανιώνιος σχεδόν βούρκωσα από τη συγκίνηση και ζήτησα από τον Αντριου να σταματήσει, αν μπορούσε, για να φωτογραφίσω το γήπεδο. Εδώ και λίγες ημέρες το γήπεδο δεν υπάρχει. Ηδη από το 2014 είχε κριθεί ακατάλληλο από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Πολεοδομίας της Τουρκίας, αλλά και από το υπουργείο Αθλητισμού καθώς διαπιστώθηκε ότι υπήρχε κίνδυνος κατάρρευσης των κερκίδων, με αποτέλεσμα να αποφασιστεί η σφράγισή του. Παρά τις προσπάθειες να διερευνηθούν εναλλακτικά σενάρια ενίσχυσης της στατικότητάς του, η θρυλική έδρα του Πανιωνίου και μετέπειτα της Αλτάι κατεδαφίστηκε. Επρόκειτο για ένα από τα πιο σύγχρονα ποδοσφαιρικά γήπεδα της εποχής του: περιλάμβανε στίβο περιμέτρου 334 μέτρων, γήπεδο ποδοσφαίρου 95 επί 65 και γυμναστήριο εξοπλισμένο με σύγχρονα όργανα της εποχής. Η χωρητικότητά του ήταν 7.000 άτομα. Για την κατασκευή του αποφασιστικός υπήρξε ο ρόλος του Μητροπολίτη Χρυσόστομου, ο οποίος μετά την άρνηση γαλλικής εταιρείας της Σμύρνης να ανανεώσει τη μίσθωση του χώρου όπου έκανε προπονήσεις ο Πανιώνιος και τον κίνδυνο να μείνει ο σύλλογος χωρίς έδρα, κατόρθωσε να πείσει τη Δημογεροντία και την Κεντρική Επιτροπή να παραχωρήσουν 105 στρέμματα κοντά στο νεκροταφείο της πόλης για να ανεγερθεί το νέο γήπεδο.
Ο Αντριου, έκπληκτος από το ενδιαφέρον μου για ένα κακογερασμένο γήπεδο, με οδήγησε στη γειτονιά όπου θεωρείται η βάση μιας άλλης ομάδας της Σμύρνης, της Altinordu. «Αν δεν κάνω λάθος αυτοί ήταν οι “γνήσιοι” απόγονοι του Πανιωνίου σου μετά την Καταστροφή». Ετσι φαίνεται. Στη μέση του κεντρικού δρόμου ανέμιζαν τα κυανέρυθρα λάβαρα της ομάδας. H Altinordu παίζει στη Γ΄ Εθνική της Τουρκίας.
