Η Λιβύη παραβιάζει το Διεθνές Δίκαιο με τρεις διαφορετικούς τρόπους επεκτείνοντας τη συνορεύουσα ζώνη της στα 24 ναυτικά μίλια, ενημερώνει τον γ.γ. του ΟΗΕ με επιστολή του ο μόνιμος αντιπρόσωπος της Ελλάδας στα Ηνωμένα Εθνη, Ευάγγελος Σέκερης. Η επιστολή του κ. Σέκερη αποτελεί απάντηση στο σχετικό έγγραφο της Μόνιμης Αντιπροσωπείας της Λιβύης που αποκάλυψε η «Κ» στις 28 Δεκεμβρίου και αντικατοπτρίζει την ετοιμότητα της Αθήνας να αποκρούσει κάθε προσπάθεια της κυβέρνησης της Τρίπολης να δημιουργήσει τετελεσμένα.
Το πρώτο στοιχείο που αναδεικνύει ο κ. Σέκερης είναι το κλείσιμο του κόλπου της Σύρτης από τη Λιβύη. Υπενθυμίζει ότι «η Ελλάδα έχει αμφισβητήσει από το 1974 τον ισχυρισμό της Λιβύης στον κόλπο της Σύρτης θεωρώντας ότι πρόκειται για μονομερή πράξη που επηρεάζει τις βασικές αρχές του Διεθνούς Δικαίου», ιδιαίτερα των εθιμικών κανόνων όπως αυτοί περιγράφονται από τη Διεθνή Σύμβαση του ΟΗΕ για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS).
Το δεύτερο στοιχείο αφορά τη χρήση ευθείων γραμμών βάσης με τις οποίες υπολογίζεται η συνορεύουσα ζώνη, τις οποίες η Αθήνα περιγράφει, επίσης, ως παράνομες με βάση το άρθρο 7 της UNCLOS. Επ’ αυτού, ο κ. Σέκερης υπενθυμίζει την υπόθεση Νικαράγουα εναντίον Κολομβίας και τη σχετική κρίση (21 Απριλίου 2022).
Το τρίτο στοιχείο αφορά τον τρόπο με τον οποίο υπολογίζεται το ανατολικό σκέλος της συνορεύουσας ζώνης που διεκδικεί η κυβέρνηση της Τρίπολης και βασίζεται στο τουρκολιβυκό Μνημόνιο του 2019. «Αυτό το Μνημόνιο και οι συντεταγμένες του έχουν απορριφθεί κατηγορηματικά από την Ελλάδα ως άκυρα και σε κατάφωρη παραβίαση των βασικών κανόνων του διεθνούς δικαίου της θάλασσας, περιλαμβανομένων των δικαιωμάτων των ελληνικών νησιών σε αυτήν την περιοχή». Ως προς αυτό το στοιχείο, ο κ. Σέκερης υπενθυμίζει τις δύο σχετικές επιστολές της ελληνικής Μόνιμης Αντιπροσωπείας στον ΟΗΕ, τόσο στις 9 Δεκεμβρίου 2019, όσο και στις 14 Φεβρουαρίου 2020.
Στην επιστολή τονίζεται, ακόμα, ότι για την Αθήνα, «η εν λόγω λιβυκή υπουργική απόφαση δεν θίγει τυχόν δικαιώματα που παρέχονται στην Ελλάδα σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο, συμπεριλαμβανομένου του δικαίου της θάλασσας και των θέσεων που έχει ήδη εκφράσει η Ελλάδα σε σχέση με τέτοιους ισχυρισμούς της Λιβύης».
Και επαναλαμβάνει την πάγια ελληνική θέση ότι η Αθήνα «παραμένει δεσμευμένη στην επίλυση οποιουδήποτε ζητήματος οριοθέτησης με γειτονικές χώρες στην Ανατολική Μεσόγειο με ειρηνικά μέσα, καλή τη πίστει και σε συμφωνία με τους κανόνες του δικαίου της θάλασσας, όπως έχει ήδη πράξει με την Ιταλία και την Αίγυπτο».
