Με την πανδημία έπεσε στους ώμους των δημοσιογράφων ένα σοβαρό καθήκον. Κλήθηκαν να «μεταγλωττίσουν» την εξειδικευμένη ιατρική ορολογία για το μέσο αναγνωστικό κοινό. Η εκλαΐκευση ήταν πάντοτε το ζητούμενο, αλλά εδώ έφθασε να είναι θέμα ζωής και θανάτου.
Αν κάποιος δεν καταλάβαινε πόσο σημαντική ήταν η πρόληψη, έθετε τον εαυτό του σε κίνδυνο. Στο εξωτερικό, οι συνάδελφοι που καταπιάνονται με επιστημονικά θέματα είναι πολυάριθμοι και εξειδικευμένοι. Στην Ελλάδα, αντιθέτως, είναι λίγοι και πρέπει να καλύπτουν σχεδόν όλα τα πεδία. Ανάμεσα σε αυτά που έπρεπε να κάνουν ήταν να καταρρίψουν και τις θεωρίες συνωμοσίας.
«Πολύ συχνά, τελευταία, ακούω τη φράση “τελικά ξέρεις κανέναν που να αρρώστησε από COVID;”», μου λέει ο Γιάννης Γορανίτης, που γράφει για τα θέματα της πανδημίας στη συνδρομητική πλατφόρμα ανεξάρτητης δημοσιογραφίας InsideStory.
«Πρόκειται, βέβαια, για ένα παγκόσμιο φαινόμενο που παρατηρείται πλέον και στην Ελλάδα, ίσως διότι εδώ δεν είχαμε τόσες απώλειες. Δυστυχώς, πάνω στη θεωρία ότι ο ιός είναι είτε ανύπαρκτος είτε κατασκευασμένος σε εργαστήρια, έρχονται και κουμπώνουν και άλλα μυθεύματα, δημιουργώντας ένα επικίνδυνο μείγμα». Αραγε, η απουσία τήρησης των μέτρων που βλέπουμε γύρω μας και η υποτίμηση του κινδύνου πηγάζουν και από εκεί; «Οχι μόνο», απαντά. «Ταξίδεψα με πλοίο το προηγούμενο τριήμερο και διαπίστωσα ότι ήμουν από τους ελάχιστους που φορούσαν μάσκα. Ανθρωποι συνωστίζονταν στην μπουκαπόρτα και βγαίνοντας αγκάλιαζαν και φιλούσαν φίλους και συγγενείς, στη συνέχεια παρέες έτρωγαν από το ίδιο πιάτο σε ταβέρνες».
«Είναι αποκαρδιωτικές οι εικόνες. Κατανοούμε όλοι πως δεν μπορούμε να κλειστούμε σε μια γυάλα, όμως η αμεριμνησία των λίγων μπορεί να έχει δυσάρεστες συνέπειες για τους πολλούς. Είναι η νοσταλγία της παλιάς πραγματικότητας που μας κάνει να αγνοούμε τα μέτρα προφύλαξης. Καθώς είναι εξαιρετικά απίθανο να επανέλθει η χώρα σε καραντίνα, το μόνο που μένει είναι η στοιχειώδης τήρηση των μέτρων υγιεινής και απόστασης, ειδικά ενόψει ανοίγματος του τουρισμού. Δεν είναι δυνατόν κάθε μπαρ, εστιατόριο ή ταβέρνα να έχει και από έναν αστυνομικό για να μας επαναφέρει στην τάξη. Ολοι θέλουμε να πάρουμε τις ζωές μας πίσω, αλλά πρέπει να προσέχουμε να μην πάρουμε τις ζωές άλλων στον λαιμό μας».
Ταλαντούχος διηγηματογράφος, ο Γορανίτης (η πρώτη του συλλογή έχει τον τίτλο «24» και κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Πατάκη) πιστεύει ότι η πανδημία θα αποτελέσει πηγή έμπνευσης για συγγραφείς και καλλιτέχνες: «Είναι ένα κομβικό βίωμα που θα μας σημαδέψει, αλλά πρέπει να “κρυώσει” προτού μετουσιωθεί λογοτεχνικά.
Αν, βέβαια, δεν ακολουθήσουν φονικότερες πανδημίες, κάτι για το οποίο προειδοποιούν οι επιστήμονες, λόγω της άγριας εισβολής του ανθρώπου στο φυσικό περιβάλλον».
